طی روزهای گذشته خبری منتشر شد دال بر اینکه احتمال بازگشت فروغ عباسی به تیم‌ ملی اسکی وجود دارد. این در حالی بود که فروغ عباسی اسفند 99 در واکنش به برخی اتفاقات و بی‌مهری‌ها از دنیای ورزش قهرمانی حرفه‌ای خداحافظی کرده بود. ملی‌پوش باتجربه ایران که سابقه حضور در ۲ المپیک زمستانی را در کارنامه دارد و در فضای مجازی از تمایل خود برای بازگشت به تیم‌ ملی ایران خبر داده بود، دیروز رسما در این باره خبررسانی کرد و صریحا گفت حاضر است بازگردد. فروغ عباسی، ملی‌پوش سابق اسکی آلپاین درباره علت خداحافظی خود از تیم‌ ملی توضیح داد: من سال گذشته بنا به دلایلی تصمیم گرفتم برای همیشه از تیم‌ ملی خداحافظی کنم. در صورتی که عاشق رشته‌ای هستم که در آن سال‌هاست فعالیت دارم. البته از نظر سنی هم هنوز فرصت زیادی برای حضور در مسابقات داشتم ولی تصمیمی بود که آن زمان بر اساس شرایطی که وجود داشت گرفتم. وی درباره تصمیم خود برای بازگشت مجدد به تیم‌ ملی گفت: در این مدت چندین بار رئیس فدراسیون و کلهر مربی تیم‌ ملی با من تماس گرفتند و گفتند مشکلات حل شده و می‌توانم باز در کنار تیم‌ ملی باشم. به شخصه خودم هم مشتاقم باز برای تیم‌ ملی کشورم به میدان بروم و افتخار‌آفرینی‌هایم زیر پرچم کشور خودم باشد اما هنوز این امر میسر نشده ولی بسیار امیدوارم هر چه سریع‌تر بتوانم برای کشور خودم بازی کنم. عباسی افزود: در این مدت هرگز حاضر نشدم حتی در رده باشگاهی برای کشور دیگری بازی کنم، چون به ایران و وطنم عرق دارم. در حال حاضر هم تیم‌ ملی ایران برای شرکت در مسابقات انتخابی المپیک در ترکیه است، من هم حضور دارم اما هنوز با حضور من موافقت نشده است. در این مدت با هزینه شخصی در کشورهای مختلف تمرین کردم و دوست دارم این مشکلات برطرف شود تا باز در کنار تیم‌ ملی کشورم حضور داشته باشم. 

 

* روزی که با دل شکسته رفت

فروغ عباسی سال گذشته در 26 سالگی با انتشار پستی در صفحه شخصی خود از تیم‌ ملی اسکی خداحافظی کرد. او در پست خود فیلمی را منتشر کرد که در حال گریه است و در ادامه نیز تصاویری را به اشتراک گذاشت که نشان می‌داد برای حضور در تمرینات باید هزینه‌هایی را پرداخت کند. به همین دلیل از عدم حمایت فدراسیون انتقاد و در نهایت نیز تصمیم به خداحافظی گرفت. فروغ عباسی در باب خداحافظی از تیم‌ ملی نوشت: «نمی‌دانم جنس طلا و نقره مدال‌هایم واقعی است و وزن‌شان چند گرم است، چون تا به امروز تنها ارزش معنوی‌شان برایم مهم بود اما امروز که برای تمرینات تیم‌ ملی باید روزانه چند صد هزار تومان بلیت پیست و ایاب و ذهاب بپردازم (آن هم از جیب خود و حساب شخصی)، امروز که برای تجهیزات امانی اسکی تیم‌ ملی کشورم باید چک به فدراسیون ارائه دهم، امروز که پس از ۲ دوره حضور در المپیک نه تنها برای حضورم در تیم‌ ملی اشتیاقی ندارند، بلکه برای تهیه هزینه‌هایش و بقا در تیم و افتخارآفرینی باید دست و پا بزنم، شاید ارزش و عیار این مدال‌ها برایم مهم باشد».