کارگردان و فیلمنامهنویس سینما معتقد است سینمای کودک با خیالپردازی و قهرمانسازی میتواند مخاطبان زیادی جذب کند. به گزارش «وطنامروز»، غلامرضا رمضانی درباره جایگاه جشنواره بینالمللی فیلمهای کودکان و نوجوانان گفت: همه مدیران جشنوارههای مختلف سینمایی برای برگزاری یک جشنواره اهدافی را از پیش تعیین میکنند و خواستههایی را مدنظر قرار میدهند که به عنوان یک دستاورد برای یک مجموعه و مدیر قابل بررسی است اما به نظر من نکته مهم و قابل تأملی که در جشنوارهها باید بیشتر درباره آن بحث و گفتوگو کرد، روند یک جشنواره در تاثیرگذاری بر کلیت جریان سینماست. جشنواره کودک در 33 دورهای که برگزار شده است توانسته به عنوان یک جشنواره تخصصی و کارگاهی در سینمای ایران جایگاه خود را تثبیت کند.
وی ادامه داد: در کشور ما متناسب با هر دهه و همچنین شرایط و مقتضیات زمان، جشنوارهها تغییرات اساسی را به خود دیدهاند و ما شاهد تفاوت و تنوع مدیریت و نگاه به سینما بودیم. در حوزه کودک کمتر جشنوارهای در جهان وجود دارد که قدمت آن به بالای ۲۰ و ۳۰ سال برسد. جشنوارههای معتبری وجود دارند که به نیم قرن اعتبار در برگزاری رسیدهاند اما در حوزه کودک بسیار محدود و ناشناخته هستند. جشنواره کودک در کشور ما خوشبختانه با استمراری که داشته است امروز به دوره سیوچهارم رسیده و این خودش میتواند یک اعتبار مضاعف برای سینمای ایران ایجاد کند.
کارگردان سینما با بیان اینکه همیشه از گذشته بین سینماگران درباره تعریف ژانر دقیق سینمای کودک اختلافنظر وجود داشته است، عنوان کرد: اینکه یک فیلم برای کودک است یا درباره کودک یکی از قدیمیترین بحثها در حوزه سینمای کودک بوده که هنوز هم حل نشده باقی مانده است. به عقیده من فیلم تولید شده در این ژانر باید باعث شود تا مخاطبان کودک و نوجوان علاوه بر لذت بردن از آن، به سینما نیز علاقهمند شوند.
وی همچنین تصریح کرد: سینمای کودک و اساسا شاکله سینما نیاز به ثبات و تبیین سیاستهای مشخص و استوار دارد. تغییر مدیران و دبیران جشنوارهها که معمولا در ایران در نهایت هر ۳ سال یک بار اتفاق میافتد، باعث شده ما شاهد یک برنامهریزی بلندمدت نباشیم. این دست به دست شدن مدیریتها باید براساس یک برنامهریزی مشخص انجام شود تا یک روح واحد بر پیکره سینمای ایران حاکم شود.
کارگردان فیلم «ضربه فنی» با اشاره به اینکه لازمه حضور جهانی و صادر کردن سینمای کودک به دیگر کشورها داشتن یک نگاه فراگیر و حرفهای است، افزود: ما زمانی در سینما به تولیدات تراز در سطح جهانی خواهیم رسید که به برنامهریزی و سیاستگذاریهای کلان بها دهیم. پس از انقلاب در هر دهه یکسری اتفاقات مقطعی در سینمای کودک رخ داده است اما قطعا به شکل هدایتشده نبوده و ماحصل نبوغ و خلاقیت نخبگانی بوده است. وی اظهار کرد: قهرمانسازی در سینما منحصر به سینمای کودک نیست اما این موضوع در سینمای کودک و نوجوان خیلی بارز است. به دلیل آمادگی کودکان برای پذیرش الگو، قهرمانسازی در سینمای کودک بیشتر رواج دارد. این یک پتانسیل خوب برای استفاده کردن در زمینههای فرهنگی- تربیتی است. از نظر من قهرمان در ژانر کودک و نوجوان یعنی کاراکتر و شخصیتی که میتواند جهان را تغییر دهد و آرزوهای دستنیافتنی ما را برآورده کند و به خواستههای روحی ما جامه عمل بپوشاند.
رمضانی در پایان بیان کرد: سینمای کودک نیاز به خیالپردازی و قهرمانسازی دارد تا کودکان و خانوادهها را به سینما بیاورد. ما در حوزه سینمای کودک باید دوباره برخی تعاریف و کلیشهها را بازنگری اساسی کنیم تا شاهد رونق در این ژانر باشیم.