رضا خسروی: بخشی از سهام ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس در حالی دیروز واگذار شد که این بار «دست در جیب هوادار» کردن با روشی جدید اجرا خواهد شد و باز هم سر علاقه‌مندان این دو تیم بدون کلاه می‌ماند. از زمانی که نخستین مسؤول در ورزش ایران تاکید کرد استقلال و پرسپولیس «بزودی» واگذار خواهند شد، بیش از ۲۰ سال می‌گذرد اما با وجود شعارهایی که داده شد، این ۲ باشگاه هنوز اندر خم یک کوچه‌اند و با آنکه بارها بر واگذاری آنها تاکید شده اما به نظر می‌رسد سرخابی‌ها پس از این همه سال لبه پرتگاه خطرناکی قرار گرفته‌اند و عاقبت خوبی در انتظارشان نخواهد بود. مسعود سلطانی‌فر، وزیر پیشین ورزش و جوانان تلاش زیادی کرد تا واگذاری این ۲ باشگاه به نام خودش و جزو عملکردش در این وزارتخانه به ثبت برسد اما هر چه او عجله کرد، عمر حضورش به تکمیل و انجام این پروژه قد نداد تا با تغییراتی که در سازمان خصوصی‌سازی رخ داد، «تب تند» او به سازمان خصوصی‌سازی منتقل شود. عجله در واگذاری باعث شد ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس در شرایطی در فرابورس پذیره‌نویسی کنند که هیچ زیرساختی برای این اتفاق بزرگ فراهم نشده است و سرخابی‌های تهران با کوهی از بدهی‌های ریز و درشت که مهم‌ترینش بدهی‌های سنگین مالیاتی است، قدم اول را در این عرصه بردارند؛ قدمی که به نظر می‌رسد بسیار لرزان است و ۲ تیم پا روی پوست‌موزی خواهند گذاشت که ممکن است آنها را با سر به زمین بکوبد. واقعیت واگذاری سهام به هواداران و طرفداران این است که آنها به عنوان سهامداران باشگاه بتوانند در تعیین اعضای مجمع، هیأت‌مدیره و مدیرعامل تأثیرگذار باشند و در سرنوشت تیم‌های‌شان تعیین‌کننده باشند اما اتفاقی که برای هواداران استقلال و پرسپولیس رخ خواهد داد، این است که رقمی برای خرید سهام پرداخت می‌کنند اما هیچ نفعی از این خرید سهام نخواهند برد و تنها به تیم‌شان کمک مالی خواهند کرد و در تصمیم‌گیری‌ها هم هیچ کس سراغی از آنها نخواهد گرفت! در واقع مسؤولان تصمیم‌گیر دوباره دست در جیب مردم خواهند کرد تا بتوانند برای مدتی ۲ باشگاه را اداره کنند اما هیچ نقشی را برای مردم در تعیین تکلیف اداره این ۲ باشگاه قائل نخواهند شد. هوادارانی که برای خرید سهام اقدام کرده و می‌کنند، امیدشان این است که بتوانند سودی از سهام ۲ باشگاه ببرند و افزایش سرمایه داشته باشند اما این سهام برای آنها «سراب» خواهد بود، چرا که مرداب مشکلات مالی، تمام داشته‌های این ۲ باشگاه را خواهد بلعید و بعید به نظر می‌رسد در کوتاه‌مدت بتوانند در این بازار قد راست کنند. هواداران ۲ باشگاه استقلال و پرسپولیس که بخش عمده آنها جوانان و نوجوانانی عاشق و احساسی هستند، مثل اکثر مردم سواد و اطلاعات کافی برای حضور در بورس ندارند و با این نیت که بتوانند سرمایه‌ای برای آینده دست و پا کنند و کمکی هم به تیم خود داشته باشند، برای خرید اقدام می‌کنند اما باید بدانند که از این «نمد»، کلاهی برای‌شان درست نخواهد شد و باز هم سرشان بی‌کلاه خواهد ماند. مانند اتفاقی که در سال‌های گذشته از طریق کارت‌های هواداری و ارسال پیامک و... رخ داد و سرانجامش خالی کردن جیب هواداران بود، بدون اینکه امتیاز ویژه‌ای در اختیار آنها قرار بگیرد یا از این راه مزایایی به آنها اختصاص پیدا کند که دیگران از آن بی‌بهره باشند.