«وطنامروز» از نگرانیها، دغدغهها و نظرات موافقان و مخالفان حضور دانشآموزان در مدارس گزارش میدهد
مهدی جابری: بازگشایی مدارس و حضور دانشآموزان حتی برای چند ساعت در هفته، موافقان و مخالفان خاص خود را دارد. عدهای معتقد به تداوم آموزش حضوری هستند و عدهای حضور دانشآموزان در مدرسه را آن هم در روزهای کرونایی همراه با هوای آلوده، برای سلامت بچهها و خانوادهها به صلاح نمیدانند.
به گزارش «وطنامروز»، این روزها جمعیت 14 میلیون و 400 هزار نفری دانشآموزان همراه با خانوادههایشان پیگیر مباحث مربوط به آموزش حضوری هستند. حتی آنهایی که گزینه آموزش حضوری را ترجیح میدهند، کم و بیش نگرانیهای طبیعی و خاص خود را دارند.
واقعیت این است که حضور تمام وقت بچهها در خانه برای تعداد زیادی از خانوادهها دردسرهای شغلی و خانوادگی ایجاد کرده است؛ خانمهای شاغل نمیتوانند همزمان با کارشان در بیرون از خانه، آموزش مجازی بچهها را پیگیری کنند؛ خانمهای خانهدار باید به نوعی در جایگاه و نقش معلم قرار بگیرند و در آموزش بهتر بچهها ایفای نقش داشته باشند؛ دانشآموزان به خاطر حضور مداوم در خانه امکان فعالیت اجتماعی و حضور در جمع همسالان را ندارند؛ و دهها مشکل و موضوع دیگر که والدین و فرزندان بهتر و بیشتر به آنها آگاهی دارند.
* جابهجایی ماسکهای شخصی بین دانشآموزان!
افرادی که مخالف حضور دانشآموزان در مدرسه و کلاس درس هستند، علت این مخالفت را آشنا نبودن بسیاری از بچهها با رعایت صحیح نکات بهداشتی میدانند. از نظر آنها دانشآموزان هرگز نمیتوانند بدون کمک والدین، پروتکلهای بهداشتی را به طور کامل و صددرصدی رعایت کنند.
در همین باره، معاون آموزشی یکی از مدارس دخترانه در مقطع متوسطه دوم به «وطنامروز» میگوید: «رعایت نکات بهداشتی مرتبط با کرونا برای تعداد قابل توجهی از دانشآموزان در اولویت نیست. بارها به این دخترها گوشزد کردهایم که فاصله مناسب را رعایت کنند اما آنها همچنان یکدیگر را درآغوش میکشند! بدون ماسک به طور گروهی با هم صحبت میکنند و حتی مواردی را دیدهام که ماسکهایشان را با هم تعویض میکنند!»
وی میافزاید: «درباره این موضوع به والدین هشدار دادیم. آنها هم این دغدغه و نگرانی را به بچههایشان منتقل کردند اما تاثیر چندانی نداشته است». معاون آموزشی مدرسه دخترانه ادامه میدهد: «شاید تصور کنیم این دخترها به خاطر سن و سال بیشتری که نسبت به دانشآموزان مقطع ابتدایی دارند، نکات بهداشتی مرتبط با کرونا را رعایت میکنند اما واقعیت این است که شرایط خاص نوجوانی موجب میشود آنها تصور کنند هرگز به کرونا مبتلا نمیشوند، بدنشان مقاوم است، یا اینکه رعایت پروتکلها برایشان افت دارد!»
* اجباری برای آموزش حضوری نیست
سوال و نکته مهمی که این روزها برای دانشآموزان و خانوادهها بدون پاسخ مانده، اجباری بودن یا اختیاری بودن آموزش حضوری است.
دوشنبه 15 آذرماه که هوای تهران برای همه افراد از جمله گروههای حساس، ناسالم اعلام شده بود تعداد زیادی از مدارس فعال بودند و دانشآموزان به صورت مرحلهای در ساعتهای مشخصشده به مدارس رفتند.
معاون یک مدرسه ابتدایی دخترانه در منطقه 13 تهران در پاسخ به این سوال که آیا حضور بچهها در این شرایط اجباری است، به «وطنامروز» میگوید: «ما هیچ اجباری نداشتهایم، بویژه برای روزی که هوا آلوده است! فقط اسامی دانشآموزان به همراه ساعت حضورشان در مدرسه را به والدین اطلاعرسانی کردهایم. در نهایت والدین هستند که تصمیم میگیرند».
وی میافزاید: «اکثر والدین طبق ساعتهایی که ما اعلام کردهایم بچهها را به مدرسه میآورند البته این برای همه مادران چه خانهدار و چه شاغل سخت است چون اکثرشان یک ساعت مقابل مدرسه میایستند تا کلاس تمام شود».
معاون مدرسه ابتدایی ادامه میدهد: «به خاطر یک ساعته بودن کلاسها، مادران نمیتوانند به خانه بروند و دوباره بازگردند؛ مجبورند در هوای سرد و بعضا شرایط آلودگی هوا، همین جا منتظر بمانند. ما هم به خاطر شرایط کرونایی امکان میزبانی از آنها را در داخل کلاسها نداریم، بنابراین چارهای جز ایستادن مقابل مدرسه ندارند».
* شغلم را از دست دادم
مادران خانهدار و شاغل با مشکلات خاص خودشان برای آموزش مجازی یا حضوری فرزندانشان مواجه هستند. از نظر آنها کرونا شرایطی را ایجاد کرده است که در هر صورت، والدین نگران بچهها هستند؛ هم نگران آموزش و هم نگران سلامتی آنها. یک مادر شاغل میگوید: «من در این ۲ سال به مرور شغلم را از دست دادم. کارمند بخش خصوصی بودم. اوایل درک بالاتر و بهتری از سوی مدیران شرکتها و کارفرماها وجود داشت. مدتی به صورت دورکاری فعالیت داشتم که البته همان موقع مجبور بودم کلاس فرزندم را از طریق تلویزیون یا آنلاین پیگیری کنم».
او ادامه میدهد: «الان چند ماه است کارم را از دست دادهام. چون نتوانستم بین آموزش حضوری و مجازی فرزندم و فعالیت شغلی خودم هماهنگی لازم و کافی ایجاد کنم. در حال حاضر فرزندم را هر هفته ۲ بار به مدرسه میبرم. هر بار فقط یک ساعت در کلاس درس حضور دارد. غیر از این، باید هر روز صبح تا ظهر به مدت 4 ساعت کنار او باشم تا در سامانه شاد به صورت آنلاین در کلاس درس شرکت کند. یعنی من به خاطر ۲ ساعت کلاس حضوری فرزندم در هفته و نیز کلاسهای آنلاین او، شغلم را رها کردم».
* وقت آشپزی ندارم
مادران خانهدار هم مانند مادران شاغل، دغدغه فرزندانشان را دارند. بسیاری از آنها در کنار رسیدگی به امور روزمره خانه، حالا باید چند ساعتی را در روز کنار فرزند دانشآموز خود باشند تا او حضور بدون مشکلی در کلاسهای آنلاین داشته باشد.
یک مادر خانهدار که فرزندش را به مدرسه آورده است، اظهار میکند: «هفتهای ۲ بار فرزندم را برای آموزش حضوری میآورم. یک ساعت مقابل مدرسه میایستم. هوا هم معمولا سرد و گاهی آلوده است اما چارهای ندارم. من هم مثل همه این مادرهایی که اینجا ایستادهاند، باید تابع شرایط باشم».
او میگوید: «همه مادرهایی که فرزند دانشآموز دارند، در ۲ سال اخیر دچار سختی و مشکل شدند. اکثر مادرها فرصت آشپزی و رسیدگی به امور خانه مثل قدیم را ندارند. مجبورم هر روز چند ساعت کنار فرزندم بنشینم تا بتواند در کلاس آنلاین حضور داشته باشد. چند بار سعی کردم گوشی هوشمند را در اختیار خودش بگذارم اما واقعیت این است که به تنهایی نمیتواند بدون مشکل با گوشی کار کند و فعالیت کلاسی داشته باشد».
* بحثها کارشناسی باشد تا خانوادهها نترسند
مباحثی که این روزها از سوی موافقان و مخالفان آموزش حضوری یا مجازی مطرح میشود، کم و بیش موجب ایجاد نگرانی در بخش قابل توجهی از خانوادهها شده است.
عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی به «وطنامروز» میگوید: اگر قرار است دانشآموزان به مدرسه بروند باید این حضور همراه با آرامش باشد نه ترس و لرز! بنابراین مباحثی که هماکنون در محافل مختلف درباره آموزش حضوری مطرح میشود متاسفانه نگرانیهایی را به همراه دارد. بسیاری از دانشآموزان با ترس و نگرانی به مدرسه میروند و بسیاری از خانوادهها حتی آنهایی که موافق آموزش حضوری هستند، دغدغههای خاص خود را دارند.
حجتالاسلام علیرضا سلیمی میافزاید: به نظر من باید کارشناسان حوزههای بهداشت و درمان، آموزشوپرورش و روانشناسان در فضای کاملا حرفهای و کارشناسی، ابعاد این موضوع را بررسی کنند و هر نتیجهای که آنها بگیرند، همه ما و مردم تابع باشیم.
وی تصریح میکند: البته آموزش مجازی نمیتواند جای آموزش حضوری را بگیرد اما این روزها که همزمان درگیر آلودگی هوا و کرونا هستیم، باید بر اساس نظرات کارشناسان عمل شود.
* وزارت بهداشت حرف آخر را بزند
مباحث مرتبط با آموزش حضوری یا مجازی اگر در فضایی به دور از حاشیه، فشار گروههای خاص یا اظهارات غیرکارشناسی باشد، نتیجه بهتری به همراه خواهد داشت و نتیجه نهایی میتواند نظر مساعد خانوادهها را جلب کند.
محمدرضا احمدی دیگر عضو کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس هم به «وطنامروز» میگوید: ما به عنوان کارشناس در این زمینه میتوانیم اظهارنظر داشته باشیم اما حرف نهایی را باید وزارت بهداشت و ستاد ملی مقابله با کرونا بزند.
وی ادامه میدهد: درباره آلودگی هوا وزارت بهداشت باید نظر کارشناسی و نهایی را بگوید تا مردم بدانند آموزش حضوری در این شرایط ادامه مییابد یا خیر. درباره کرونا هم ستاد ملی اظهارنظر میکند و با توجه به اینکه آیا نکات بهداشتی مرتبط با کرونا در مدارس رعایت میشود یا خیر، نسبت به تداوم یا توقف حضور دانشآموزان در مدارس تصمیمگیری خواهد کرد.
***
وزیر بهداشت: نگران افزایش شیوع کرونا در مدارس هستیم
وزارت بهداشت در زمینه واکسیناسیون دانشآموزان نظرات تخصصی خود را اعلام میکند اما در نهایت، ستاد ملی مقابله با کرونا تصمیم میگیرد. بهرام عیناللهی، وزیر بهداشت با اعلام این مطلب در حاشیه بازدید از مجموعه خوابگاههای دانشجویی دانشگاه علومپزشکی ایران در پاسخ به این پرسش که آیا در قالب اجرای طرح مدیریت هوشمند، از ورود دانشآموزان واکسننزده به کلاس جلوگیری میشود یا خیر، افزود: نگران بازگشایی مدارس هستیم، زمانی که تجمع ایجاد میشود شیوع بیماری کرونا بیشتر میشود، به همین علت دانشآموزانی که واکسن نزدهاند میتوانند به صورت غیرحضوری از کلاسها استفاده کنند. وی اضافه کرد: اگر دانشآموزی واکسن نزده باشد، احتمال دارد به بیماری کرونا آلوده شود و میتواند این بیماری را به بقیه دانشآموزان منتقل کند. عیناللهی گفت: راهحل دیگر این است که دانشآموزانی که واکسن نزدهاند تست «پیسیآر» منفی ارائه کنند. وزیر بهداشت افزود: در این زمینه از نظرات وزارت آموزشوپرورش هم استفاده میکنیم اما در نهایت تابع نظر ستاد ملی مقابله با کرونا هستیم. وزیر بهداشت اضافه کرد: وزارت بهداشت، نه فقط مدارس، بلکه نگران هر نوع تجمعی است.