توصیه‌های رهبر حکیم انقلاب در دیدار ورزشکاران مدال‌آور المپیک و پاراالمپیک ۲۰۲۰ توکیو، ورزش ایران را در معرض آزمون مهمی قرار داده است. مقام معظم رهبری در دیدار مدال‌آوران المپیک و پاراالمپیک 2020 توکیو به نکات مهمی اشاره کردند که هر کدام از آنها نیاز به بررسی جداگانه دارد. در این میان اما یکی از توصیه‌های رهبر معظم انقلاب درباره «کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی و تکیه به اعزام ورزشکار در رشته‌های مدا‌ل‌آور» بود؛ موضوعی که سال‌هاست محل بحث است. ورزشکاران ایران برای حضور در المپیک، مسیرهای بعضا دشواری را پشت سر می‌گذارند تا با کسب سهمیه راهی بزرگ‌ترین آوردگاه ورزشی جهان شوند اما در این میان برخی رشته‌ها هستند که ایران هیچ شانسی در آنها ندارد و پیش از اعزام مشخص است فردی که اعزام می‌شود، توریستی بیش نخواهد بود. با این وجود کمیت، جای کیفیت را گرفته و مسؤولان ورزش در بسیاری اوقات با ارائه آمار و ارقام از رکوردشکنی در کسب سهمیه صحبت می‌کنند؛ گویی کسب سهمیه مساوی است با کسب مدال. المپیک اما میدان متفاوتی است و تمام افرادی که حضور در این تورنمنت را تجربه کرده‌اند بخوبی می‌دانند آماده‌ترین و سرحال‌ترین ورزشکاران نیز ممکن است روز مسابقه تحت تاثیر عوامل بیرونی و جو و فضای حاکم بر مسابقات قرار گرفته و نتوانند موفقیتی کسب کنند. این اتفاق بارها درباره ورزشکارانی که از آنها به عنوان «شانس اصلی کسب مدال» یاد شده، رخ داده است. حال در این میان شاهد برخی اعزام‌ها در مسابقات المپیک، بازی‌های آسیایی و... هستیم که جز صرف بودجه و اتلاف آن، هیچ پیامد دیگری ندارد. این اتفاق هم با توجه به ترجیح دادن کمیت به کیفیت رخ می‌دهد و اینگونه است که بسیاری از ورزشکاران در رشته‌هایی که ایران در آن رشته‌ها در سطح دنیا حرف خاصی برای گفتن ندارد، به مسابقات اعزام می‌شوند. در واقع کلید ماجرا همین‌جاست که به جای «کمی‌گرایی» باید به کیفیت توجه کرد. به عنوان مثال اعزام 50 یا 60 ورزشکار به یک رویداد ورزشی همانند المپیک چه فایده‌ای دارد وقتی تعداد مدال‌های ایران ۲ رقمی هم نمی‌شود؟ ورزش ایران، بازی‌های آسیایی هانگژو را در سال 2022 در پیش دارد که شهریورماه سال 1401 در چین آغاز می‌شود. شاید این مسابقات نخستین رویداد مهمی باشد که بتوان بر کیفی‌سازی متکی شد، اگر چه تا پیش از آن هم باید در همین راستا حرکت کرد. در بسیاری از موارد اعزام‌های بی‌فایده‌ای از سوی برخی فدراسیون‌ها انجام می‌شود که عملا نیازی به آن وجود ندارد و می‌توان تا پیش از بازی‌های آسیایی این بخش را اصلاح کرد. ایران هم‌اکنون در چند رشته در سطح دنیا مدعی است و بر همین اساس می‌توان اعزام‌ها را دسته‌بندی کرد. در کنار این موارد، باید رشته‌های مادر و پایه تقویت شوند. رشته‌هایی نظیر دوومیدانی، ژیمناستیک، قایقرانی، شنا، تیراندازی، دوچرخه‌سواری و... که ماده‌های مختلفی دارند، فرصت خوبی برای کسب مدال هستند و می‌توان با سرمایه‌گذاری روی این رشته‌ها، به دیگر توصیه رهبر انقلاب مبنی بر «برنامه‌ریزی برای ارتقای رتبه ایران در المپیک» جامه عمل پوشاند. این کار باید هر چه سریع‌تر آغاز شود تا ورزش ایران در المپیک‌های پیش‌ رو علاوه بر موفقیت در رشته‌هایی که در آنها مدعی است، سبد مدال‌آوری خود را بزرگ‌تر و وسیع‌تر کند. در کنار این موارد دیگر توصیه‌های رهبر انقلاب مبنی بر «تجلیل از درخشش یک نشان ایرانی پوشاک در المپیک و لزوم حمایت از تولیدکنندگان تجهیزات ورزشی در داخل»، «توجه بیشتر به ورزش‌های اصیل ایرانی همچون چوگان و استفاده از این موقعیت برای جذب گردشگران خارجی»، «استفاده از مربیان ایرانی تا جای ممکن»، «رسیدگی جدی به مسائل و مشکلات کاری و معیشتی قهرمانان» و «ارتقای عدالت ورزشی» نیز باید در دستور کار قرار گیرد.