کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با بیش از 50 سال سابقه نقش موثری در تقویت سیستم آموزشی کشور داشته و باعث شده تا کودکان و نوجوانان با سطح متفاوتی از آموزش (به صورت آموزش‌های غیرمستقیم) رو به رو شده و استعدادهای بالقوه آنها بالفعل شود و درس زندگی بیاموزند. 

فعالیت‌های آموزشی‌و‌پرورشی این سازمان که در اساسنامه خود زیرمجموعه‌ای از وزارت آموزش‌و‌پرورش محسوب شده است، در 3 بخش فرهنگی، ادبی و هنری در جریان است که کارگاه‌های عمومی آن در بخش فرهنگی و بخش‌های تخصصی آن مربوط به ۲ حوزه ادبی و هنری است. بدیهی است در صورتی که در این ۲ بخش خللی ایجاد شود، عمده فعالیت تخصصی کانون که بخش مهمی از درآمدزایی این سازمان نیز منوط به برگزاری این کارگاه‌هاست، مختل می‌شود. 

آنطور که مربیان این سازمان دولتی در استان‌های مختلف مطرح می‌کنند در این ۲ بخش مربیان با مشکلات معیشتی از جمله سطح پایین دستمزد و نبود بیمه مناسب و عدم امنیت شغلی رو‌به‌رو هستند و با حقوقی ناچیز که از 700 هزار تومان تا حداکثر ۲ میلیون و 500 هزار تومان را شامل می‌شود، عملا با چالش‌های بسیاری رو‌به‌رو هستند. به گفته این مربیان، دغدغه معیشت، چند سالی است دامنگیر آنها شده و باعث شده تا سایه سنگین مشکلات بر کیفیت آموزشی‌شان نیز تاثیر بگذارد. 

یکی از این مربیان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به «وطن‌امروز» گفت: سال 93 عنوان شغلی «مربی حق‌التدریس» نیروهای حق‌التدریسی کانون بدون هماهنگی و مشورت با طرف قرارداد (مربی) از حکم کارگزینی آنها حذف و عنوان «مربی پاره‌وقت» جایگزین آن شد. همین امر باعث شده در هیچ کدام از طرح‌های ساماندهی معلمان و مربیان حق‌التدریسی ارگان‌ها و سازمان‌های دولتی در سطح کشور مشمول مصوبه‌ها نشوند. 

هم‌اکنون بیش از 700 مربی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به صورت پاره‌وقت در حال فعالیت هستند؛ مربیانی که در قالب 30، 60 و 120 ساعت در ماه و طی ۲ تا ۶ روز در هفته در محل کار خود حاضر می‌شوند اما به دلیل عدم رسیدگی به مشکلات معیشتی آنها با وجود آنکه تمام تلاش خود را در طول هفته به صورت حضوری و مجازی برای ارائه بهترین آموزش‌ها انجام می‌دهند، تاثیر منفی آن قابل لمس است. در گفت‌وگو با تعداد زیادی از این مربیان متخصص، می‌شود براحتی یاس و ملال را در کلام‌شان دریافت؛ مربیانی که بسیاری از آنها رتبه‌های برتر هنری و ادبی بین‌المللی دارند و هنرجوهای‌شان نیز در جشنواره‌های ملی و بین‌المللی کسب افتخار کرده‌اند. 

یکی از مربیان 120 ساعته این کانون که 6 روز هفته فعالیت می‌کند به «وطن‌امروز» گفت: سال‌هاست با بیمه ناقص (15 روز در ماه)، حقوق اندک، بدون مزایایی مانند اضافه کار، حق اولاد و عائله‌مندی، حق بدی آب و هوا، حق مناطق مرزی، حق ایاب و ذهاب و تمام حقوق دیگر یک کارمند عادی دولت و با عیدی ناقص کل دریافتی یک ماه ما در بهترین حالت به رقم ۲ میلیون و 500 هزار تومان نمی‌رسد، این در حالی است که تنها تفاوت ما با نیروهای رسمی و پیمانی شاغل در مراکز کانون 24 ساعت در طول ماه است، این در شرایطی است که آموزش‌های تخصصی برعهده نیروهای پاره‌وقت است و نقش آنها در کانون نقشی اساسی است. 

وی ادامه داد: هم‌اکنون برخی از همکاران‌ ما در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان بیش از 20 سال سابقه دارند ولی هنوز تعیین تکلیفی برای وضعیت شغلی آنها صورت نگرفته است. چگونه این افراد با این وضعیت اقتصادی و میزان دریافتی بسیار ناچیز پاسخگوی زندگی خود و خانواده‌شان باشند؟ در حالی که دیگر سقف سنی وی برای استخدام در دیگر سازمان‌ها از بین رفته و نمی‌تواند برای کار به مراکز و مشاغل دیگر مراجعه کند. همچنین ساعات کاری مفید هفته را باید در خدمت کانون باشد و زمان چندانی برای یافتن شغل دوم هم ندارد. مربیانی که حق مرخصی ندارند؛ حتی برای مربیان مادر، حق استفاده از مرخصی زایمان در نظر گرفته نشده است و این دور از اصول اخلاقی و کرامت انسانی جایگاه «مادر» است. مربیان مرد که طبق اعتقادات دینی و عرفی مسؤولیت تامین اقتصاد خانواده را برعهده دارند نیز بشدت در تنگنا قرار گرفته‌‌اند. 

به نظر می‌رسد با توجه به تغییر در ساختار دولت و روی کار آمدن وزیر جدید آموزش‌و‌پرورش در آینده نزدیک، بازنگری در نوع قراردادهای کاری در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و استفاده از این ظرفیت درون سازمانی به منظور جذب در ساختار آموزش‌و‌پرورش و کانون می‌تواند سیاستی باشد که ضمن رفع این معضل، دغدغه جذب مربیان کارآزموده در سیستم آموزشی کشور را تا حدودی مرتفع سازد، مربیان آموزش دیده، مجرب و متخصصی که سرمایه‌های سیستم آموزشی کشور هستند و سزاوار است ضمن افزایش دستمزد آنها در کوتاه‌مدت و بهرمندی از بیمه، در زمان مناسب نسبت به تبدیل وضعیت و ساماندهی آنها همت گمارده شود.