با پایان یافتن مسابقات هندبال قهرمانی مردان آسیا «مانوئل مونتایا فرناندز» از هدایت تیم ملی هندبال ایران کنارهگیری کرد. فرناندز دلیل این تصمیم را اختلاف در تامین نیازها عنوان کرده است. سرمربی اسپانیایی تیم ملی هندبال مردان ۲۳ مرداد در حالی وارد کشورمان شد که فدراسیون هندبال سالها بود بدون مربی خارجی در رویدادهای مختلف شرکت میکرد. از آن سو علیرضا پاکدل، رئیس فدراسیون هندبال مدتها بود با گزینههای مختلف برای هدایت ملیپوشان وارد مذاکره شده بود اما با توجه به شرایط موجود؛ چه بحث کرونا و چه مباحث فنی و امکانات و... بسیاری از مربیان بنام حاضر به ورود به ایران نمیشدند ولی در نهایت این پروفسور اسپانیایی بود که با یک رزومه قوی راهی تهران شد. تیم ملی هندبال مردان ایران با هدایت فرناندز و تنها با یکی، دو برنامه تدارکاتی توانست در بیستمین دوره مسابقات قهرمانی مردان آسیا در عربستان نه تنها نسبت به چند دوره گذشته در جدول ردهبندی صعود کند و در جایگاه چهارم قرار بگیرد، بلکه پس از سالها برای دومین مرتبه جواز حضور در رقابتهای قهرمانی جهان را از آن خود کرد. در این میان ظاهرا فرناندز در عربستان و پیش از عزیمت تیم ملی به ایران با بازیکنان خداحافظی کرده است. قرارداد این مربی تنها تا پایان مسابقات قهرمانی آسیا بود، این در حالی است که پیش از این گفته میشد احتمالا زمینه حضور این مربی نامدار حداقل تا پایان بازیهای آسیایی فراهم خواهد شد. تیم ملی هندبال روز سهشنبه وارد ایران شد و فرناندز نیز در صفحه شخصی خود خبر از خداحافظیاش داد. سرمربی اسپانیایی تیم ملی در بخشی از صحبتهای خود به مساله کمبود امکانات اشاره کرده است. در پیام فرناندز آمده است: «بعد از این مدت حضور در ایران و صعودمان به مسابقات قهرمانی جهان سال ۲۰۲۳ صلاح دیدم هدایت تیم ملی مردان را ادامه ندهم. میخواهم از دکتر پاکدل به خاطر اعتمادشان به من و آقای عزتی برای کمکشان در تمام این مدت تشکر کنم. میخواهم از همه بازیکنانی که با آنها کار کردم به خاطر تلاش و فداکاریشان تشکر کنم؛ چه بازیکنانی که در مسابقات آسیایی بودند و چه بازیکنانی که در مسیر مسابقات انتخابی کنار رفتند. آنها قهرمانانه برای کسب جواز حضور در مسابقات جهانی ۲۰۲۳ جنگیدند و مبارزه کردند. شما بازیکنان شگفتانگیزی هستید و من همیشه شما را در قلبم نگه میدارم. باید از کادر فنی هم برای کمکشان تشکر کنم، بویژه از فرهان غضبان که در مدت اقامتم در ایران «عصای دستم» بود و به آن تکیه کردم. اختلافات درباره نیازهای تیم ملی باعث شد این تصمیم را بگیرم. این زمانها برای مدیریت آسان نیست اما اینکه بخواهید جزو اولینها باشید خیلی بیشتر از کار و موفقیت در زمین نیاز دارید. از همه شما که در این مدت در این کشور بزرگ به من کمک کردید و باعث شدید احساس کنم در خانهام هستم، تشکر میکنم».