زهره فلاح‌زاده: تیم استقلال در هفته ششم لیگ برتر مقابل گل‌گهر سیرجان به تساوی بدون گل رسید تا شاگردان فرهاد مجیدی به سومین تساوی پیاپی خود دست پیدا کنند و در جدول رده‌بندی با یک پله سقوط در رده سوم قرار بگیرند. تنها جذابیت این دیدار که از نظر فنی چنگی به دل نزد، حضور ۲ استقلالی در 2 تیم بود؛ جایی که امیر قلعه‌نویی، مربی و بازیکن اسبق آبی‌ها رودرروی فرهاد مجیدی قرار گرفته بود. «وطن‌امروز» درباره این دیدار با رضا پرکاس، مربی فوتبال گفت‌وگو کرد.

***

* استقلال و گل‌گهر امتیازات را تقسیم کردند؛ تحلیل‌تان را درباره این بازی بگویید. 

فارغ از نتیجه مسابقه، ما بازی زیبا و دارای استانداردهای جهانی مثل پرسینگ، سرعت، کارهای ترکیبی در جناحین، ارسال‌ها، کرنرها، شوت به دروازه و حتی ضربات ایستگاهی خطرناک ندیدیم. هیچ‌کدام از تیم‌ها وقتی توپ را در اختیار داشتند، برنامه‌ریزی شده خطری روی دروازه حریف ایجاد نکردند. یعنی اگر موقعیتی هم ایجاد شد، تنها روی حادثه و اشتباه حریف بود. در مجموع ما آن بازی‌ای که باید از ۲ تیم مدعی قهرمانی می‌دیدیم، ندیدیم. شاید تنها موقعیت بازی دقیقه ۶۰ بود که یک پاس از دفاع استقلال برای سلمانی ارسال شد که دروازه‌بان گل‌گهر توانست ضربه مدافع استقلال را دفع کند. 

 

* روندی که تیم فرهاد مجیدی طی می‌کند، امیدوار‌کننده نیست. در واقع هر چه جلوتر می‌رویم، عملکرد تیم ضعیف‌تر می‌شود؛ فکر می‌کنید دلیلش چیست؟

اگر از نظر نتیجه که تیم بعد ۳ پیروزی، به ۳ تساوی رسیده نگاه کنیم، بله! نتیجه نزولی محسوب می‌شود اما اگر بازی به بازی بخواهیم نظر بدهیم، نباید تساوی با گل‌گهر را نتیجه بدی بدانیم. تیم سیرجانی هم از مدعیان لیگ است که برای قهرمانی بسته شده است، البته هواداران با توجه به یارگیری‌ای که شده بود، انتظار داشتند امتیازات کامل در جیب تیم‌شان بود. هر چند استقلال در آن ۳ دیدار اول هم برد قاطعی به دست نیاورد. استقلال هنوز نتوانسته از توانایی و پتانسیل بازیکنانش بخوبی استفاده کند. تیم باید از سیستمی استفاده کند که بیشترین بازدهی را داشته باشد. اگر تیم در یک پست چند بازیکن خوب دارد، دلیلی ندارد از همه آنها استفاده کنیم به طوری که برخی را در پست غیرتخصصی قرار دهیم. به نظر من نبود یک بازیساز خوب در استقلال باعث شده از ظرفیت بازیکنان بخوبی استفاده نشود. تیم از خارجی‌ها هم نتوانسته بخوبی در سیستمی که در زمین استفاده می‌کند، بهره‌برداری کند. مورد بعدی تعویض‌هاست که اگر درست انجام شود، می‌توان به نتیجه مطلوب هم رسید. مثل بازی با فجرسپاسی که تیم یک بر صفر جلو است که نتیجه قابل اطمینانی هم نیست، وقتی نیروهای تهاجمی را بیرون می‌کشد، هر لحظه امکان دارد تیم حریف با یک حرکت برق‌آسا به گل مساوی دست پیدا کند. این نکاتی بود که می‌توان گفت تأثیر داشته تا استقلال از نظر امتیازگیری روند نزولی داشته باشد. 

 

* کاستی‌های کادر فنی در قبال این نتایج چیست؟

به نظر من کادر فنی استقلال در این ۶ دیدار نتوانست بین خطوط هماهنگی و هارمونی ایجاد کند. اینکه شما در یک دیدار تنها یک یا ۲ موقعیت خطرناک داشته باشید، یا در یک بازی از جناحین اصلا ارسال نکنید، یا کرنرهای هدفداری ‌زده نشود، یا در برابر حملات تیم‌ها در 20-10 دقیقه آخر فشار زیادی را تحمل کند، همگی نشان می‌دهد هنوز کادر فنی نتوانسته سیستم درستی را در زمین پیاده کند. شاید مشکل بازیکن دارند اما کادر فنی باید با توجه به خصوصیات و پتانسیل بازیکنانی که در اختیار دارد، سیستمش را اجرا کند. استقلال با ۳ دفاع بازی می‌کند اما در این دیدارها نشان داده شده هنوز این خط نتوانسته حاشیه امنی برای دروازه‌بان ایجاد کند. حفظ توپ و همچنین تاکتیکی که استقلال در زمان حمله استفاده می‌کند، نیاز دارد بهتر شود. 

 

* خط هافبک استقلال خیلی مورد نقد قرار می‌گیرد؛ بویژه درباره حضور آرش رضاوند در میانه زمین.

اصولا یک تیم در خط هافبک باید دونده‌ترین بازیکنان را داشته باشد. بازیکنانی که پاسور بوده و قدرت حمل توپ بالایی داشته باشند. در هر تیمی خط هافبک آن مهم‌ترین است. در استقلال خط هافبک نسبت به فصل گذشته تغییر کرده که باید ببینیم کادر فنی توانسته خلأها را پر کند یا خیر. در رابطه با رضاوند هم او بازیکنی تکنیکی است و قدرت حمل توپ دارد ولی به عنوان توپ پخش‌کن، پاسور و پلی‌میکر نمی‌تواند گزینه مناسبی باشد. او بازیکنی است که بیشتر متمایل به جناحین بازی می‌کند. مثلا در سیستم 2-۴-4، هافبکی است که رو به جلو بازی می‌کند و در سیستم 1-3-2-4، یکی از هافبک‌های چپ و راست می‌شود. این خیلی مهم است که بدانیم کادر فنی از رضاوند و هافبک‌ها چه می‌خواهد و آنها در تمرین چطور هستند. ضرباهنگ تیم را خط هافبک تیم تعیین می‌کند و اکثر تیم‌ها از میانه میدان شروع به طراحی حمله می‌کنند و پس از آن می‌توانند به تیم حریف فشار بیاورند. 

 

* با توجه به روند تیم، فکر می‌کنید استقلال شانسی برای قهرمانی دارد یا مدعیان دیگر باز هم گوی سبقت را می‌ربایند؟

استقلال و پرسپولیس همیشه برای قهرمانی بسته می‌شوند. شما باید تیم خوبی برای رسیدن به این موفقیت بسته باشید. در هیچ جای دنیا نمی‌گویند هفته‌های اول سخت است و باید هماهنگ شویم. خیلی از تیم‌های دنیا مربی‌شان یک هفته قبل از شروع مسابقات می‌آید و نمی‌گوید من تازه آمده‌ام. اینکه تیم باید جا بیفتد و به هماهنگی برسد، شکی نیست اما ۵ هفته ۱۵ امتیاز است. تیم‌ برای رسیدن به قهرمانی باید حداکثر امتیازات نیم‌فصل را کسب کند، چرا که در نیم‌فصل دوم بازی‌ها فشرده‌تر و گرفتن امتیاز سخت‌تر می‌شود. به نظر من تیمی که مدعی قهرمانی است باید بسیار قوی‌تر عمل کند؛ چه از نظر امتیازگیری و چه از نظر نحوه بازی. یعنی باید نشان دهد برای قهرمانی به میدان آمده است و حریفان این احساس را کنند که ما مقابل تیم مدعی قهرمانی داریم بازی می‌کنیم. هر چند استقلال لیگ قهرمانان آسیا و جام حذفی را هم در پیش دارد و هوادارانش گرفتن ۳ جام را می‌خواهند. نباید نوسانات کوچک باعث از دست دادن امتیازات لیگ برتر شود. کادر فنی باید هر چه زودتر سیستمی را که باعث قدرت و شادابی تیم شود پیدا کند. نباید تنها بازیکنان اسمی در زمین باشند. استقلال امسال بازیکناتی را خریداری کرده که بهترین‌‌های تیم فصل گذشته‌شان بوده‌اند و هماهنگ کردن آنها هنر کادرفنی است. برای تیمی که به فکر قهرمانی است نباید هفته اول با هفته سی‌ام تفاوتی داشته باشد. اگر استقلال به نتایج سینوس‌وار خود ادامه دهد، قطعا اختلافش با صدر بیشتر می‌شود که جبران آن در نیم‌فصل دوم کار سختی خواهد بود.