ارتش روسیه بلافاصله پس از اتمام مجموعه رزمایش‌های مشترک با تاجیکستان و ازبکستان در مرزهای شمالی افغانستان که مشخصا برای رفع نگرانی‌های مسکو و متحدانش در آسیای میانه از نفوذ طالبان به این منطقه برگزار شد، حالا متوجه قفقاز جنوبی شده است؛ جایی که طی یک ماه گذشته حضور مقتدرانه ارتش جمهوری اسلامی ایران به موازات رود ارس، به احتمال زیاد جلوی شیطنت‌های ارتش آذربایجان را برای تعرض به خاک ارمنستان گرفته است. رزمایش اخیر مشترک نظامیان روس و ارمنی در استان سیونیک ارمنستان که تنها مرز این کشور کوچک حوزه قفقاز با ایران به مسافت 40 کیلومتر را شامل می‌شود، در حقیقت نخستین اقدام جدی و علنی مسکو برای حمایت از ایروان از زمان آغاز جنگ 44 روزه ارامنه با جمهوری آذربایجان محسوب می‌شود. در این یک سال، ارمنستان بیش از 70 درصد اراضی جمهوری خودخوانده آرتساخ یا همان اراضی اشغالی قره‌باغ کوهستانی و غیرکوهستانی متعلق به آذری‌‌ها را که پس از فروپاشی شوروی متصرف شده بود، از دست داد. حال استان سیونیک ارمنستان در مرز با ایران تبدیل به باریکه‌ای شده میان جمهوری آذربایجان و بخش جدا افتاده خاک آن یعنی نخجوان که تحت کنترل مشترک باکو و آنکاراست. این نقطه ضعف ژئوپلیتیک ارمنستان در کنار تعهد گنجانده شده در توافق صلح سال گذشته میان ایروان و باکو برای عبور دادن یک کریدور تجاری میان ۲ بخش اصلی و جدا افتاده خاک جمهوری آذربایجان، باعث آغاز تحرکاتی از سوی رژیم الهام علی‌اف با تحریک اردوغان، به طمع اشغال استان سیونیک و ایجاد کریدور مورد ادعای آنها با عنوان زنگزور برای محاصره ترانزیتی ایران از ناحیه مرزهای شمال غربی‌اش شده بود. رزمایش «فاتحان خیبر» توسط ارتش ایران که درست مقابل استان‌های سیونیک ارمنستان و نخجوان آذربایجان در مرزهای شمال غربی کشورمان برگزار شد، پیامی رسا بود برای ائتلاف پان‌ترکی علی‌اف- اردوغان که مورد حمایت پنهان و آشکار رژیم صهیونیستی، آمریکا و ناتو قرار دارد، تا هیچ چشمداشتی به مناطق مرزی ارمنستان با ایران نداشته باشند. روس‌ها پس از مرحله آخر رزمایش مورد وصف در آسیای میانه که شنبه به پایان رسید، حال ورودی دیرهنگام به این منطقه حساس شمال رود ارس داشته‌اند، آن هم در حالی که ارمنستان نیز شامل پیمان امنیت جمعی کرملین با تعدادی از جمهوری‌های سابق شوروی می‌شود و نظامیان روسیه از زمان فروپاشی بلوک شرق تاکنون در 2 منطقه مرزی و یک پایگاه نظامی در این کشور مستقر بوده‌اند. پیمان امنیت جمعی (‌CSTO‌) در واقع پاسخ روسیه و شماری از کشورهای اوراسیا به سازمان غربی ناتو است و شامل این کشور به همراه بلاروس، ارمنستان، قزاقستان، قرقیزستان و تاجیکستان به همراه افغانستان و صربستان می‌شود. «استانیسلاو زاس» دبیرکل روس سازمان پیمان امنیت جمعی هفته گذشته با بیان اینکه از نظر کرملین هیچ‌گونه تهاجمی به خاک تاجیکستان مجاز نخواهد بود، اعلام کرد: «ما تاجیکستان را در برابر خطر تنها نخواهیم گذاشت». کرملین اما در این یک سال ارمنستان را تقریبا تنها گذاشته بود و تنها در منطقه قره‌باغ تحت کنترل ارامنه به عنوان نیروی حافظ صلح برای برقراری کریدور لاچین بین این منطقه و خاک اصلی ارمنستان وارد عمل شده است. به نظر می‌رسد پیام مقتدرانه‌ای که روس‌ها از آن سوی ارس از سوی ایران دریافت کرده‌اند، آنها را به این نتیجه رسانده که باید دست‌کم نقش همیشگی خود به عنوان برادر بزرگ‌تر مسیحیان قفقاز را جدی‌تر از قبل بازی کنند تا باکو و آنکارا کمتر به فکر ترکتازی در قفقاز جنوبی به نفع آمریکا و ناتو باشند. 

 

* دیدار پوتین و بنت در سوچی

رئیس‌جمهور روسیه جمعه گذشته در حاشیه اجلاس اقتصادی والدای در سوچی با نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی دیدار کرد. به گزارش اسپوتنیک، ولادیمیر پوتین در این دیدار ۵ ساعته در بوچاروف روچی، اقامتگاهش در ساحل دریای سیاه که علاوه بر نفتالی بنت، اعضای کابینه او نیز حضور داشتند، با طرف اسرائیلی درباره همکاری‌های امنیتی و اقتصادی صحبت کرد. بنت در بازگشت از روسیه در نشست کابینه رژیم صهیونیستی درباره دیدارش با رئیس‌جمهور این کشور گفت: «پوتین به نیازهای امنیتی اسرائیل گوش می‌دهد. ما درباره وضعیت سوریه گفت‌وگو کردیم. همچنین درباره برنامه هسته‌ای ایران صحبت کردیم که وضعیت کنونی پیرامون آن باعث نگرانی شده است». این در حالی است که به رغم توافق اولیه ارتش روسیه با ارتش رژیم صهیونیستی بر سر آنچه مکانیسم هماهنگی اقدامات دوجانبه در سوریه به منظور جلوگیری از اصطکاک و حوادث احتمالی خوانده می‌شود، نیروهای روسیه چند بار مورد حمله یا دسیسه طرف اسرائیلی قرار گرفته‌اند، از جمله در جریان ده‌ها حمله هوایی صهیونیست‌ها به مراکز مختلف نظامی سوریه که پرسنل روس هم در آن حضور داشته‌اند و همین‌طور غائله دخالت جنگنده‌های «اف16» اسرائیلی در هدف قرار گرفتن هواپیمای اطلاعاتی «ایلوشین20» ارتش روسیه بر فراز ساحل شرقی سوریه که یکی از بزرگ‌ترین حوادث نظامی اخیر مسکو بوده است.