پرویز شیخطادی، کارگردان سریال تلویزیونی «آتش در گلستان» با اشاره به سختیهای بسیار در مسیر ساخت این پروژه، به سرانجام رسیدن آن را به معجزه تشبیه کرد.
به گزارش «وطنامروز» نشست خبری سریال «آتش در گلستان» با حضور فرزندان مرضیه دباغ، پرویز شیخ طادی کارگردان و حامد حسینی تهیهکننده در ساختمان اداری صداوسیما برگزار شد.
پرویز شیخطادی، کارگردان این سریال در ابتدا به سختیهای ساخت این پروژه اشاره و بیان کرد: وقتی یک گروه دارد حلال و درست کار میکند، چرا فشار میآورید که فقط 10 قسمت کار کند؟ ما دنبال چه میگردیم؟ مدل از کجا میخواهیم بیاوریم. چقدر مردم باید کانال عوض کنند و سریالهای بیریتم ببینند.
وی اضافه کرد: شخصیتی مثل مرضیه حدیدچی که زندگیاش جذاب و قابل پرداخت است، چرا نباید سریال زندگیاش ساخته شود؟ در حالی که پر از عبرت و آموزش است. این مادر و مادران اینچنینی درس اراده هستند. در این کار ۲ برابر تمام سریالها سختی کشیدیم ولی معجزهوار از آنها گذشتیم. جایی که سر تا پایش حفاظتی بود ما را راه دادند، معلوم است شخصیتی که از او میگوییم روحش در خود کار حضور دارد. از تصمیمگیران خواهش میکنم در این حوزه جدی باشند. بشدت به مادران معتقد و الگو نیاز داریم؛ مادری که انرژی دارد و جوانپسند است. شیخطادی درباره چالشهای پرداخت به یک قهرمان ملی زن در سریال عنوان کرد: در حوزه پوشش باید پوشش مناسب باشد، از اینجا شروع میشود تا گریم و وضعیت ظاهری تا محیط کار که همه اینها گرفتاری دارد و باید موارد ممیزیها را هم رعایت کنیم.
وی ادامه داد: شاید در زندگی رئال خودمان اینقدر چالش نداشته باشیم. چالش بعدی این است که وقتی طرح را ارائه میدهیم ابتدا استقبال نمیشود و نوعی مقاومت صورت میگیرد؛ خود مسؤولان دچار نگرانی میشوند و حتما باید فیلمساز را بشناسند. برایشان سوال میشود که آیا فیلمسازان میتوانند از پس مشکلات برآیند، میتوانند ممیزی را رعایت کنند و عزت و احترام را نشان دهند؟
شیخطادی همچنین با اشاره به مشکلات سر راه این سریال گفت: مسأله بعد پذیرش آقایانی است که در پروژهها هستند. در بخش تولید خانمها فعالیت بیشتری دارند. آقایان فکر میکنند نوعی رقیب پیدا شده است و اگر مجموعههای که درباره بانوان میسازیم به نوعی بیشتر باشد این حس رقابت به وجود نمیآید.
در ادامه راضیه میرزادباغ درباره کتابهایی که به زندگی مادرش پرداخته است، گفت: «پرواز به سوی نور»، «خاطرات مرضیه حدیدچی»، «زنی از تبار الوند» و «زندگی خواهر طاهره» 4 کتابی هستند که اکثر زوایای زندگی مادرم را به تحریر درآوردهاند اما آنچه خیلی روی شخصیت ایشان در جامعه مانور میشود، زندگی سیاسیشان است که البته بخش بارز زندگی ایشان است.
وی ادامه داد: با این حال اگر در آثار صرفا نقش نظامیگری و سیاسی ایشان به جامعه نشان داده شود، شخصیتشان دور از دسترس بچههای امروز قرار میگیرد، در حالی که جوان امروز باید بداند مرضیه حدیدچی یک انسان است، یک زن است، یک مادر است و در انتها یک شهروند است و اگر کسی بتواند همه این ابعاد را درباره اکثریت جامعه نسوان هم برای خودش و هم برای جامعه تعریف کند، میتوان از حدیدچیها الگو ساخت. وقتی الگویی برای ارائه به جوانان نشان ندادیم، دنبال الگوهای دیگری میروند.
فرزند مرحوم مرضیه دباغ تصریح کرد: این شاید یکی از نقاط کور جامعه ما است که باید روشن شود. اگر شخصیتهای مرد و زن را درست القا کرده بودیم شاید امروز خیلی از بازیگران نابازیگر را نمیدیدیم. وقتی اینها قرار است الگو باشند و راه را تعیین کنند، جامعه به مسیر درستی نمیرود. همین است که امروز احتیاج داریم زندگی این افراد را کنجکاوانهتر ورق بزنیم.
وی اضافه کرد: مسؤولانی که انجام وظیفه درستی نکردند امروز باید روی این الگوها سرمایهگذاری درستی کنند. رسانهها هم بایستی بیش از آنچه باید انجام وظیفه کنند. هنوز برخی چهرههای آن زمان اسمشان هم به گوش بچههای ما نخورده است.