گروه فرهنگ و هنر: در حالی که سعودی، امارات و برخی کشورهای عربی با سر و صدای فراوان از همکاری با کمپانی‌های بزرگ سریال‌سازی از جمله نتفلیکس خبر می‌دهند، همزمان تقلید از الگوهای سریال‌سازی ترکی و آمریکایی مورد اعتراض مخاطبان عرب‌زبان قرار گرفته است. به گزارش «وطن‌امروز»، پس از آنکه ارجاعات سریال «عزیزترین دوستان» به گرایش‌های همجنس‌بازانه، مورد انتقاد مخاطبان عرب‌زبان قرار گرفت، حساسیت‌ها روی کپی‌کاری از نسخه‌های ترکی و آمریکایی نیز مورد انتقاد و اعتراض قرار گرفته است. «عزیزترین دوستان» که نسخه عربی «غریبه‌های تمام‌عیار» Perfetti sconosciuti معرفی شده، اگرچه با پخش گسترده‌ای در جهان عرب همراه بود اما همزمان انتقادات و اعتراضات فراوانی را متوجه خود کرد. یکی از نکات عجیب درباره سریال «عزیزترین دوستان» این است که حتی در نسخه کره‌ای، فردی که دارای گرایش‌های همجنس‌خواهانه است از سریال حذف شده اما در نسخه عربی این شخصیت وجود دارد. این تقلید و کپی‌کاری بدون توجه به ارزش‌های جوامع عربی، موجب اعتراضات فراوان شده است. 

خبرگزاری فارس در گزارشی به واکنش‌های طرح شده درباره این سریال اشاره کرد و نوشت: این فیلم که از روی نسخه ایتالیایی اقتباس شده و نخستین فیلم عربی محصول نتفلیکس است، به دلایل متعددی از جمله دیالوگ‌های صریح، نمایش صحنه‌های شوکه‌کننده و بیان موضوع همجنس‌گرایی با موجی از انتقادها در کشورهای عربی بویژه مصر همراه شده است. ناصر القصبی، کمدین سعودی در حساب توئیتری خود نوشت: «نتفلیکس در پذیرش همجنس‌گرایی فاسد و تباه است و نسل‌های آینده ما از این موضوع به عنوان یک حق مشروع بشری یاد خواهند کرد!» او معتقد است فیلم در دیالوگ‌ها و کارگردانی خوب است اما همجنس‌گرایی را به طرز قابل توجهی ارائه می‌دهد. لیلیان داوود، مجری تلویزیون العربی هم در توئیتی نوشت: «باید نام فیلم «اصحاب ولا اعز» را جعبه سیاه پاندورا بگذارند، چون هیچ کسی نمی‌خواهد آن را باز کند تا با شیاطینی که از آن ظاهر می‌شوند، مواجه شود». محمود الفکری، سینماگر مصری هم معتقد است فیلم «عزیزترین دوستان» مناسب جامعه ما نیست و بازتولید احمقانه‌ای از جوامع غربی است. 

مصطفی بکری، نماینده مجلس مصر نیز طی گفت‌وگو با شبکه ماهواره‌ای «ام‌بی‌سی مصر»، خواست برای حفظ بنیان خانواده مصری‌ها، از همکاری با نتفلیکس خودداری شود. این کپی ‌کاری و تابوشکنی در اموری که با ارزش‌های جوامع عربی در تضاد است در سریال‌های دیگر نیز تکرار شده و می‌شود. بتازگی نیز کپی‌کاری مفرط از سریال‌های آمریکایی و ترکی مورد اعتراض جوامع عربی قرار گرفت. بر اساس گزارشی که الجزیره به تازگی منتشر کرده است، ساخت نسخه عربی سریال آمریکایی «کت شلواری‌ها»، انتقاد کاربران عرب‌زبان را در پی داشته است. به اعتقاد منتقدان، سازندگان این سریال‌ها بدون توجه به تفاوت‌های فرهنگی مردم عرب‌زبان و مسلمان، صرفا به تقلید کورکورانه از ساخته‌های غربی‌ها پرداخته‌اند. از آنجا که ایام ماه مبارک رمضان یکی از مناسب‌ترین و پرمخاطب‌ترین زمان برای پخش سریال‌های مختلف است، شرکت‌های سریال‌سازی برای این ایام برنامه‌ریزی‌های خاصی دارند. این روزها نیز ساخت سریالی برای ماه رمضان به تقلید از یک سریال آمریکایی که دقیقا همان نام آمریکایی‌اش را هم دارد، انتقاد مخاطبان را برانگیخته است‌. 

خبر ساخت این سریال به عنوان مجموعه مناسبتی ماه رمضان آینده، خشم و در مواردی تمسخر کاربران عرب‌زبان را در فضای مجازی به دنبال داشته است. بسیاری از کاربران ساخت این سریال را در ادامه روند رو به گسترش تقلید ناموفق از آثار غربی و آمریکایی در میان سازندگان عرب‌زبان می‌دانند. همچنین نام یکی از نویسندگان سریال که فیلمنامه‌های اخیرش با شکست مواجه شده و بحث‌برانگیز بوده، دیگر عامل حمله کاربران به این سریال در حال ساخت رمضانی است. برخی کاربران عرب‌زبان معتقدند برگرداندن عین به عین داستان و دیالوگ‌های سریال آمریکایی «کت شلواری‌ها» به عربی، از این مجموعه یک کمدی تمام‌عیار به بار آورده است. گزارش‌های متعدد از سریال‌هایی که در سال‌های اخیر تولید شده‌اند، به عربی‌سازی فیلم‌های آمریکایی اذعان دارند. این مساله در حالی اتفاق می‌افتد که مخاطبان عرب‌زبان به ساخت سریال‌های تقلیدی عادت نکرده بودند و عموما سریال‌هایی از بطن جامعه و فرهنگ خود را از قاب تلویزیون‌های‌شان دیده بودند. بدین ترتیب هر سال سریال‌های تقلیدی و اقتباس‌شده ساخته می‌شد. برای مثال سریال «عروس بیروت» در سال ۲۰۱۹ به تقلید از سریال ترکی «عروس استانبول» ساخته شد. مدتی پس از تقلید از سریال‌های طولانی ترکی و ساخت سریال‌هایی در این سبک، پلتفرم‌های پخش محتوای عربی ظهور کردند و به تقلید از نتفلیکس به ساخت سریال‌هایی کوتاه در چند فصل رو آوردند. بر اساس آنچه الجزیره در گزارش خود آورده است، عده زیادی از مخاطبان عرب‌زبان به این تقلیدهای پی‌درپی معترضند و می‌پرسند مگر تخیل نویسنده‌های عرب‌زبان تمام شده است که اغلب سازندگان به دنبال عربی‌سازی آثار خارجی هستند؟