کتاب «خون‌شریکی»؛ مجموعه یادداشت‌‌های مطبوعاتی محمدسرور رجایی، نویسنده و شاعر افغانستانی به کوشش پژمان عرب توسط انتشارات «راه یار» چاپ و روانه بازار نشر شد. 

به گزارش «وطن‌امروز»، در مقدمه این کتاب به قلم امیر سعادتی می‌خوانیم: «سرور را که دیدم انگار محرم و صفر، دو پسر «ننه‌ مارم» -که روز عاشورا شورباهای خوشمزه‌ای می‌پخت- را دیدم. انگار جواد افغانی را دیدم که چند باری با او سر گذر رفتم. انگار سیداسماعیل «ننه ‌اسماعیل» را دیدم که می‌گفتند طالبان او را کشته است‌. انگار پسر «ننه ‌حکیمه» را دیدم که برای خودش طلبه فاضلی بود و کتاب‌هایی از او امانت گرفته بودم. انگار سیدحسن علوی را دیدم که شاگرد اول شیفت باهنر مدرسه راهنمایی سیدجمال قلعه‌ ساختمان بود و با من دبیرستان نمونه ‌دولتی قبول شد اما چون افغانستانی بود نتوانست ثبت‌نام کند و من یک شب تا صبح برایش گریه کردم و می‌خواستم قید دبیرستان نمونه را به ‌خاطر او بزنم. سرور را که دیدم، انگار همه همسایه‌های کوچه وحدت را دیدم... 

با رفتن او، جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی یکی از مهم‌ترین ژنرال‌هایش را از دست داد و شاید تا سال‌ها این فقدان پر نشود. اگر سازمانی بخواهیم نگاه کنیم، سرور رجایی را می‌توان در حکمی نانوشته وزیر فرهنگ مهاجران افغانستانی مقیم ایران دانست؛ البته وزیری بدون وزارتخانه و اعوان ‌و انصار! و اگر آرمانی بخواهیم به ماجرا بنگریم، می‌توان او را در مأموریتی آسمانی «آوینی مهاجران» و راوی فتح آنها نامید».

بر اساس این گزارش، مرحوم محمدسرور رجایی، 20 سال آخر عمر بابرکتش را صرف جمع‌آوری اطلاعات و خاطرات مربوط به شهدای ایرانی جهاد افغانستان و شهدای افغانستانی دفاع‌مقدس کرد. «از دشت لیلی تا جزیره مجنون؛ خاطرات رزمندگان افغانستانی دفاع مقدس»، «ماموریت خدا؛ 7 روایت از احمدرضا سعیدی شهید ایرانی جهاد اسلامی افغانستان» و کتاب «در آغوش قلب‌ها؛ اشعار و خاطرات مردم افغانستان از امام خمینی» آثار منتشرشده از مرحوم رجایی‌ است. 

کتاب خاطرات «شهید دکتر سیدعلی شاه موسوی‌گردیزی» (مشهور به چمران افغانستان) از فرماندهان جهادی افغانستان که به ‌دست داعش ترور شد دیگر محصول تلاش‌های محمدسرور رجایی‌ است که بزودی منتشر می‌شود. دبیری چند دوره جشنواره «قند پارسی»، جشنواره خانه ادبیات افغانستان و انتشار مجله باغ، ویژه کودکان افغانستانی نیز از دیگر فعالیت‌های وی در این سال‌ها بود. 

مرحوم رجایی از اعضای دفتر مطالعات جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی و نیز عضو هیأت تحریریه مجله‌های سوره و راه بود و ده‌ها مقاله، یادداشت و گزارش درباره روابط فرهنگی ایران و افغانستان از او به یادگار مانده است.