ولیعهد بریتانیا در مراسم خاتمه دادن به استعمار انگلیسی جمهوری باربادوس، اعترافاتی تاریخی داشت. «چارلز ویندسور» پسر ارشد الیزابت دوم یکشنبه گذشته میهمان مراسم پایان حاکمیت سلطنت الیزابت دوم، ملکه انگلیس بر این جزیره 300 هزار نفری در دریای کارائیب و تولد جمهوری باربادوس بود. 

او در این مراسم شاهد به زیر کشیده شدن پرچم بریتانیا در شهر بریج‌تاون، پایتخت باربادوس پس از قریب به 3 قرن استعمار بود. 

به گزارش بی‌بی‌سی، شاهزاده چارلز ضمن قرائت پیام مادر 96 ساله‌اش -که حتی اگر می‌خواست توان حضور در این مراسم را نداشت- در حضور خانم ساندرا ماسون، نخستین رئیس‌جمهور باربادوس و ریحانا، خواننده آمریکایی که اصالتا اهل این جزیره است، طی یک سخنرانی تاریخی، به مشقات و بی‌رحمی‌ای که مردم این جزیره در دوران برده‌داری از سوی استعمارگران انگلیسی متحمل شدند، اعتراف کرد. 

باربادوس شرقی‌ترین جزیره دریای کارائیب (منطقه آمریکای مرکزی) بر دهانه اقیانوس اطلس و در فاصله نسبتا نزدیکی از سواحل شمالی آمریکای جنوبی (ونزوئلا و گویان) محسوب می‌شود و به خاطر موقعیت سوق‌‌الجیشی‌اش به مدت بیش از 200 سال یکی از مراکز تجارت برده از آفریقا به قاره جدید محسوب می‌شد. 

اگرچه خانم ماسون که سابقا نماینده ملکه انگلیس و فرماندار کل کشور سلطنتی باربادوس بود، به عنوان نخستین رئیس‌جمهور این جزیره سوگند یاد کرد اما این موضوع و همین‌طور ژست انسان‌دوستانه ملکه و پسرش باعث نشد نخست‌وزیر باربادوس چشم بر جنایت‌های گذشته استعمار پیر ببندند. خانم میا ماتلی، نخست‌وزیر باربادوس و دادستان پیشین در این مراسم بشدت به آنچه «انگلیس کوچک» خواند حمله کرد. او با سر دادن شعار «زنده‌باد جمهوری» اعلام کرد دربار لندن در حالی پس از چندین دهه دادخواهی نادیده گرفته شده مردم باجان (باربادوسی‌ها)، لغو همه‌پرسی‌های‌شان و عهدشکنی علیه آنها حالا در نوامبر 2021 با پایان قیمومت بر این جزیره موافقت کرده است که در عصر جدید دیگر کار از کار گذشته و دوره سیاره‌خواری استعمارگران به پایان رسیده است. باربادوس پس از چندین بار وتو شدن درخواست رسمی‌اش برای بیرون آمدن از قیمومت استعمار انگلیس، پارسال به طور رسمی از قصد خود برای تبدیل شدن به جمهوری خبر داده بود اما همچنان در مجموعه کشورهای مشترک‌المنافع خواهد ماند. 

اساس اقتصاد این جزیره نسبتا توسعه‌یافته را یک میلیون گردشگری تشکیل می‌دهد که تا قبل از کرونا هر ساله از آن بازدید می‌کردند. این کشور در زمینه اقتصاد و شاخص‌های توسعه سیاسی از جمله آزادی رسانه‌ها، فعالیت سیاسی، احزاب و انتخاب وضعیت خوبی دارد. پادشاه یا ملکه انگلیس همزمان با سلطنت بر این کشور، پادشاهی یا اصطلاحا قیمومت 15 کشور دیگر را نیز داراست که کشورهای «مشترک‌المنافع» نامیده می‌شوند. در همه این کشورها، نظام حکومتی، پادشاهی و عالی‌ترین مقام، پادشاه یا ملکه بریتانیاست. استرالیا، کانادا و نیوزیلند از جمله معروف‌ترین این کشورها به شمار می‌روند. همه این کشورها مستعمرات سابق بریتانیا هستند. نکته بحث‌برانگیز اینجاست که طبق قوانین سلطنتی بریتانیا، ملکه الیزابت 96 ساله و جانشینانش، صاحب خاک این مستعمره‌ها محسوب می‌شوند!