سرمربی تیم ملی ایران در حالی تیمش را برابر عراق روانه میدان کرد که در کانالهای دفاع کناریاش تغییرات ۱۰۰ درصدی ایجاد کرد و نتیجه هم گرفت. تیم ملی ایران در حالی کارش را با پیروزی یک بر صفر برابر سوریه در این دیدارها آغاز کرد که نحوه بازی این تیم بشدت مورد انتقاد قرار گرفت و کیفیت بازی از سوی کارشناسان به نقد کشیده شد. اسکوچیچ با بهرهگیری مثبت از این انتقادات، به یک بازنگری اساسی در تیمش پرداخت تا با رفع نقاط ضعف بتواند بازی به مراتب بهتری را مقابل عراق انجام دهد و پیروزی باارزشی را مقابل این تیم به دست آورد. سرمربی تیم ملی تغییراتی را در ترکیب تیمش ایجاد کرد که جز بازگشت آزمون به خط حمله، عمدتا در فاز دفاعی بود. یکی از نقاط ضعف تیم ملی در دیدار اولش در کانالهای دفاع کناری به چشم خورد؛ جایی که در نیمه اول سلمانی و امیری در چپ و راست خط دفاعی بازی کردند و عملکرد آنها باعث حضور همزمان میلاد محمدی و صالح حردانی شد تا در نیمه دوم کاملا مدافعان کناری تغییر کنند. به رغم اینکه محمدی و حردانی در نیمه دوم دیدار مقابل سوریه عملکرد بهتری نسبت به مدافعان کناری نیمه اول داشتند اما باز هم راضیکننده نبودند و به همین دلیل اسکوچیچ در دومین بازی به استفاده از امید نورافکن و صادق محرمی در کنارههای خط دفاعی رو آورد که این دو توانستند وظایف محولهشان را بخوبی انجام دهند تا تزلزلی که در خط دفاعی به چشم میخورد، تا حدود زیادی از بین برود. صادق محرمی با اینکه از آمادگی آرمانی فاصله داشت اما باز هم توانست به استحکام خط دفاعی کمک کند اما امید نورافکن در بهترین شرایط خود قرار داشت و بخوبی توانست وظایف یک مدافع چپ را انجام دهد. با توجه به عملکرد خوب محرمی و نورافکن در چپ و راست خط دفاعی تیم ملی و نتیجه باارزشی که با حضور این دو در ترکیب اصلی مقابل عراق به دست آمد، احتمال اینکه سرمربی تیم ملی از این به بعد به ترکیب خط دفاعی تیمش دست نزند، زیاد است.