انتخاب ۲ مسؤول برای ۲ پست کلیدی در ماه‌های اخیر بخشی از ذهن وزیر ورزش را درگیر کرده اما «فقر مدیر»

کار آزموده در بدنه ورزش باعث شده وی نتواند تصمیمی سریع و بموقع در این باره اتخاذ کند. اولین چالش حمید سجادی در وزارت ورزش وقتی ایجاد شد که جعفر سمیعی از مدیریت باشگاه پرسپولیس کناره‌گیری کرد (۱۴ شهریور). سریع‌ترین تصمیم وزیر ورزش در مواجهه با بحران هم درست بعد از این استعفا و با انتخاب مجید صدری به عنوان سرپرست باشگاه اتخاذ شد (۱۶ شهریورماه). بعد از آن اما تصمیم‌گیری‌های اساسی در ساختمان وزارت ورزش وارد فرآیندی طولانی شد که هنوز به نتیجه نرسیده است؛ مثل فرآیند مربوط به تعیین معاون قهرمانی و مدیر عامل سرخ‌پوشان. 

 

* استعفایی که کاتالیزور نشد

همزمان با حضور حمید سجادی در ساختمان وزارت ورزش نام گزینه‌های زیادی برده می‌شد که بعضا به صندلی‌های معاونت این وزارتخانه نسبت داده می‌شدند. حتی فراگیری برخی از این نام‌ها و صندلی‌های پیش‌بینی شده برای آنها به قدری زیاد بود که تصور می‌شد کادر مدیریتی و همراه وزیر ورزش خیلی زود چیده و کامل خواهد شد، در حالی ‌که بعد از 4 ماه هنوز «دو دو تا چهار تا»ی وزیر درباره کارسازترین صندلی کناری خود ادامه دارد و حتی استعفای رخ داده هم نتوانست کاتالیزور این انتخاب باشد. مهدی علی‌نژاد ۲۰ آذر از معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش کناره‌گیری کرد و در حالی ‌که نام محمد پولادگر به عنوان جایگزین وی خیلی واضح‌تر از قبل در راهروهای وزارت ورزش به گوش می‌رسید به طوری که تصور می‌شد عن‌قریب او از فدراسیون تکواندو خداحافظی کرده و حکم به دست، وارد این وزارتخانه می‌شود اما بعد از ۲ هفته نه تنها از این حکم و جابه‌جایی خبری نشده، بلکه گزینه موردنظر (پولادگر) از صندلی هدف دورتر هم شده است. البته پولادگر یکی از گزینه‌هایی بود که قبل از استعفای علی‌نژاد هم نامش در فهرست گزینه‌های محتمل برای معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای در کنار علی رغبتی، مهرزاد حمیدی، محمد علیپور و... قرار گرفته بود اما تا امروز نه او و نه رقیبان اسمی‌اش، متصدی این معاونت نشده‌اند. 

 

* گزینه‌ای تمام‌عیار در دسترس نیست

به نظر می‌رسد دلیل کش‌و‌قوس زیادی که در انتخاب کلیدی‌ترین معاونت وزارت ورزش ایجاد شده، نبود گزینه تمام‌عیار برای آن است. البته که اهمیت این معاونت در تأخیر برای تصمیم‌گیری قطعی بی‌تأثیر نبوده است اما باید توجه داشت همیشه در همین مواقع یعنی گرفتن تصمیم برای جایگاه‌های مهم، خلأ بزرگ ورزش به لحاظ داشتن مدیران کارکشته عیان می‌شود. مدیرانی که در ماه‌های اخیر نام‌شان به عنوان گزینه‌های معاونت وزارت ورزش بر سر زبان‌ها افتاده، هر یک از قدیمی‌های ورزش هستند که در حوزه مربوط به خود تخصص و تجربه چندساله دارند و اتفاقا امروز به نوعی درگیر با همین حوزه‌های‌شان هستند به طوری که رفتن‌شان به ساختمان سئول باعث ایجاد یک «جای خالی جدید» در بخش دیگری از بدنه آسیب‌پذیر ورزش می‌شود. احتمالا در نظر گرفتن این مهم و جلوگیری از ایجاد خلأهای جدید، در ادامه تردید وزیر ورزش برای انتخاب نهایی متصدی معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای بی‌تأثیر نبوده است اما نگاه دقیق به این موضوع از زاویه دیگر باز هم به در دسترس نبودن گزینه کارکشته ختم می‌شود که موجب می‌شود برای تعیین تکلیف یک صندلی، دست روی گزینه‌هایی گذاشته شود که خود صاحب صندلی هستند؛ اتفاقی که درباره علی رغبتی رخ داده است. 

 

* مدیریت بدون حکم در وزارت ورزش

علی رغبتی، مدیر دفتربرنامه‌ریزی و نظارت وزارت ورزش است که با وجود گزینه بودن برای معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای، حکمی بابت آن نگرفت اما طی ۲ هفته اخیر یعنی درست پس از استعفای علی‌نژاد در تمام نشست‌ها و بازدیدها به جای او و به عنوان دست راست وزیر ورزش شرکت داشته است. حتی پیشنهاد شده رغبتی حداقل تا زمان بازی‌های آسیایی متصدی این پست باشد تا بعد از آن، تعیین تکلیف قطعی درباره او و صندلی‌اش انجام شود. اینکه این پیشنهاد چقدر با استقبال وزیر مواجه شود و اصلا رغبتی تمایلی به پذیرش آن داشته باشد، یک روی سکه است، روی دیگر همان چالش همیشگی است و اینکه در مواقع حساس و ضروری، ورزش خالی بودن خود از مدیران متخصص و متبحر را یادآور می‌شود. 

 

* پرسپولیس قربانی چالش بزرگ

وزیر ورزش در ماه‌های اخیر بخش زیادی از تمرکزش را بر انتخاب معاون خود گذاشته اما به نظر می‌رسد دلیل اصلی اینکه هنوز با خود و گزینه‌های مورد نظر برای انتخاب نهایی به جمع‌بندی نرسیده، به مشکل ورزش و کمبودی که از حیث مدیران اصلح و زبردست دارد، مربوط می‌شود؛ مشکلی که در رابطه با پرسپولیس و انتخاب مدیرعامل برای این باشگاه هم دست وزیر را در پوست گردو گذاشته است. 

بیش از ۳ ماه است پرسپولیس با سرپرستی مجید صدری مدیریت می‌شود. در این فاصله سرخپوشان علاوه بر لیگ برتر، در لیگ قهرمانان آسیا هم شرکت داشتند و همزمان با مصائب حاصل از بسته بودن پنجره نقل و انتقالات هم مواجه بودند. در این شرایط پرسپولیس بیشتر از همیشه به مدیریت باثبات نیاز داشت و همین مساله کافی بود تا تلاش وزیر ورزش برای تعیین زودهنگام مدیریت باشگاه بیشتر شود. 

به واقع انتخاب مدیرعامل برای باشگاه پرسپولیس هم از دغدغه‌های پررنگ حمید سجادی در ماه‌های گذشته بوده است که به خاطر آن رایزنی‌های زیادی جهت بررسی وضعیت گزینه‌های محتمل داشت و نشست‌های مختلفی را هم با آنها برگزار کرد اما هیچ یک به نتیجه نرسیده است، چون مدیریت پرسپولیس هم مسؤولیتی نیست که به هر فردی با هر تخصص و میزان تجربه‌ای سپرده شود. 

به هر حال انتخاب متصدی جایگاه‌های تعیین‌کننده همیشه در ورزش با گره مواجه شده به طوری که زمان و انرژی زیادی برای بازکردنش هدر رفته است، مگر اینکه با یک انتخاب سرسری از کنار پرونده و اهمیت آن گذشته باشند، البته گویا این بار قرار نیست این راه درباره معاون توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای و مدیریت باشگاه پرسپولیس تکرار شود.

***