شب گذشته اسامی نامزدهای اسکار در بخشهای مختلف اعلام شد و فیلم اصغر فرهادی نتوانست در جمع نامزدهای فیلم خارجی اسکار حضور داشته باشد. به گزارش «وطنامروز»، آنطور که ورایتی نوشته، نود و چهارمین دوره اسکار اسامی نامزدهای نهایی این دوره را اعلام کرد و فیلم «قهرمان» اصغر فرهادی را به عنوان یکی از فیلمهای حاضر در بخش رقابتی بهترین فیلم بینالمللی امسال انتخاب نکرد. فرهادی در حالی از حضور در اسکار بازمانده است که چندی پیش در بیانیهای مواضع تندی را علیه جمهوری اسلامی طرح کرده بود. او در بیانیهای نوشته بود: «اگر معرفی فیلم من از سوی ایران برای مراسم اسکار شما را به این نتیجه رسانده که من زیر سایه پرچم شما هستم، صراحتا اعلام میکنم هیچ مشکلی با لغو این تصمیم ندارم. دیگر برایم سرنوشت فیلمی که با جان و دل ساختهام، مهم نیست؛ چه در ایران، چه در بیرون از ایران». از سوی مقابل اما وزارت ارشاد واکنش خاصی به این بیانیه نشان نداد و معرفی قهرمان در اسکار را لغو نکرد. با این حال این فیلم در میان نامزدهای اسکار حضور نیافت. از ۱۵ فیلمی که در فهرست اولیه نامزدها جا گرفته بودند ۵ فیلم در این بخش انتخاب شدند که عبارتند از: «ماشینم را بران» ساخته ریوسوکی هاماگوچی از ژاپن، «بدترین آدم دنیا» ساخته یواخیم ترییر از نروژ، «دست خدا» ساخته پائولو سورنتینو از ایتالیا، «لونانا: گاومیشی در کلاس درس» ساخته پاوو چوینینگ دورجی از بوتان و «فرار کن» ساخته یوناس پوهر راسموسن از دانمارک. نود و چهارمین دوره اسکار ۲۷ مارس ۲۰۲۲ برگزار میشود.
از زمان اکران فیلم «قهرمان» تلاشهای زیادی برای برجستهسازی این فیلم در رسانههای داخلی صورت گرفت، در حالی که مخاطب داخلی رغبتی به این فیلم نشان نداد. حتی در میان اهالی رسانه کمتر دیده شد نقد مثبتی برای این فیلم نوشته شود. از سوی دیگر شکایت مستندسازی به نام آزاده مسیحزاده از کپی بودن قهرمان رسانهای شد و شرایط را برای فرهادی سختتر کرد. در میانه این چالش، تصمیم فرهادی برای بیانیهنگاری علیه پرچم ایران، از سوی منتقدان، تلاش ناکامی برای رسیدن به جمع نامزدهای اسکار تلقی میشد که این مهم اتفاق نیفتاد. فرهادی در بیانیه توهینآمیزی که نوشته بود، ارجاعاتی به وضعیت خود نیز داشت. او در حالی از بیزاری از ایران سخن به میان آورد که بیشترین مواهب را از حکومت برده است.
داوود مرادیان، منتقد و مستندساز، پس از بیانیه منتشرشده از سوی فرهادی در متنی اینگونه نوشت: «در سینمای ایران به درست یا غلط تقریبا همه فیلمسازان طعم ممیزی را چشیدهاند. ابراهیم حاتمیکیا که نزدیکان فرهادی حکومتیاش خطاب میکنند فیلم توقیفی دارد (گزارش یک جشن)، فیلمهایی دارد که بعضا به مساله خورد و روی پرده دچار مشکل شد (برج مینو و موج مرده).
رسول ملاقلیپور نیز با این مسائل دست به گریبان بود. چگونه است آقای اصغر فرهادی تاکنون حتی یک فریم سانسور روی فیلمهایش اعمال نشده. در همه دولتها کارگردانانی هستند که توسط دولت پیروز در انتخابات بر صدر مینشینند و قدر میبینند. تا جایی که جایزه ویژه هم در دولت آقای روحانی برای آقای هومن سیدی طراحی شد. به همین میزان کارگردانانی هستند که توسط همان دولتها نادیده گرفته میشوند. فیلم «چ» آقای حاتمیکیا چنین داستانی را تجربه کرد. چگونه است که آقای فرهادی در همه دولتها قدر میبیند و بر صدر مینشیند؟ نامزد همه دولتها برای اسکار است؟ آیا ایشان استعدادی دارد که فرابشری است و میان 80 میلیون ایرانی یکی مثل او نیست؟!»