سمیرا کریمشاهی: سفر روز گذشته وزیر خارجه ترکیه بعد از سفر سلیمانسویلو، وزیر کشور ترکیه به ایران، دومین میزبانی کشورمان از مقامات ارشد ترکیه در دوره 100 روزه دولت سیزدهم محسوب میشود. خروجی دیدار وزیر خارجه ترکیه با همتای ایرانیاش و همچنین رئیسجمهور کشورمان، مؤید نقشه راه دستگاه دیپلماسی دولت آقای رئیسی مبنی بر تقویت سیاست همسایگی و اولویتدهی به روابط منطقهای است. میتوان گفت مهمترین نتیجه دیدار هیات دیپلماتیک ایران و ترکیه، آغاز روند مقدماتی برای تنظیم سند همکاری بلندمدت میان ۲ کشور است که طبق آنچه در کنفرانس خبری وزرای خارجه اعلام شد به احتمال زیاد این سند، در سفر رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه به ایران در آینده نزدیک به امضای طرفین خواهد رسید. تاکید تهران و آنکارا بر دور جدید همکاریهای دوجانبه و منطقهای، بعد دیگری از افزایش تمرکز بر دیپلماسی منطقهای دولت جدید ایران را نشان میدهد که بهرغم وجود پرونده مذاکرات وین، مسائل منطقهای و همسایگان را در دایره توجه سیاست خارجی کشور قرار داد.
اما از نکات قابل توجه سفر چاووشاوغلو به ایران اینکه فضای مثبت دیدارها به گونهای بود که شاید با وجود حوادث قفقاز جنوبی و اختلافات ایران و ترکیه یا اخبار مربوط به تحرکات ترکیه در شمال سوریه، دور از انتظار به نظر میرسید. دکتر امیرعبداللهیان در این دیدار از استقبال ایران برای تقویت روابط با ترکیه گفت و اعلام کرد موانعی جدی در مسیر شتاب بخشیدن به همکاریهای ۲ کشور مشاهده نمیکنیم. همتای ترکیهاش هم با اشاره به شعر سهراب سپهری، ایران را «خانه دوست» نامید و به گستردگی سطح همکاری ۲ کشور اشاره داشت که میان ۲ کشور نهتنها درباره مسائل دوجانبه، بلکه در مسائل منطقهای مانند افغانستان، عراق و ثبات در منطقه قفقاز جنوبی، همکاری وجود دارد.
بررسی اشتراکات و تضاد منافع میان ایران و ترکیه نشاندهنده غلبه منافع مشترک و اقتضاساز همکاری است که باعث میشود در موقعیت تنشآفرینی مانند روزهای اوج جنگ سوریه باز هم ۲ کشور سطحی از روابط را حفظ کنند و حتی آن را به همکاری در بعضی از ابعاد این بحران برسانند و اینکه در موضوعی مانند قفقاز جنوبی و تحرکات حساسیتبرانگیز موجود، باز هم راه ۲ کشور به سمت ابتکارات همکاریجویانه مانند طرح 3+3 قفقاز سوق یابد.
لذا میتوان گفت روابط ایران و ترکیه ماهیت رقابتی با قالب همکاریجویانه به خود میگیرد که به عنوان ۲ بازیگر اصلی منطقه، ضریبدهی به اختلافات میان این دو، تلاش بازیگرانی است که منافعشان در وجود محیط تنشی است.
اما در کنار شکل کلی روابط ۲ کشور، چند عامل منطقهای و بینالمللی در سیر حوادث جاری، ۲ کشور را به سوی تقویت همکاریها کشانده است.
همزمانی راهبرد سیاست خارجی دولت جدید ایران مبنی بر تاکید بر همکاری با همسایگان در کنار بحرانهای دولت ترکیه در روابط با غرب و دولت جو بایدن، باعث شده دو کشور تقویت خط ارتباطی تهران- آنکارا را تسهیلکننده بازیگری خود ذیل معادلات پیچیده منطقه و جهان بدانند. هرچند مسائلی مانند عضویت ترکیه در ناتو باعث میشود هیچگاه اتحاد استراتژیک میان ترکیه با ایران یا روسیه در برابر تنشها با بلوک غرب شکل نگیرد اما بالا گرفتن مقطعی تنشهای ترکیه با غرب، این کشور را به محور شرق نزدیک میکند. در دیدار اخیر چاووشاوغلو همچون موضع گذشته ترکیه بر ظالمانه بودن تحریمها علیه ایران تاکید کرده است. به طور معمول هرگاه روابط ترکیه با آمریکا و اروپا دچار بحران میشود، ترکیه تهدید به اعمال تحریم میشود. لذا تاکید بر بعد جنایتگونه تحریم از مواضع مشترک ۲ کشور محسوب میشود که بعضا باعث شده این مخالفت ماهیت اعمالی برای خنثیسازی اثر تحریم یا تهدید تحریم در روابط ۲ کشور به خود بگیرد.
در طول ۲ ماه گذشته ۲ مسیر ترانزیت زمینی با حضور ایران و ترکیه برقرار شده است. هرچند در زمینه کریدورها فضای رقابتی در میان کشورهای منطقه به منظور افزایش قلمرو ترانزیتی برقرار است اما موقعیت ایران و دارا بودن مزیت نسبی در زمینه کوتاه کردن مسیر و تسهیل آن باعث میشود ظرفیت ایران در همکاریهای کریدوری غیرقابل چشمپوشی باشد. کریدور ریلی- زمینی اسلامآباد- تهران-استانبول حدود یک ماه بیش با ارسال محموله از کراچی به استانبول از مسیر ایران، فعال شد. کریدور دیگری که چند روز گذشته فعال شدن آن اعلام شد مسیر جنوب به شمالی است که امارات را از طریق خاک ایران به استانبول متصل میکند. این مسیر جایگزین کریدور عبوری از کانال سوئز است که مدت زمان طی مسافت را از 20 روز به 6 تا 8 روز کاهش میدهد. چنین ظرفیتی از جانب موقعیت ایران در زمینه راهها، تمایلی در کشورها برای همکاری بیشتر با ایران فراهم میکند.
در آخر باید گفت معادلات جدید در شرق مدیترانه بویژه موج جدید عادیسازی روابط جهان عرب با دولت سوریه به محوریت امارات و اردن، باعث میشود ایران و ترکیه به عنوان ۲ بازیگری که نقش قدیمی و مهم در معادلات سوریه را دارا هستند و بویژه روابط عمیق ایران با دولت سوریه، فصل جدیدی از همکاری را میان خود و همچنین با دولتهای جنوب خلیجفارس آغاز کنند. محور ترانزیتی جدید جنوب خلیجفارس به ترکیه، تحرکات جدید در روابط ابوظبی- تهران و همچنین اعلام خبر سفر قریبالوقوع محمد بنزاید، ولیعهد امارات به ترکیه بعد از 10 سال به منظور تکمیل بازگشت روابط ترکیه- امارات، نشانههای آغاز این فصل جدید است که پویایی دیپلماسی منطقهای را به منظور حفظ جایگاه تعیینکننده در معادلهسازیهای جدید میطلبد.