علی رستمی : یکی از پرافتخارترین ورزش‌های المپیکی ایران در حالی روزهای بلاتکلیفی خود را سپری می‌کند که این رشته، اتفاقات تلخی را در شرایطی مشابه طی سال‌های گذشته تجربه کرده است. با پایان دوران حکمرانی و برکناری تاماش آیان، رئیس پیشین فدراسیون جهانی وزنه‌برداری به دلیل اتهامات مالی و اداری، این رشته المپیکی دستخوش حوادث فراوان مدیریتی شد که این فراز و نشیب تا امروز هم ادامه دارد. از تکرار موارد مثبت دوپینگ گرفته تا فساد اداری و مالی و بلاتکلیفی در برگزاری مجمع فدراسیون جهانی، شرایطی را برای این رشته رقم زد که حتی صبر کمیته بین‌المللی المپیک هم به پایان رسید و وزنه‌برداری را تهدید به حذف از بازی‌های المپیک کرد. این در حالی بود که فدراسیون وزنه‌برداری کشورمان با ریاست علی مرادی خوشبین به تغییر وضعیت و بهبود شرایط این رشته در ایران و جهان بود و به نوعی حذف تاماش آیان به معنای آغاز روزهای روشن خوانده شد. اما نه‌تنها اینگونه نشد، بلکه بلاتکلیفی و سقوط مدیریتی فدراسیون جهانی به فدراسیون وزنه‌برداری ایران هم سرایت کرد! به طوری که روز ۱۳ دی‌ماه حکم بازنشستگی علی مرادی از سوی وزیر ورزش به او ابلاغ و این مدیر قدیمی از ادامه ریاست در فدراسیون وزنه‌برداری منع شد. هر چند علی مرادی بارها مدعی شد بازنشسته نیست و باید با بازگشت به فدراسیون به کارش ادامه دهد اما فعلا هیچ مقام مسؤولی ادعای جدید مرادی را تأیید یا تکذیب نکرده است. این در حالی بود که برخی اهالی وزنه‌برداری و کارشناسان این رشته گزینه‌های جانشینی علی مرادی را هم معرفی کردند و منتظر اعلام سرپرست جدید از سوی وزارت ورزش بودند. اما آنچه بیش از بحث کنار گذاشتن علی مرادی از ریاست و حضور یک رئیس جدید در وزنه‌برداری اهمیت دارد، بلاتکلیفی این رشته است که به واقع طی هفته‌های گذشته از سوی متولیان ورزش مغفول واقع شده است. با نگاهی به تاریخ وزنه‌برداری ایران بخوبی می‌توان دریافت بدترین اتفاقات این رشته در روزهای بلاتکلیفی و عدم مدیریت رخ داده و هم‌اکنون باز هم در آستانه تکرار آن روزهای سیاه هستیم؛ روزهایی که بحث دوپینگ لجام‌گسیخته در وزنه‌برداری در همین شرایط به وقوع پیوست و در نهایت تبعات سنگینی را برای ما داشت. مطمئنا در وضعیتی که همه چیز از برگزاری اردوها گرفته تا اجرای برنامه‌های جامع تیم‌های پایه تعطیل است، نمی‌توان انتظار نتایج امیدوارکننده‌ای داشت، بویژه آنکه دغدغه دوپینگ خواسته یا ناخواسته ورزشکاران هم یکی دیگر از پیامدهای بلاتکلیفی مدیریتی فدراسیون محسوب می‌شود. به اعتقاد اهالی وزنه‌برداری شاید این دغدغه و نگرانی در نفرات تیم‌ملی بزرگسالان وجود نداشته باشد و بلوغ فکری و سنی وزنه‌برداران این رده، مانع دوپینگ مدعیان و ملی‌پوشان شود اما وسوسه و ناآگاهی مدعیان جوان و نوجوان در روزهایی که بلاتکلیفی گریبان وزنه‌برداری را گرفته، زمینه استفاده از داروهای ممنوعه را هم بیش از پیش فراهم خواهد کرد. به هر حال نباید فراموش کرد طبق مصوبات اخیر فدراسیون جهانی، هر تیمی که در ۱۸ ماه منتهی به المپیک با ۳ نمونه مثبت دوپینگ مواجه شود، به حالت تعلیق درآمده و از حضور در المپیک محروم خواهد شد. اینجاست که باید نگران بود، چون هیچ بعید نیست وقوع هر اتفاقی در طول روند تست دوپینگ و اثبات آن در آزمایشگاه‌های بین‌المللی، گریبان وزنه‌برداری ایران را بگیرد و اتفاقات تلخ سال‌های گذشته را تکرار کند.