آن سیاستمدار عرب، آن هلاک و شیفته غرب، آن حامی اسرائیل و داعش و طالبان، آن سفیر مقیم آلمان، آن مشاورِ سفیر در بلاد ریگان، وزیر امور خارجه عربستان، فیصل بن فرحان دام شیره، سرآمد اختلاف‌اندازان و پا پس‌بکشان عصر خود بود.

از کرامات وی آن که بسیار صلح دوست بودی، چنان که در یمن هر جا عمارتی دیدی به اشارتی خراب کردی.

روزی بر منصب سخن نشست و گفت: بنگرید ایران تا چه سهم در منطقه خطرآفرین گشته است!

و گویند در همان حال موشکی از زیر بغل بیرون بیاورد و به مریدان بخشید.

روزی او را دیدند که گریبان چاک کرده و سر به خاک می‌ساید، مریدان او را گفتند: از چه روی چنین کنی؟ گفت: به شما چه. مریدان شاخ درآورده، بگفتند: یا شیخ با ما هم آره. بخندید و بگفت: باید کشورم را برای نجات یمنی‌ها ترغیب، اسرائیل را برای امنیت فلسطینی‌ها تشویق و طالبان را برای سرکوب افغانستانی‌ها تطمیع کنم.