علیرضا کریمی: ۳ سال قبل، محمد بنسلمان، ولیعهد رژیم سعودی در سخنان خود در نشست سرمایهگذاری ریاض با لحنی تمسخرآمیز گفت: «نخستوزیر سعد حریری ۲ روز در عربستان میماند و امیدوارم شایعه پخش نکنید که او به گروگان گرفته شده است». این طعنهای بود که ولیعهد سعودی به ماجرای سال قبل از این اجلاس زد؛ ماجرایی که در آن حریری پس از استعفا به عربستان سعودی رفت و به باور بسیاری از ناظران به گروگان رژیم سعودی و شخص بنسلمان تبدیل شد؛ شخصی که بسیاری از شاهزادگان سعودی را هم به بند کشیده و به نوعی گروگان گرفته است، از جمله رقیب مشهورش «محمد بننایف» را.
حریری که شانیتش در سیاست منطقهای و بینالمللی به اندازه دستمایه شوخی شدن در اجلاس ریاض پایین آمده، اخیرا در واکنش به اعلام خرید سوخت لبنان از ایران توسط دبیرکل حزبالله مدعی شد اعزام کشتیهای حامل سوخت از ایران به لبنان «راهی است به سوی جهنم!»
این در حالی است که حریری که مدتی قبل در تشکیل دولت لبنان شکست خورد و کنارهگیری کرد، ظاهرا از وضع معیشتی مردم لبنان و شرایطی که کمبود فرآوردههای سوختی برای آنان ایجاد کرده، بیخبر است. حریری که علاوه بر ملیت لبنانی از ملیت سعودی و فرانسوی برخوردار است، نه از صفوف طولانی بنزین در خیابانهای بیروت و نه از بیبرقی طولانیمدت لبنانیها به عنوان شرایط جهنمی یاد نمیکند اما خرید سوخت تجار لبنانی از ایران را راهی به سوی جهنم میخواند و علیه آن پروپاگاندا راه میاندازد.
کشتیهایی که از ایران به سوی لبنان در حرکت هستند، برای تامین نیازهای روزمره مردم لبنان چنان حیاتی هستند که سیدحسن نصرالله امنیت آنها را در حکم امنیت خاک لبنان خوانده است. شاید نگرانی حریری از آن باشد که اگر حزبالله بتواند از طریق تعامل با ایران دستکم بخشی از نیازهای مردم لبنان را برطرف کند، ادعای او و همپالکیهایش در مقصر جلوه دادن مقاومت در وضعیت فعلی مردم لبنان دیگر خریدار نخواهد داشت. این شرایط البته برای مردم لبنان جهنم نخواهد بود اما برای حریری و همفکرانش در جریان 14 مارس از جهنم هم بدتر است.
ادامه سایه بحران بر معیشت ملت لبنان، بهشت جریان 14 مارس و یاران حریری است؛ بهشتی که در آن «گروگان همیشگی بنسلمان» تلاش میکند هر از گاه ادای یک منجی را دربیاورد و باز قهر کند و در خانه بنشیند؛ همان داستان تکراری!