فرزانه غلامیتبار: میلاد عرفانپور، شاعر جوانی که به خاطر سرودن در قالبهای سنتی بویژه رباعی از شهرت خاصی برخوردار است، به اعتقاد اهالی ادب، اگر طی چند سال اخیر به حوزه غیرتخصصی خود (موسیقی حوزه هنری) ورود نمیکرد و تمام تمرکز فعالیت خود را صرف حوزه ادبیات فارسی میکرد، چه بسا هم موجب اعتلای بیشتر آثارش در ادبیات فارسی میشد و هم با مدیریت در فضای ادبیات فارسی میتوانست منشأ خدمات ویژهای در این حوزه شود. حال این شاعر جوان جدیدترین اثر خود را به طور رسمی رونمایی کرده است. از سوی دیگر شاید شما هم با خودتان فکر کنید چه کسی وسط شرایط کرونایی میرود جشن امضا؟ من هم همین سوال را از خودم میپرسیدم اما وقتی به کتابفروشی سوره مهر در میدان انقلاب رسیدم، دیدم سر میلاد عرفانپور حسابی شلوغ است و در حال امضای تازهترین کتابش «شمعدانیها» و همینطور کتابهای قدیمیترش است، البته همه حاضران در کتابفروشی سوره مهر پروتکلهای بهداشتی را رعایت کرده بودند؛ خلاصه که خیلیها آمده بودند. بعد از امضای کتاب هم نشستی صمیمانه برگزار شد و درباره شعرهای عرفانپور مخاطبان و میهمانان حرف زدند. در این مراسم علاوه بر شاعر، محمدمهدی سیار شاعر و مدرس دانشگاه و علیاکبر شیروانی مدیر انتشارات سوره مهر نیز حضور داشتند. در ابتدای این مراسم سیار درباره سرودههای عرفانپور صحبت کرد و گفت: رباعی به شیوهای که عرفانپور پی گرفته، کشف ابدیت در لحظه است؛ پیدا کردن دریچهای در هر شیء و اتفاقی، در هر کلمهای و هر جذابیت موسیقایی کنار هم نشستهای. هر شاعری میتواند جذابیت موسیقایی ۲ کلمه برای نشستن کنار هم یا جذابیت یک رخداد و هر اتفاق دیگری را درک و پیدا کند اما این کافی نیست و چگونه بیان کردن آن است که به شعر روح و جان تازه میدهد. اینکه بتوانی جذابیت ابدیت را بازگو و دریچهای از هر لحظه به فرازمان باز کنی و مهمتر اینکه این اتفاق بزرگ را تنها در 4 مصرع رقم بزنی، کار دشواری است که عرفانپور از پس آن برآمده است. سیار ادامه داد: آنچه میتواند میلاد را از شاعران همنسل خودش متفاوت کند، همان چیزی است که در کلمه «حکمت» خلاصه میشود. حکمت دیدن یک حقیقت ازلی و ابدی در لحظهای کوتاه و یک آن است. این گمشده ادبیات و هنر ما امروز حکمت است. هر کسی به وسع خودش میتواند در لحظه این حقیقت را پیدا و بازگو کند و این کاری است که عرفانپور انجام داده است. گمانم این است کتاب «شمعدانیها» گزیده خود شاعر از میان آثارش است و هر کسی میتواند مطابق با سلیقه خود، گزیده دیگری از میان سرودههای او فراهم کند. او موفقیت عرفانپور را نتیجه داشتن یک ذهن انسجام یافته و نگاه جامع نسبت به خود و جهان دانست و اظهار کرد: ذهن پایاننیافته میتواند حقیقت را پیدا و در هر لحظهای از آن کشفهایی تازه و نو ارائه کند. شاعر چیزهایی را میگوید که ما میدانیم اما آنها را متفاوت و با کشفهای تازهاش بیان کرده و هر قدر هم کشفهای بیشتری داشته باشد، جهان شعری رنگارنگتری خواهد داشت. این جهان رنگارنگ را در شعر میلاد عرفانپور میبینیم. مدرس دانشگاه در پایان سخنانش با تأکید بر اینکه عرفانپور معلم و مشوق بسیار خوبی برای نسل جوان بوده است، گفت: عرفانپور بر نسل امروز شعر فارسی بسیار اثر گذاشته است و مطمئنم گزیده رباعیهای او در قرنهای بعد هم خوانده خواهد شد و مورد توجه قرار خواهد گرفت. شک ندارم که بخشی از رباعیهای شمعدانیها جزو گزیدههای مخاطبان ادبیات در نسلها و قرنهای بعد خواهد بود. مطمئنم وقتی درباره این عصر سخن بگویند میلاد جایگاه ویژهای خواهد داشت. سپس عرفانپور به بیان این پرداخت که چگونه رباعی را انتخاب کرده و با آن مانده است. او تاکید کرد قبلتر قالبهای شعری دیگری را هم آزموده و سپس تصمیم گرفته با رباعی بماند، چراکه رباعی در عین کوتاه بودن، کامل و رساست. او همچنین اظهار کرد: شاید برخی از رباعیهایم یک عمق عارفانه و تأثیرگذاری معنوی پیدا کرده که برخی معتقدند حس نمیشود که یک جوان آن را سروده است. او ادامه داد: من باوری درونی دارم درباره اینکه چطور این رباعیها خلق میشوند. از هر صد شعر یکی به آن ویژگی خاصی که باید میرسد و مخاطب هم آن را تشخیص داده و دوستش میدارد. به نظرم اگر شاعر در مسیر درستی که خدا برایش خواسته، پیش برود و صدق در کلام و عمل داشته باشد، به آنجا که باید میرسد. گاهی روی یک رباعی از نظر فنی حساب کردهام اما مردم شعری را که احساس تأثر درونیام را در آن بیان کردهام دوست داشته و زمزمه کردهاند. شاعر مجموعه «شمعدانیها» بیان کرد: اگر شاعر مسیر درست را برود، گاهی خدا دستش را میگیرد و در لحظه و آنی چیزی را به او نشان داده و دوباره او را به خاک باز میگرداند. یعنی او را برای یک لحظه در معرض تماشای ملکوت قرار میدهد و همین معدود لحظات است که شعرهای درخشان را رقم میزند. بنده کمترین هم کلماتم آینهای است برای تصویرکردن ملکوت و آن معنا، برای همین هم اگر چیز قابلی در کارهایم باشد، از من نیست و اگر ناخالصیای هست به سبب مشکلات وجودی ما آدمهاست. او سپس به فرضیههایی که درباره شکلگیری رباعی وجود دارد هم پرداخت. در بخش پایانی هم عرفانپور و سیار بخشهایی از رباعیهای عرفانپور را به انتخاب خود برای حضار خواندند. دکتر سیدوحید سمنانی شاعر، مدرس و فعال ادبیات، دکتر عبدالحمید رحمانیان شاعر، مدرس و فعال ادبیات و جمعی از شاعران و شعردوستان هم در این مراسم حضور پیدا کردند و به بیان نکاتی درباره شعر عرفانپور پرداختند.