مسؤولان کمیته ملی المپیک در حالی شعار کیفی‌گرایی و عمل به توصیه مقام معظم رهبری را می‌دهند که در عمل به ‌گونه‌ای دیگر رفتار می‌کنند. 

نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی (2022 - هانگژو) قرار است طی روزهای 19 شهریور تا 3 مهر 1401 به میزبانی چین برگزار شود. دوومیدانی، بسکتبال، بوکس، شمشیربازی، والیبال، تیراندازی، قایقرانی، وزنه‌برداری، کشتی، تکواندو، کاراته، کوراش، ووشو، ورزش‌های صعودی، کبدی، اسکیت، تیراندازی با کمان، فوتبال، هندبال، شنا، شیرجه و واترپلو، ژیمناستیک، دوچرخه‌سواری، شطرنج، بازی‌های الکترونیک، سپک‌تاکرا و تنیس روی میز 26 رشته‌ای هستند که تاکنون برای اعزام به بازی‌های آسیایی هانگژو 2022 نهایی شده‌اند و احتمال افزایش آنها به 31 رشته هم وجود دارد. 

سیدرضا صالحی‌امیری، رئیس کمیته ملی المپیک 8 دی‌ماه در نشست خبری درباره حضور کاروان ایران در بازی‌های آسیایی 2022 گفته بود: «سیاست اول ما اعزام کیفی کاروان با توجه به تأکیدات مقام معظم رهبری است. سیاست بعدی‌مان اعزام بانوان است. باور داریم حضور فعال‌تر و اعزام دختران به هانگژو می‌تواند علاوه بر کسب سکو به ارتقای جایگاه کشور کمک کند. سیاست سوم مجموعه فعالیت‌های فرهنگی و اقدام چهارم استفاده از ظرفیت‌های داخلی است. سیاست پنجم نیز ارتقای حداقل یک پله‌ای نسبت به بازی‌های آسیایی جاکارتاست».

سیاست اولی که رئیس کمیته ملی المپیک به آن اشاره کرده، مربوط به فرمایشات مقام معظم رهبری در 27 شهریور در دیدار مسؤولان ورزش و مدال‌آوران بازی‌های المپیک و پاراالمپیک توکیوست که «کیفی‌سازی ورزش بین‌المللی و تکیه به اعزام ورزشکار در رشته‌های مدال‌آور» را به مسؤولان ورزش توصیه کردند. 

مسؤولان ورزش کشور پس از بیانات مقام معظم رهبری، بارها در گفت‌وگوهای مختلف بر اجرای آن تأکید داشتند اما به نظر می‌رسد این موضوع فقط در حد حرف بوده و در عمل توجهی به این مهم نشده است، چرا که سیاست اول و دوم کمیته ملی المپیک کاملا متناقص و در تضاد با هم است. 

در اینکه باید به ورزش بانوان توجه و زمینه را برای فعالیت هر چه بیشتر آنها فراهم کرد، تردیدی وجود ندارد، چه اینکه در فرمایشات رهبر حکیم انقلاب نیز «درخشش بانوان محجبه ایرانی» به صورت مبسوط به چشم می‌خورد اما در عین حال باید پذیرفت برخی رشته‌های تیمی و البته انفرادی بانوان راه و کار زیادی تا رسیدن به سکو در بازی‌های آسیایی دارند و اینکه صرفا به این دلیل که تعداد بانوان و آقایان برابر باشد، ورزشکاران خانم اعزام شوند، دقیقا در تضاد با موضوع کیفی‌گرایی است. قاعدتا ابتدا باید با توجه ویژه و اختصاص بودجه‌های مناسب زمینه رشد بانوان را فراهم کرد و سپس اعزام آنها به مسابقات برون‌مرزی را در دستور کار قرار داد. 

در واقع آنهایی باید در صف اعزام باشند که شانس کسب مدال دارند تا بدین ترتیب همان سیاست اصلی کاروان یعنی اعزام کیفی به بازی‌های آسیایی 2022 هانگژو اعمال شود اما در عمل شاهد شرایط دیگری هستیم. در برخی رشته‌ها قرار است نفراتی راهی چین شوند که هیچ شانسی برای کسب مدال ندارند و این همان سیاست متناقض و یک بام و دو هوایی است که وجود دارد. 

آیا بهتر نیست در مسابقات بین‌المللی همانند المپیک و بازی‌های آسیایی از اعزام ورزشکارانی که بیشتر جنبه توریست دارند، خودداری و هزینه آن صرف رشته‌های پایه و مدال‌آور شود تا با این کار ضمن عمل به دیگر توصیه رهبر انقلاب، برای سال‌های آینده نیز سرمایه‌گذاری شود؟ در رشته‌هایی که شانس مدال ندارند هم می‌توان با صرف هزینه اعزام آنها در مسائل دیگری همچون فراهم کردن امکانات تمرینی بهتر و تربیت ورزشکاران مستعد، یک سرمایه‌گذاری مؤثرتر انجام داد تا همین رشته‌ها با کار و تلاش بیشتر بتوانند در دوره بعدی بازی‌های آسیایی در سال 2026 در لیست اعزام قرار بگیرند و در ژاپن بدرخشند.