طاهره صفری: فدراسیون تکواندو در حالی مهرماه میزبان ۳ تورنمنت بین‌المللی است که هزینه بالای شرکت در این رقابت‌ها، تکواندوکاران داخلی را با تردید مواجه کرده است. بر اساس برنامه اعلام شده از سوی فدراسیون تکواندو، رقابت‌های بین‌المللی جام فجر، جام باشگاه‌های آسیا و تورنمنت آزاد طی روزهای ۲۲ تا ۲۸ مهرماه در خانه تکواندو برگزار خواهد شد؛ مسابقاتی که برگزاری آن به دلیل شرایط حاد شیوع ویروس «کووید-۱۹» در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. غیر از جام باشگاه‌های آسیا که مسابقاتی تیمی و مخصوص باشگاه‌های برتر کشورهای مختلف است، برای حضور در ۲ رویداد بعدی تکواندوکاران باید ثبت‌نام کنند. فدراسیون نیز طی بخشنامه‌ای شرایط ثبت‌نام تکواندوکاران داخلی را به تمام استان‌ها اعلام کرده است. نکته مهم در این بخشنامه چند صفحه‌ای هزینه‌های بالای ثبت‌نام است که نگرانی اهالی تکواندو را درباره عدم توانایی مالی برخی تکواندوکاران برای شرکت در این مسابقات در پی داشته است. در واقع اغلب تکواندوکاران بویژه آنها که باید از شهرستان‌ها راهی تهران شوند، باید هزینه بالایی را پرداخت کنند. 

۷۰ دلار هزینه ثبت‌نام، ۰۰۰/‏۵۰۰/‏۸ ریال هزینه اسکان در هتل (یک شب) و‬ ۰۰۰/‏۸۰۰/‏۲ ریال هزینه تست‬ PCR، در مجموع مبلغی نزدیک به ۰۰۰/‏۰۰۰/‏۳۰‬ ریال برای حضور در یک تورنمنت برای تکواندوکار بار مالی دارد. اگر تکواندوکاری بخواهد در هر ۲ تورنمنت حضور داشته باشد که باید بالای ۵۰ میلیون ریال هزینه کند. ضمن اینکه اگر تکواندوکاری کارت گلوبال ۲۰۲۱ (عضویت فدراسیون جهانی) را نداشته باشد باید به مبلغ بالا بیش از ۱۰ میلیون ریال دیگر اضافه کرد (۴۰ دلار به همراه هزینه پستی). 

در زمانی که اغلب کسب‌و‌کارها به دلیل شرایط کرونا تعطیل است و درآمدها بشدت کاهش پیدا کرده، چند تکواندوکار شرایط مالی حضور در این رقابت‌ها را دارند؟ آیا برای یک تورنمنت داخلی فدراسیون باید بخش اعظمی از هزینه‌ها را از شرکت‌کنندگان دریافت کند؟ واقعا فدراسیون تکواندو نمی‌توانست شرایطی را فراهم کند که هزینه کمتری برای حضور تکواندوکاران داخلی داشته باشد؟ تکواندو مشکلات فنی زیادی دارد و برای رسیدن به روزهای اوج نیاز دارد استعدادهای جدیدی را کشف کرده و پرورش دهد. همین یک فرصت برای حضور در تورنمنت بین‌المللی برای شناسایی استعدادها با چنین برنامه‌هایی از پیش روی باآتیه‌ها برداشته می‌شود و این بدون شک به نفع تکواندو نخواهد بود. نکته دیگر اینکه رقابت‌های جام فجر سال‌هاست در ایران برگزار می‌شود، غیر از چند دوره که با انجام برخی تمهیدات شاهد حضور چهره‌های شاخص تکواندوی جهان یا تیم‌های خوبی چون کره‌جنوبی، آلمان، اسپانیا و... بودیم، در سایر موارد تعداد معدودی تکواندوکار از کشورهای اطراف فقط برای استفاده فنی از تکواندوی ایران در این رقابت‌ها حاضر شده‌اند. به صورت کلی هدف از برگزاری تورنمنت ورزشی در یک کشور ارتقای سطح فنی آن رشته ورزشی است. آیا مسؤولان فدراسیون تکواندو می‌توانند بگویند برگزاری این تورنمنت‌ها چه دستاورد فنی‌ای برای تکواندوی ایران داشته است؟ جام باشگاه‌های آسیا نیز که با خلاقیت فدراسیون تکواندو راه‌اندازی شد، غیر از یک مورد که در امارات برگزار شد، در سایر دوره‌ها به میزبانی کشورمان و با حضور تیم‌های ضعیفی از کشورهای اطراف برگزار شده و رقابت اصلی میان تیم‌های داخلی بوده است که باز هم هدف نهایی و اصلی محقق نشده است. اخیرا هم که چند سال است تورنمنت آزاد آسیایی نیز به آن اضافه شده و با افتخار می‌گویند میزبانی آن را گرفتیم! تاکید و تکرار می‌کنیم تکواندوی ایران مشکلات فنی زیادی دارد که بخش اعظمی از آن به برنامه‌ریزی انجام شده از سوی فدراسیون در طول سال‌های متمادی بازمی‌گردد. اگر تکواندوی ایران به جایی می‌رسد که دست خالی میدان بزرگ المپیک را در ۲ دوره متوالی (ریو در بخش مردان) ترک می‌کند و اگر این شکست‌ها پلی به سمت پیروزی نمی‌شود و سراشیبی سقوط را تند و تندتر می‌کند، تنها یک دلیل دارد و آن به ته دیگ خوردن کفگیر مدیریت مسؤولان فدراسیون است و بس!