رضا صفایی‌پور، بازیگر باسابقه سینمای ایران بیان کرد با دیدارهای گاه‌به‌گاه و عیادت مسؤولان، از اینکه هنوز فراموش نشده‌ است خوشحال می‌شود‌. رضا صفایی‌پور، چهره مطرح سینمای دهه‌های گذشته، درباره کم‌کاری سال‌های اخیر خود در سینما گفت: مدت‌هاست بیکارم و در کاری حضور نداشته‌ام. سبک سینما تغییر کرده و بیشتر فیلم‌های طنز و کمدی ساخته می‌شود، در حالی که ما بیشتر در ژانر فیلم‌های حادثه‌ای حضور داشتیم. چندین سال است بیکار هستم و هر از گاهی هم که دعوت می‌شوم در حد یک یا ۲ جلسه حضور است و به همین دلیل ترجیح می‌دهم بیکار بمانم و به احترام مخاطبان هر کاری را قبول نکنم. به گزارش مهر، وی درباره احساس خود در سال‌های دوری از سینما هم گفت: مسلما از این شرایط ناراحت هستم. سینما شغل و حرفه من است. من بچه سینما هستم و بیش از ۴۰ سال در فیلم‌های حادثه‌ای ایفای نقش کرده‌ام. با علاقه شخصی به سینما آمدم تا بتوانم هنرپیشه شوم. کار در سینما را از صفر آغاز کردم. نخستین فیلمی هم که حضور داشتم فیلم «قهرمانان» بود که به دلیل شباهتم به هنرپیشه اول آن فیلم، کارهای خطرناکش به من سپرده شد و اینگونه به سینما ورود کردم. این بازیگر و بدلکار پیشکسوت با اشاره به قبول نکردن دعوت برخی فیلمسازان از او برای حضور در فیلم‌ها تأکید کرد: در فیلم‌های امروزی جایی برای ما نیست. در این سن و سال نه دوست دارم و نه می‌پذیرم در فیلم‌های طنز و کمدی حضور داشته باشم. مخاطب برایم بسیار مهم است. من هنوز با مردم برخورد دارم، چرا که بیشتر با تاکسی تردد می‌کنم. مردم می‌گویند ما می‌دانیم شما کارهایی را که باید در سینما می‌کردید انجام داده‌اید. بیش از ۵۰ فیلم در سینما بازی کرده‌ام و آخرینش «پرچم‌های قلعه کاوه» بود که از جشنواره نور لس‌آنجلس در سال ۲۰۰۹ جایزه بهترین بازیگری را برای این فیلم گرفتم. وی ادامه داد: مردم آنقدر به من محبت دارند که خجالت‌زده می‌شوم. من در حال حاضر دچار بیماری پارکینسون هستم و به همین دلیل بیشتر ترجیح می‌دهم در خانه باشم اما مردم همچنان لطف دارند و می‌گویند جایم خالی است. دوستانم در باشگاه می‌گویند حتی اگر ورزش هم نمی‌توانی کنی، بیا و در کنار ما حضور داشته باش تا روحیه بگیریم. ترجیح می‌دهم جوان‌ترها را هم به ورزش و باشگاه دعوت کنم. صفایی‌پور با ذکر یاد و خاطره بازیگران اکشن‌کار سینمای ایران که دار فانی را وداع گفته‌اند، درباره سابقه رفاقت و همکاری خود با جمشید هاشم‌پور گفت: آقای هاشم‌پور آنقدر دوست‌داشتنی است که جزو رفقای صمیمی من محسوب می‌شود. بیش از ۴۰ سال است با یکدیگر دوست هستیم. بسیار باشخصیت و محترم است. در فیلم «گیجگاه» با هم حضور داشتیم و دوست دارم دوباره در کنار او نقش‌آفرینی کنم. حضور در کنار جمشید هاشم‌پور برای هر بازیگری افتخار است. این بازیگر با اشاره به اینکه به‌رغم کم‌کاری هنوز در میان مردم فراموش نشده است، تأکید کرد: مرگ یک بازیگر زمانی است که از سوی مردم فراموش شود.