زهره فلاحزاده: روند باشگاه استقلال در روزهای اخیر نشان میدهد اتفاقات داخلی بیش از هر چیز دیگری به آبیپوشان ضربه میزند. فصل بیستویکم لیگ برتر فوتبال ایران از دوسوم مسابقاتش عبور کرده و استقلال در پایان هفته بیستم با 48 امتیاز در صدر جدول قرار دارد. استقلال برخلاف فصول گذشته از ابتدا روند خوبی در پیش گرفته و از افت ابتدای فصل پرسپولیس و میانه فصل سپاهان بخوبی بهره برده و بدون شکست جایگاه تثبیت شدهای در صدر جدول برای خود دست و پا کرده است. این تیم در فصل جاری با هدایت فرهاد مجیدی از لحاظ فنی به هماهنگی و ساختار خوبی دست پیدا کرده و همچنین در بحث مدیریت باشگاه نیز با حضور آجورلو ثبات خوبی ایجاد شده است. استقلال در نقل و انتقالات نیز عملکرد خوبی داشته و یکی از بهترین تیمهای لیگ برتر را تشکیل داده؛ بازیکنانی که در راه قهرمانی هر تیمی حضورشان الزامی است و استقلال امسال از این نعمت بزرگ سود میبرد. همه این امتیازات مثبت در کوران مسابقات نشان از تشکیل یک تیم قدرتمند و باثبات در فوتبال ایران میداد. با این وجود اما اخیرا قلعه آرام آبیها به مرکز جنگ داخلی و خارجی تبدیل شده که البته تلفاتی هم داشته است. حواشی و چالشهای امروز استقلال دقیقا مثل سالهای قبل از درون در حال رقم خوردن است و شاید منجر به تغییر مسیر تیم در راه رسیدن به یک هدف بزرگ شود، یعنی استقلال در مسیر قهرمانی و در زمانی که روزبهروز و لحظه به لحظه آن برای رقم زدن یک موفقیت، حائز اهمیت است، در حال حفر چاهی است تا خود را در آن بیندازد! دارنده بهترین خط دفاع لیگ با دریافت تنها 6 گل در 20 بازی، با اعزام ۲ مدافع اصلیاش به خدمت سربازی مواجه شد، آن هم در حالی که مشمول شدن سیاوش یزدانی و محمدحسین مرادمند از قبل قابل پیشبینی بوده و عدم اتخاذ تصمیمات بهموقع برای جبران خلأ این بازیکنان، کمی عجیب به نظر میرسد و عجیبتر اینکه استقلال در این شرایط با جدایی عارف آقاسی، مدافع ملیپوش تیمش در نیمفصل نیز موافقت کرد(!) موضوع دیگری که بر اساس آن میتوان دریافت استقلال از درون و به اشتباه در حال تنگ کردن عرصه بر خود است، اظهارنظرها و برخوردهایی است که گاه و بیگاه و معمولا بیپایه و اساس مطرح میشود. به طور مثال صالح مصطفوی که به جای فرهاد مجیدی به نشست خبری بعد از بازی با نساجی رفته بود به بهانه گرفته نشدن پنالتی، فوتبال را به ظلم و بیعدالتی علیه استقلال متهم میکند، آن هم در شرایطی که به اذعان اکثر کارشناسان تصمیم داور درست بوده است. از سوی دیگر مدیر رسانهای تیم که یکی از اصلیترین مسؤولیتهایش کنترل و آرام نگه داشتن جو رسانهای تیم است، در ابتدای نشست خبری اعلام میکند کادر فنی استقلال قصد ندارد به دلیل ظلمی که به این تیم شده، در نشستهای خبری حضور پیدا کند؛ گویی این ظلم از سوی رسانهها به این تیم تحمیل شده است! فرهاد مجیدی به دلیل شرایط بد تیمش در همین ۲ بازی گذشته، 3 مرتبه در نشستهای خبری بازیهای لیگ حضور پیدا نکرده و سکوت او نیز میتواند به آتش حاشیهها و شایعات دامن بزند. موضوع دیگری که به فضای رسانهای استقلال و ملتهبتر شدن فضای رسانهای این تیم مربوط میشود، بیانیهها و موضعگیریها درباره مسائلی است که شاید مطرح کردنشان بیشتر از ماهیت وجودیشان به تیم آسیب میرساند. به عنوان مثال باشگاه استقلال بعد از تساوی با نساجی به زودتر برگزار شدن مسابقه خود نسبت به پرسپولیس معترض شده و اعلام کرده 9 روز قبل در نامهای رسمی به سازمان لیگ، خواهان برقراری عدالت در زمان برگزاری بازیها شده است. سوال این است: چرا باشگاه استقلال در زمانی که 2 امتیاز این هفته را از دست داده به یاد نامه 9 روز پیش خود میافتد. ایجاد مسائل حاشیهای دیگر مثل جدا کردن لوگوی قرمزرنگ از روی میکروفن یک خبرنگار نهتنها کمکی به تیم نمیکند، بلکه باشگاه را وارد حاشیه خواهد کرد. استقلال امروز بیشتر از اینکه از عوامل خارجی آسیب ببیند، از خودیها میخورد. هر موضعگیری و تصمیم اشتباهی میتواند مانند فردی که در باتلاق دست و پا میزند، این تیم را بیشتر در مشکلات فرو ببرد و کار را سختتر کند. اینکه اجازه نمیدهند استقلال موفق باشد یا اینکه ظلمی از بیرون به این تیم وارد میشود، بیشتر شبیه فرار به جلو در مواجهه با تقصیرها و کاستیهاست. اگر بلایی هم سر استقلال آمده بیشتر از داخل خودش بوده تا عوامل بیرونی. با این شرایط باید دید استقلال میتواند از این بحران خودساخته خارج شود
یا خیر.
***
مدیریت استقلال و لزوم عذرخواهی از هواداران
سپهر ستاری: استقلالیها چند روز پرحاشیه را به خاطر ماجراهای سربازی یزدانی و مرادمند گذراندند. سرانجام اتفاقی که از حدود 10 روز قبل قطعی به نظر میرسید رخ داد و سیاوش یزدانی و محمدحسین مرادمند، ۲ مدافع ثابت استقلال از این تیم جدا شدند و برای گذراندن خدمت سربازی به ملوان پیوستند. نکتهای که درباره جدایی این 2 مدافع از استقلال حسابی توی ذوق میزند، رفتار مدیریت این باشگاه است. مصطفی آجورلو و تیمش که قبلا در پرونده گلگهر خوب کار کرده بودند، این بار نمره قبولی نگرفتند و هنوز هم قصد ندارند این قضیه را بپذیرند. از مدتها قبل مشخص بود 2 مدافع استقلال سرباز هستند و باشگاه باید برای آنها فکری کند اما مدیران استقلال تا پایان فصل نقل و انتقالات هم وضعیت یزدانی و مرادمند را مشخص نکردند و با آنکه چیزی قطعی نشده بود همه اطمینان دادند این مسأله حل خواهد شد. همین اطمینان مدیران استقلال بود که باعث شد حتی به عارف آقاسی هم اجازه جدایی بدهند؛ مدافعی که اگر جدا نمیشد میتوانست عصای دست فرهاد مجیدی در 10 بازی پایانی باشد. آنها همچنین با اشتباهات خود به یزدانی و مرادمند هم ظلم کردند و این 2 مدافع در بهترین فصل فوتبالی خود باید در لیگ یک بازی کنند. جدایی یزدانی و مرادمند قطعا از نظر فنی به خط دفاع استقلال آسیب خواهد زد اما چیزی که بیش از آن وضعیت استقلال را تحتالشعاع قرار داده ناامیدی و حواشی ناشی از جدایی این 2 نفر است. در باشگاه استقلال هیچکس تصور نمیکرد این 2 مدافع جدا شوند و وقتی این اتفاق افتاد، یک جو منفی اطراف باشگاه به وجود آمد و آبیها چند روز پرحاشیه را گذراندند. اگر یزدانی و مرادمند همان نیمفصل تکلیفشان مشخص میشد هم استقلال از حواشی دور میماند و هم این 2 بازیکن میتوانستند با آرامش کار خود را در باشگاه جدید آغاز کنند. حتی این فرصت برای کادر فنی هم فراهم بود تا با فراغ بال گزینههای جانشین را انتخاب کند. اکنون اگر همین فردا هم مدافع خارجی به تهران بیاید تا به آمادگی برسد و با تیم هماهنگ شود قطعا مدتی طول خواهد کشید. نکته عجیب درباره آجورلو و تیمش این است که او هنوز هم شکست در این پرونده را قبول نکرده و مدام مشغول امید دادن به هواداران و 2 بازیکن استقلال است و از شکایت به دیوان عدالت اداری سخن میگوید؛ این در حالی است که استقلالیها همین حالا 3 مدافع آماده در ترکیب دارند و با جذب یک دفاع خارجی میتوانند تا حدودی از بحران فعلی عبور کنند. بدون تردید مسؤول تمام حواشی یک هفته اخیر مدیر باشگاه استقلال است که نتوانست در قضیه سربازی مدافعانش بخوبی عمل کند. شاید عذرخواهی رسمی باشگاه استقلال از هواداران، کادر فنی و این ۲ بازیکن کمترین کاری باشد که آنها باید انجام دهند.