فرزانه غلامی‌تبار: یکی از مهم‌ترین مسائلی که طی چند سال اخیر ذهن مخاطبان و اهالی سینما در کشور را درگیر کرده است، موضوع برپایی جشنواره‌های مختلف سینمایی بدون نقشه راه معین است؛ جشنواره‌هایی چون جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان، پلیس، شهر، سلامت و... که همه این جشنواره‌های سینمایی در کنار جشنواره فیلم فجر به طور سالانه در کشور برگزار می‌شود. شاید در نگاه اول برخی بگویند نفس برپایی جشنواره‌های سینمایی اختصاصی هیچ ایرادی ندارد و امری مرسوم در کشورهای مختلف است که در پاسخ این عده باید گفت این صحبت کاملا درست است اما در کشورهای دیگر اغلب جشنواره‌های سینمایی تخصصی از سوی بخش خصوصی برگزار می‌شود نه مثل ایران که ۹۰ درصد جشنواره‌ها با ارتزاق از بیت‌المال برگزار می‌شود. 

اما نکته دوم آنکه این روزها جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان در حال برگزاری است؛ جشنواره‌ای که سالیان سال است به طور متمرکز در اصفهان برگزار می‌شود که ضمن انتقادها به متمرکز شدن این جشنواره صرفا در یک استان و انگ دورهمی بودن، باید گفت بیشترین انتقادها به نفس برپایی جشنواره بازمی‌گردد. از آنجا که این جشنواره طی سالیان اخیر کوچک‌ترین نقشی در ریل‌گذاری تولیدات سینمای کودک و نوجوان نداشته است، واجب است نسبت به نحوه برپایی این جشنواره تجدیدنظر اساسی شود، هر چند مسؤولان این جشنواره طی یکی دو سال اخیر با اضافه شدن کارگاه‌های مختلف، چند بخش جدید و سفارش تولید چند فیلم متوسط سعی در ارتقای سطح کیفی و کمی جشنواره داشته‌اند اما به واقع در همین 3-2 سال اخیر برپایی این جشنواره هیچ کمکی به ارتقای کیفی و کمی تولیدات سینمایی کودک و نوجوان نکرده است و همچنان آثار سطح پایین و موزیکال در سینمای کشور به اسم سینمای کودک به اکران می‌رسد و جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان کوچک‌ترین سهمی در جریان‌سازی سینمای حوزه نداشته است. 

اما جشنواره امسال که طبق روال هر سال در اصفهان برگزار شد، خالی از حاشیه هم نبود و انتشار عکسی از نگاه معنادار کودکان کار به کارناوال شادی جشنواره در خیابان‌های اصفهان خبرساز شد که خود گویای برپایی این جشنواره به صورت محدود و مهجور بوده است اما انصاف حکم می‌کند حالا که در این گزارش کوتاه به نقد نحوه برپایی این جشنواره طی سال‌های اخیر پرداخته‌ایم، به یادداشت علیرضا تابش، دبیر سی‌و‌‌چهارمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان در واکنش به این عکس حاشیه‌ساز هم اشاره کنیم؛ یادداشتی که نشان می‌دهد مسؤولان شهری استان اصفهان در اقدامی خلاقانه سعی کرده‌اند جشنواره امسال را در میان کودکان مناطق محروم و آسیب‌پذیر اصفهان ببرند که البته امری پسندیده است اما مسلما این اقدامات زیبا دلیلی نمی‌شود کارشناسان از انتقادات ساختاری خود نسبت به نحوه برپایی جشنواره کوتاه بیایند. در پایان بخشی از یادداشت علیرضا تابش آمده است: «عکسی در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شده که ۲ کودک کار، پشت به لنز دوربین و رو به سمت قطار شادی جشنواره که شهرداری در سطح شهر و مناطق کم‌برخوردار راه انداخته، ایستاده‌اند و دارند بچه‌های دیگر را تماشا می‌کنند. اگر فرض را بر این قرار بدهیم که برنامه‌های شهرداری اصفهان برنامه جنبی جشنواره فیلم کودک بوده باز این عکس نشان می‌دهد برنامه‌های جنبی جشنواره، به جاهای درستی از شهر اصفهان رفته است. هر روز کانتینر نمایش فیلم در مناطق کمتربرخوردار اصفهان، فیلم‌های ویدئویی جشنواره را در روزهای برگزاری جشنواره پخش کرد. حتی در دوره سی‌و‌دوم جشنواره، جز مناطق کم‌برخوردار اصفهان، به بیش از ۱۳۰ شهرستان محروم کشور سینما سیار جشنواره فیلم کودک سفر کرد و برای بچه‌ها در ایام جشنواره فیلم کودک نمایش داد. ویژه‌برنامه آینده‌سازان کوچک، برنامه‌هایی را برای کودکان کار و همراهی آنها با جشنواره در نظر گرفت. با همکاری انجمن‌ها، کودکان کار در جشن‌های روزانه جشنواره هم حضور داشتند. پارسال به خاطر شرایط کرونایی و آموزش آنلاین، جشنواره فیلم کودک اصفهان از محل صرفه‌جویی در بودجه جشنواره توسط شهرداری اصفهان «۲ میلیارد‌ تومان» صرف خرید تبلت برای دانش‌آموزان کم‌بضاعت شهر اصفهان کرد و در سال تحصیلی گذشته، با هماهنگی آموزش‌و‌پرورش تحویل دانش‌آموزان شد.