کارگردان مستند «۷۲ ساعت» عنوان کرد این فیلم روایتگر ۳ روز پایانی زندگی حاج‌قاسم است و ویژگی اصلی آن ثبت روایت‌هایی دست‌ اول از زبان نزدیکان این شهید است. 

به گزارش «وطن‌امروز»، مصطفی شوقی، کارگردان مستند «۷۲ ساعت» در آستانه دومین سالگرد شهادت حاج‌قاسم سلیمانی درباره این مستند به مهر گفت: من و مهدی مطهر در بالغ بر ۱۲ مستند با یکدیگر همکاری داشته‌ایم و مانند ۲ رفیق و همکار مستندساز تا امروز با هم فعالیت داشته‌ایم. ما با سوژه این مستند مواجه شدیم که از یک روایتگری آغاز شد. آقای احسان محمدحسنی، رئیس سازمان اوج، بعد از شهادت حاج‌قاسم، داستانی را برای ما تعریف کرد که نشان می‌داد حاج‌قاسم در ۳ روز پایانی عمر خود، مسیری خاص را پیموده‌اند. وقتی با این ماجرا مواجه شدیم، هنوز داغ شهادت سردار تازه بود. به مهدی مطهر گفتم این ایده می‌تواند تبدیل به یک فیلم مستند شود، مهدی هم همین باور را داشت. 

وی افزود: خاطرم هست خیلی درباره این سوژه با یکدیگر صحبت کردیم و وارد جریان ساخت آن شدیم. در ‌واقع تسهیل‌کنندگی عجیب و غریبی در مسیر ساخت این مستند برای ما وجود داشت. در عین سختی‌ها و مشکلات بسیار زیادی که در این ۲ سال داشتیم، شاهد یک تسهیل‌کنندگی هم بودیم. به این معنا که آدم‌هایی مقابل دوربین ما آمدند که به اقتضای شغل و موقعیت‌شان در مقابل هیچ دوربین دیگری قرار نگرفته‌اند. روایت‌هایی در این مستند ثبت شده که تاکنون جایی منتشر نشده بود. 

این مستندساز با اشاره به دیگر اتفاقات عجیب در فرآیند ساخت مستند «۷۲ ساعت» ادامه داد: در روزهای منتهی به شهادت حاج‌قاسم، وضعیت عراق به هم ریخته بود و این کشور در وضعیتی خاص به ‌سر می‌برد. حاج‌قاسم به دعوت دولت عراق در منطقه حضور داشت؛ با هدف دفع فتنه داعش. ایشان به دلیل سیادت و اعتباری که در میان گروه‌ها و طیف‌های مختلف سیاسی در منطقه داشت، تلاش می‌کرد تا مشکلات را برطرف کند. پرداختن به این تلاش‌ها هم تبدیل به خط موازی روایت اصلی قصه ما در این مستند شد. آدم‌هایی هم بودند که در جلسات مختلف با حاج‌قاسم حضور داشتند و همان‌ها راوی این بخش از ماجراها شدند. 

شوقی در ادامه تأکید کرد: با عمده آدم‌هایی که در ۳ روز پایانی عمر حاج‌قاسم با ایشان دیدار و ارتباط داشتند، در این مستند گفت‌وگو شده است. در کنار آن با آدم‌هایی که طی یک ماه‌ونیم پایانی عمر حاج‌قاسم در زمینه ماجراهای عراق دیدار و گفت‌وگو داشتند هم گفت‌وگوهایی داشتیم. از آنجا که این ۲ خط در یک نقطه به هم می‌رسد، می‌توان گفت در این مستند ۲ داستان موازی را روایت کرده‌ایم. 

این مستندساز درباره روند جمع‌آوری مستندات از منابع داخلی و خارجی هم اینگونه توضیح داد: ما خیلی به اصل موضوع نزدیک شدیم. تلاش کردیم فضا و اتمسفر این واقعه را در مستند به تصویر بکشیم. البته حتما ناگفته‌هایی بیشتر از آنچه در این مستند روایت کرده‌ایم هم وجود دارد. شاید ما آنها را هم داشتیم اما به دلایلی در مستند نیاورده‌ایم. آنچه در حال حاضر در مستند شاهد هستید، روایتی سرراست، دست اول و پر از ناگفته‌ها از ۳ روز پایانی حیات حاج‌قاسم است. 

وی افزود: بسیاری از حرف‌های آدم‌هایی که در این مستند می‌بینید تازه هستند، این افراد تاکنون در مقابل هیچ دوربینی حاضر نشده‌اند و آنهایی هم که پیش‌تر مقابل دوربین بوده‌اند، در این مستند حرف‌های تازه‌تری می‌زنند. مرحوم سردار سیدمحمد حجازی در این مستند بسیار به ما کمک کرد و وقتی به شهادت رسید، به تعبیری ما یتیم شدیم. سردار حجازی یار ما در مسیر ساخت این مستند بود و خیلی از کارها را برای ما تسهیل کرد. فقدان ناشی از جدایی ایشان را از میانه راه کاملا احساس کردیم. بالاخره ما مستندی با سوژه امنیتی در دست داشتیم که در همه کشورها، ملاحظات بسیاری درباره آن وجود دارد. ما اما با بالاترین همکاری و همراهی در این زمینه مواجه بودیم. همین‌جا هم از دوستانی که نمی‌توانم اسم‌شان را ببرم، تشکر می‌کنم. 

شوقی درباره تجربه‌ها و مشاهدات خاص خود در فرآیند ساخت این مستند گفت: روایت دیدارهای حاج‌قاسم در سوریه و لبنان برایم بسیار جذاب بود. سخنانی که در این دیدارها ردوبدل شده است هم بسیار جذاب بود. نگاه حاج‌قاسم به ماجراهای عراق بسیار جذاب بود. آقای نوری مالکی در این مستند می‌گوید حاج‌قاسم جز مصلحت عراق چیزی نمی‌خواست. آخرین دیدار سردار با مستشاران ایران در سوریه بسیار عبرت‌آموز و قابل مراجعه است که نشان می‌دهد ایشان یک آدم نظامی صرف نبود.