تیم ملی فوتبال ایران در نخستین بازی‌اش در مرحله نهایی انتخابی جام‌جهانی امشب میزبان تیم ملی سوریه است؛ تیمی که فروردین‌ماه امسال برای یک بازی دوستانه به تهران آمد و با نتیجه 0-3 به شاگردان اسکوچیچ باخت، منتها شرایط بازی دوستانه با دیدار رسمی کاملا متفاوت است و سوریه که در آخرین بازی رسمی‌‍‌اش در ورزشگاه آزادی، تیم‌ ملی را متوقف کرده بود (۲ تیم در بازی آخر مرحله انتخابی جام‌جهانی 2018 به مصاف یکدیگر رفتند که سوریه با گل دقیقه 93 السوما، از شکست برابر تیم کارلوس کی‌روش فرار کرد و بازی با تساوی 2-2 به پایان رسید) امیدوار است با امتیاز از تهران به دمشق بازگردد؛ تیمی که در مرحله قبلی و در گروه اول مسابقات، با 21 امتیاز از 8 مسابقه به عنوان صدرنشین راهی مرحله نهایی شد و طبیعی است این تیم را به هیچ عنوان نباید دست‌کم گرفت. اما غایبان این بازی چه کسانی هستند؟ جدا از دراگان اسکوچیچ و وحید هاشمیان که هنوز تست کرونای‌شان منفی نشده و امکان خروج از قرنطینه را ندارند، سردار آزمون به دلیل محرومیت، حاج‌صفی و کاوه رضایی به خاطر مصدومیت در دیدار امشب غایب خواهند بود، ضمن آنکه مربی دروازه‌بان‌های تیم‌ ملی هم وضعیتی مشابه اسکوچیچ و هاشمیان دارد. در اردوی سوریه هم السوما به دلیل مصدومیت بازی را از دست داده است. 

 

* جانشین‌ها و سورپرایز

گام اول برای رسیدن به جام‌جهانی 2022 در قطر، بازی برابر سوریه است؛ سوریه‌ای که مدت‌هاست در بازی‌های رسمی برابر تیم‌ ملی شکست نخورده و در دوره قبلی هم، تنها تیمی بود که در ۲ بازی کمتر از 3 امتیاز به حساب‌ ایران واریز کرد. تیم ملی برای این بازی، چند غایب مهم دارد؛ سردار آزمون، احسان حاج‌صفی و حتی کاوه رضایی. بدون آزمون، تیم‌ ملی زهردارترین نیش هجومی‌اش را ندارد و بدون حاج‌صفی، تیم‌ ملی فاقد یکی از مردان چند پسته است. همچنین در غیاب کاوه رضایی، تیم‌ ملی از داشتن یک ژوکر طلایی محروم شده است. رضایی می‌توانست به عنوان یار تعویضی به تیم‌ ملی کمک کند. در این میان اسکوچیچ برای پر کردن جای خالی کاپیتان، چند راه‌حل پیش رو دارد تا بتواند فقدان حاج‌صفی را به بهترین شکل ممکن پوشش دهد. راه اول، یک خط جلوتر بردن وحید امیری و استفاده از او درست در جای بازی حاج‌صفی است. در این حالت، میلاد محمدی وارد ترکیب اصلی می‌شود و به عنوان مدافع چپ بازی می‌کند و امیری جلوتر از او به عنوان بازوی چپ هافبک دفاعی که احتمالا نوراللهی است، بازی خواهد کرد. راه دوم، اضافه کردن یک هافبک است که می‌تواند دفاعی باشد یا هجومی. مرد منتخب اول، سعید عزت‌اللهی است و با او، ترکیب تیم‌ ملی بویژه در مرکز زمین محتاط چیده می‌شود؛ عزت‌اللهی و نوراللهی. مرد منتخب دوم، هافبکی هجومی است که می‌تواند ترابی باشد یا حتی جهانبخش یا قدوس. در صورت بازی کردن محمدی و با توجه به میل هجومی نه ‌چندان بالای او، بهتر است جانشین حاج‌صفی یک هافبک رو به جلو باشد مثل ترابی ولی اگر امیری در سمت چپ خط دفاع به بازی گرفته شود، بهتر است جانشین حاج‌صفی در خط میانی، هافبک دفاعی‌تری برای کنترل بازی باشد. اما جانشین آزمون کیست؟ گزینه اول، کریم انصاری‌فرد است که هر گاه برای تیم‌ ملی بازی کرده، جزو بهترین‌ها بوده است. در این صورت، طارمی در همان پست همیشگی‌اش یعنی گوش چپ به کار گرفته می‌شود که برای او و تیم ملی، بهترین جاست. طارمی برای هر چه بیشتر شدن درجه خطرناکی‌اش، باید از دروازه فاصله داشته و مکان بازی‌اش، خارج از محوطه جریمه حریف باشد. اگر طارمی جانشین آزمون در پیشانی خط حمله شود، آنگاه شانس بازی و حضور در ترکیب اصلی به امثال ترابی یا جهانبخش یا قائدی می‌رسد. بهینه‌ترین راه اما همان بازی دادن به طارمی در سر جای خودش و استفاده از انصاری‌فرد به عنوان مهاجم اصلی و مرکزی است که قدرت هجومی تیم‌ ملی را به بالاترین حد ممکن می‌رساند. ترکیب تیم‌ ملی برابر سوریه، سورپرایز خواهد داشت؟ اسکوچیچ و اصولا مربیان کروات، چندان تمایلی به انجام این امور ندارند، مگر اینکه واقعا به آن ایمان داشته باشند. مثل بلاژویچ که اعتقادش به نکونام جوان، به قدری زیاد بود که او را فیکس کرد و کاویانپور را روی نیمکت نشاند. ممکن است اسکوچیچ هم درون دروازه با توجه به غیبت طولانی‌مدت بیرانوند در میادین، رای به استفاده از امیر عابدزاده بدهد. این محتمل‌ترین سورپرایز است.