علیرضا حجتی: اقدام «اما واتسون» بازیگر مشهور هالیوود که برای مخاطبان ایرانی با ایفای نقش در مجموعه «هری پاتر» شناخته شده است، در همدردی با مردم فلسطین و خشم محافل صهیونیستی از این بازیگر آمریکایی، حاوی چه پیامی است؟
حرکت این بازیگر آمریکایی بیش از در نظر گرفتن هر گزارهای، ضربهای بر پیکره «اسطوره مظلومنمایی اسرائیل» در سراسر جهان است که بشدت در چند دهه گذشته توسط رسانههای غربی به واسطه تسلط لابیهای متنفذ صهیونیستی بر Mainstream یا جریان اصلی رسانه بازتولید شده است. روزی که «استیون اسپیلبرگ» نامی با ساختن اثر پررنگ و لعابش؛ «فهرست شیندلر» مانیفست صهیونیسم را به پرده سینما آورد و تصویرسازی قدرتمندی از توجیه کوچانده شدن صهیونیستها به فلسطین ارائه کرد که البته به خاطرش اسکار 1994 را هم به خود اختصاص داد، شاید کمتر کسی گمان میکند کمترین خدشه و خللی به بنیانهای صهیونیسم امکانپذیر باشد. کاری که فهرست شیندلر بهواسطه ابزار هنر و رسانه قرار بود انجام دهد، مشروعیتتراشی برای رژیم اشغالگر قدس بود و اینکه بگوید اسرائیل را پذیرا باشید!
رژیم اشغالگر از بدو اشغال فلسطین تلاش کرده «بحران عدم مشروعیت» خود را پوشش دهد و تا همین امروز تمام اقدامات این رژیم از برگزاری دادگاه محاکمه سران نازی نظیر «آدلف آیشمن» گرفته تا روایتسازیهای خیر و شر بر مبنای یهودستیزی با بهرهگیری از ابزارهای نرم نظیر رسانه و سینما در جهت این بوده که خود را یک «موجودیت نرمال» نشان دهد. همین حالا هم «دنی دانون» نماینده اسرائیل در سازمان ملل پست اینستاگرامی واتسون را یهودستیزانه خوانده است اما خبر بد برای تلآویو این است که برچسب یهودستیزی هم دیگر کارآیی نداشته و خاصیت چسبندگی خود را از دست داده است. اقدامی که اما واتسون انجام داد، تنها حرکت ضد اسرائیلی در جامعه هنری نبوده است؛ هنرمندان غربی دیگری هم بودهاند که این کارزار را پیشتر آغاز کردهاند. «راجر واترز» مؤسس گروه مشهور و پرطرفدار «پینک فلوید» هم در پایان کنسرت موسیقی خود در رم، پایتخت ایتالیا پرچم فلسطین را برافراشت. واترز از مهمترین هنرمندان بینالمللی مدافع فلسطین و ضد اشغالگران صهیونیست است. وی آهنگهای متعددی را در حمایت از
مساله فلسطین ساخته و منتشر کرده است. مهمترین آهنگ وی در حمایت از فلسطین Palestine is my home است که در آن تاکید میکند فلسطین میهن اصلی وی است که روزی به آن بازمیگردد. از موارد دیگری که مثل بمب بر سر اسرائیل ترکید، اقدامی بود که «لرد» خواننده زن نیوزیلندی چند سال قبل انجام داد. این خواننده مشهور که چند سال قبل قرار بود تور کنسرت آلبوم دومش به اسم «ملودرام» را در تلآویو به پایان برساند، پس از نامه هوادارانش تصمیم گرفت سفر و اجرایش در تلآویو را لغو کند. این خواننده در پاسخ به نامه ۲ شهروند زن فلسطینی و یهودی که از او خواسته بودند به خاطر جنایتهای این رژیم در پاکسازی قومی و سیاست آپارتاید اسرائیل، اجرای خود در تلآویو را لغو کند، از سفر به سرزمینهای اشغالی امتناع کرد.
در اتفاقات دومینووار تکاندهنده برای صهیونیستها، تابستان امسال بعد از سلسله جنایاتی که صهیونیستها از محله شیخ جراح آغاز کردند، شرکت بستنیسازی «بن و جری» که یک برند معروف تولید بستنی در آمریکاست، اعلام کرد دیگر محصولاتش را برای فروش در سرزمینهای اشغالی عرضه نمیکند. این اقدام در راستای اعلام حمایت از فلسطینیانی انجام شد که در جریان تجاوز اخیر ارتش رژیم صهیونیستی به مناطقی در کرانه باختری و همچنین نوار غزه، بیخانمان شدند یا اعضای خانواده خود را از دست دادند. این اقدام شرکت بستنیسازی «بن و جری» هم با واکنش تند و هیستریک مقامات اسرائیل روبهرو شد. «نفتالی بنت» نخستوزیر رژیم صهیونیستی بایکوت فروش این بستنی در سرزمینهای اشغالی را یک اقدام «یهودستیزانه» در قرن بیستویکم نامید. راز واکنش عصبی سران تلآویو را باید در این دانست که این شرکت بستنیسازی، متعلق به یهودیان است.
تمام این موارد ثابت میکند بنیانهای اجتماعی- سیاسی اسرائیل به چه میزان شکننده است و پوشاندن چهره رژیم اشغالگر با برچسب «یهودستیزی» و مظلومنمایی با «هولوکاست» هم نمیتواند به تثبیت جایگاه تلآویو کمک کند. اشغالگران قدس و سرزمین فلسطین عمیقا در بنبست مشروعیت در افکار عمومی جهان و حتی یهودیان و جامعه هنرمندان و سیاستمداران گیر افتادهاند؛ این مساله در عدم توانایی صهیونیستها در همراه کردن آمریکاییها برای مخالفت با اقدام شرکت بستنیسازی «بن و جری» بخوبی اثبات شد و اخیرا طبق یک نظرسنجی که در میان یهودیان آمریکا انجام شده، 34 درصد پاسخگویان معتقدند رفتار اسرائیل با فلسطینیها مصداق نژادپرستی و آپارتاید است.
گفتنی است اما واتسون روز دوشنبه با انتشار پستی در صفحه شخصی خود در فضای مجازی از همبستگی با جنبش «فلسطین آزاد» حمایت کرد. این پست نشاندهنده پلاکاردی است که روی آن نوشته «همبستگی یک فعل است» و در پسزمینه آن راهپیمایی معترضان با شعارهای دیگری مانند «عدالت برای فلسطین» مشاهده میشود. در توضیح این پست اما واتسون نقل قولی از «سارا احمد» محقق و فعال اجتماعی را درباره همبستگی نقل کرده که گفته است: «همبستگی فرض نمیکند که مبارزات ما یکسان است یا درد ما یکسان است، یا امید ما به یک آینده مشابه است، همبستگی مستلزم تعهد و کار و همچنین به رسمیت شناختن این امر است که حتی اگر احساسات یا زندگی یا بدنهای یکسان نداریم اما در جهانی مشترک زندگی میکنیم».