printlogo


کد خبر: 237659تاریخ: 1400/6/17 00:00
دور دنیا

توافقات اولیه دولت ونزوئلا و مخالفان
نمایندگان دولت ونزوئلا و مخالفان از توافقات اولیه‌ در مذاکرات ۲ ماه اخیر در شهر مکزیکو‌سیتی خبر دادند. به گزارش رویترز، این مذاکرات میان هیات اعزامی از سوی نیکولاس مادورو، رئیس‌جمهور ونزوئلا و نمایندگان اعزامی خوآن گوایدو، رئیس‌جمهور خودخوانده و با هدف حل‌وفصل بحران سیاسی طولانی این کشور برگزار شد. ۲ طرف دوشنبه گذشته با انتشار بیانیه مشترکی تایید کردند به توافق درباره تدابیر و اقدامات اجتماعی بویژه درباره بحران شیوع ویروس کرونا دست یافته‌اند. این مذاکرات به منزله شکست مخالفان مادورو و متحدان آمریکایی و اروپایی‌شان نیز محسوب می‌شود، چرا که با وجود تلاش‌های 2 ساله آنان و حتی اقدام به کودتا، حالا نه تنها رئیس‌جمهور قانونی مستحکم‌تر از همیشه به کارش ادامه می‌دهد بلکه به واسطه انتخابات پارلمانی جدید شکل گرفته که بهانه مشروعیت مخالفان یعنی کرسی‌های‌شان در کنگره ملی را از آنها می‌گیرد. ضمنا مشارکت نروژ، هلند، روسیه، ترکیه، چین و بولیوی در روند مذاکرات دولت کاراکاس طرح آمریکایی‌ها برای انزوای کاراکاس را بی‌اثر گذاشته است. در حالی که مادورو تاکید کرده دستور نهایی این مذاکرات باید رفع تحریم‌های آمریکا باشد، خورخه رودریگز رئیس کنگره و رهبر تیم مذاکره‌کننده دولت ونزوئلا از ادامه روند مذاکرات خبر داده است. هفته پیش نیز ائتلاف اپوزیسیون موسوم به «پلتفرم متحد ونزوئلایی» در بیانیه‌ای اعلام کرده بود تصمیم قبلی خود مبنی بر بایکوت انتخابات پاییزه در این کشور را تغییر داده است.
 
سوریه هر گونه ارتباط با ترکیه را تکذیب کرد
وزارت خارجه سوریه اخبار رسانه‌های ترکیه‌ای را درباره ارتباط دمشق با آنکارا تکذیب کرد. به گزارش سانا،‌ یک مقام رسمی سوری دیروز گفت: «دیگر برای عالم و آدم روشن شده است که رژیم حاکم بر آنکارا حامی اصلی تروریسم است و ترکیه را به منبع افراطی‌گری و تروریسم مبدل کرده است؛ تروریسمی که صلح و ثبات منطقه و جهان را تهدید می‌کند. این رژیم آشکارا قطعنامه‌های مشروع بین‌المللی درباره مبارزه با تروریسم را زیر پا می‌گذارد». این واکنشی بود به گزارش روزنامه «تورکی گازتسی» که نوشته بود دیداری تاریخی میان «هاکان فیدان» رئیس میت (دستگاه اطلاعات و امنیت ملی ترکیه) و «علی مملوک» همتای سوری‌اش در بغداد شکل خواهد گرفت. این گزارش به نقل از «اسماعیل حقی پکین» رئیس اسبق اداره اطلاعات نظامی ترکیه آورده بود که این دیدار آغازی بر یک فرآیند و پروسه جدید میان سوریه و ترکیه خواهد بود، چرا که فرآیند چندین ساله رفع تنش میان ۲ کشور با وساطت روسیه و ایران بی‌اثر خواهد شد! این مقام سابق اطلاعات ترکیه همچنین بیان کرده بود که فیدان و مملوک در بغداد 2 مسأله سازمان کارگران کردستان و پناهجویان را بررسی خواهند کرد و علاوه بر آن درباره اوضاع در آن‌ بخش از مناطق سوری که به ترکیه مرتبط است مانند ادلب و درعا رایزنی و درباره نقشه راه جدید گفت‌وگو خواهند کرد.
 
دی زایت: دوران نخوت و غرور غرب پایان یافت
روزنامه نخبه‌گرای آلمانی در تحلیلی نوشت که دوران نخوت و غرور غربی دیگر به پایان رسیده است. دی زایت در این مقاله تحولات اخیر در افغانستان را نشانه اشتباه بودن این ایده و تصور در غرب دانست که می‌تواند دنیا را آنگونه که می‌خواهد تغییر دهد. در این مقاله که به مناسبت سالگرد حملات تروریستی 11 سپتامبر و با توجه به تحولات اخیر افغانستان منتشر شد، تاکید شده است: «غرب نمی‌تواند با زور و خشونت جهان را بر اساس آنچه خود می‌خواهد تغییر دهد».
تحلیلگر آلمانی در اعترافی تاریخی نوشت: «به نام حقوق بشر بمب‌های زیادی در سال‌های گذشته» توسط غربی‌ها - سقوط کرد. این مداخلات در سال 1999 در کوزوو، 2001 در افغانستان، 2003 در عراق، 2011 در لیبی و 2013 در مالی اتفاق افتاد. این مداخلات نظامی با ادعای حمایت از کشورها و لزوم مسؤولیت غرب در این باره شکل گرفت. جامعه بین‌الملل در واقع نمی‌خواست در برابر نقض حقوق بشر در کشورها بیکار بنشیند. اواخر دهه 1990 و اوایل سال 2000 اصل مسؤولیت حفاظت و حمایت [از دیگران] به‌عنوان یک اصل در غرب به‌صورتی فزاینده تثبیت شد. این اصل به این گروه به‌اصطلاح فعال حقوق بشر این امکان را می‌داد که بدون عذاب وجدان جنگ‌طلبی کنند. غرب اعتقاد داشت برای این منظور به‌اندازه کافی قدرت دارد. غرب بر این عقیده بود کسی که اتحاد جماهیر شوروی را شکست داده است حتماً بر افراطی‌ها در هندوکش هم می‌تواند غلبه کند اما این یک اشتباه بود و طالبان بتازگی آن را نشان داد. طی 20 سال گذشته طالبان در غرب به‌عنوان تروریست‌ها و جنگجویان عصر حجر یاد می‌شدند. این گروه‌ به‌ندرت از طرف غرب به‌عنوان افغان‌هایی دیده می‌شدند که نمی‌خواهند اشغالگران را در کشور خود ببینند».
در ادامه این مطلب آمده است: اما این تنها اعتماد کاذب به قدرت خود نبود که غرب را به ‌سمت فاجعه افغانستان هدایت کرد، همچنین در غرب این‌طور تصور می‌شد که دنیای بیرون می‌تواند شبیه این بلوک شود.
نویسنده در بخش دیگری از این مطلب نوشت: ما اکنون نمی‌دانیم و هرگز هم نخواهیم دانست که طالبان تا چه ‌اندازه نماینده مردم افغانستان است اما می‌دانیم که ظرف 10 روز تمام قدرت را در افغانستان کسب کرد، مطمئناً دلیل آن این بود که غرب اشتباهات زیادی را مرتکب شد و مطمئناً به این دلیل که دولت در کابل فاسد بود و البته به این دلیل که افغان‌ها به‌گونه‌ای متفاوت از آنچه غرب تصور می‌کرد و می‌خواست هستند و بسیاری از افغان‌ها چیزهایی متفاوت از غرب را می‌خواهند. نویسنده در بخش دیگری از این مطلب بار دیگر تأکید کرد این نشان می‌دهد که غرب نمی‌تواند دنیا را آن‌گونه که خود می‌خواهد تغییر دهد.
در هر صورت پیروزی طالبان پایان اصل مسؤولیت حمایت غرب [از دیگر کشورها] را که در سال‌های اخیر شکل گرفته است نشان می‌دهد.
 

Page Generated in 0/0048 sec