گروه بین‌الملل: داستان ظاهرا رمانتیک پناه دادن رژیم صهیونیستی به آوارگان جنگ اوکراین خیلی زود تبدیل به یک کمدی کثیف از تبعیض علیه آنان قبل و بعد از ورود به سرزمین‌های اشغالی شده و چه بسا با ادامه این رویه توهین و تحقیر اسرائیلی‌ها نسبت به این تازه‌واردان، به سرعت شاهد یک چرخش تراژیک در این ماجرا باشیم. 

حدود یک ماه پیش در تب و تاب تنش‌های میان روسیه و غرب بر سر اوکراین که هنوز احتمال صدور دستور حمله از سوی کرملین چندان پررنگ به نظر نمی‌رسید، رژیم صهیونیستی به‌واسطه رابطه نزدیکی که با مهره‌اش در کاخ مارینسکی کی‌یف، ولودیمیر زلنسکی داشت بسیار فعال ظاهر شده بود.  اوکراین به عنوان یهودی‌خیزترین کشور شرق اروپا (بعد از روسیه) نیز در برنامه‌های صهیونیسم بین‌الملل جایگاه مهمی داشت. کابینه تل‌آویو پس از یک جلسه اضطراری درباره وضع یهودیان استپ‌های شمال دریای سیاه، برنامه‌ای برای انتقال 70 هزار نفر از آنان مدون کرد؛ برنامه‌ای که اگرچه در راستای همان سیاست افزایش جمعیت یهودیان در فلسطین اشغالی بود اما از همان ابتدا یک سنگ بزرگ تبلیغاتی به نظر می‌رسید. در نهایت با آغاز اشغال اوکراین و فرار شهروندان یهودی، لاف اسرائیلی‌ها حتی سنگین‌تر هم شد و دم از جذب 100 هزار آواره زدند. در عمل اما آنچه رخ داده یک کمدی تلخ از جنس «زندگی زیباست» روبرتو بنینی بوده است.

حال، آنچه نخستین آوارگان اوکراینی که اکثرا با دستان خالی به سرزمین‌های اشغالی فرار کرده‌اند - در بهشتی که اسرائیلی‌ها تبلیغاتش را می‌کردند- شاهدش هستند آینده‌ای مبهم است که ظاهرا تنها تفاوتش با سرزمین اجدادی‌شان آفتاب گرم و البته سایز کوچک‌تر موشک‌های مقاومت فلسطین در مقایسه با ارتش روسیه باشد که بر سرشان خواهد بارید. 

تا اینجای کار دولت نفتالی بنت نه‌تنها در دیپلماسی مزورانه‌اش در زمینه دو به هم‌زنی میان مسکو و کی‌یف و سپس تلاش برای کاسبی از طریق میانجی‌گری و بعد ارائه ابتکار آتش‌بس میان ۲ طرف شکست خورده، بلکه از عملیات روانی پذیرش مهاجران اوکراینی نیز طرفی نبسته و از همین آغاز پیداست که این گروه بزرگ مهاجران مو بور اسلاو اما کم‌مرتبه در ساختار سیاسی رژیم، قرار است تبدیل به یک تومور مزمن در شکم صهیونیست‌ها شوند. 

شکست دیپلماتیک تل‌آویو زمانی تبدیل به یک افتضاح سیاسی شد که پس از واسطه‌گری‌های جنجالی نفتالی بنت میان مسکو و کی‌یف، او در نهایت روز دوازدهم اشغال اوکراین مجبور شد سیاست خوابیدن وسط لحاف را به خاطر نیازهای مبرم سیاسی، امنیتی و سرمایه‌ای رژیم صهیونیستی به رو‌س‌ها رها کرده و پیشنهادی بی‌شرمانه حواله رئیس‌جمهور اوکراین کند.

به گزارش تارنمای آمریکایی اکسیوس به نقل از یک مقام رسمی اوکراینی، نفتالی بنت در تماس تلفنی سه‌شنبه گذشته با ولودیمیر زلنسکی طوری او را برای عمل کردن به شروط پوتین و تسلیم خود و دولتش به ارتش مهاجم روسیه زیر فشار گذاشته که صدای این مهره صهیونیستی در کی‌یف را درآورده است.

 

* تکمیلی کمدی اسرائیل در اوکراین

واقعیت این است که نه‌تنها بیش از 15 درصد جمعیت ساکنان سرزمین‌های اشغالی را یهودیان روس‌تبار تشکیل می‌دهند، بلکه این اقلیت جزو بانفوذترین‌ها در عرصه سیاست و اقتصاد رژیم صهیونیستی هستند. همچنین رژیم تل‌آویو به این قدرت شرقی به عنوان آخرین تکیه‌گاه امنیتی برای ادامه بقا در خاورمیانه‌ای منقلب شده می‌نگرد. در روزهای اخیر نیز شاهد بودیم با اعمال تحریم‌های سنگین اخیر غرب علیه روسیه، کاروان الیگارش‌های روس با پشتوانه شبکه عظیم مالی‌شان در سراسر جهان سوار بر جت‌های شخصی خود یکی یکی وارد فلسطین اشغالی شدند. از طرف دیگر برخی منابع نزدیک به ارتش عبری گفته‌اند مهم‌ترین دلیل چرخش تل‌آویو از اردوی متحدان آمریکا به سوی مسکو، توصیه‌های فرماندهان ارشد نظامی به بنت بوده است. این نشان‌دهنده وحشت نظامیان اسرائیلی از اتکای امنیتی صرف به آمریکا و غرب و نگرانی‌های آنها از خشمی است که ممکن است از جانب روس‌ها و متحدان‌شان در محور مقاومت گریبانگیر رژیم صهیونیستی شود. رژیم صهیونیستی با وجود اعمال تحریم‌های غرب علیه روسیه، روابط خود را در بالاترین سطح با کرملین حفظ کرده و حتی هفته گذشته یک هیات عالی‌رتبه را راهی مسکو کرد که تنها هیات سیاسی از کشورهای متحد آمریکا بوده که از زمان آغاز جنگ اوکراین به روسیه رفته است. مسلما دودوزه‌بازی تل‌آویو در غائله تاریخی میان روسیه و غرب فقط دولت کی‌یف را عصبانی نکرده و از نگاه واشنگتن نیز پنهان نمانده است. ویکتوریا نولاند، معاون وزیر خارجه آمریکا و مسؤول اصلی پرونده اوکراین در دولت واشنگتن از سال 2013 به این سو، دیروز در مصاحبه با شبکه 12 تلویزیون اسرائیل نسبت به عدم هماهنگی دولت تل‌آویو با تحریم‌های غرب علیه روسیه هشدار داد. او خطاب به سران دولت اسرائیل گفت باید به تحریم‌های اعمال شده توسط کشورهای غربی بپیوندند و ممنوعیت‌هایی را برای الیگارش‌های روسیه اعمال کنند. او تاکید کرد: «می‌خواهیم که در اعمال محدودیت‌های صادراتی و تحریم‌های مالی علیه پوتین به ما بپیوندید. باید این رژیم را درهم بشکنیم، اقتصادش را شکننده کنیم. باید الیگارشی‌های اطراف او را خرد کنیم. به همین دلیل است که از اسرائیل می‌خواهیم مانند همه کشورها به ما بپیوندد». 

 

* تبعیض علیه آوارگان اوکراینی

افتضاح انتقال پناهندگان اوکراینی به سرزمین‌های اشغالی تبدیل به یک رسوایی رسانه‌ای برای کابینه بنت شده است. به گزارش هاآرتص به نقل از وزیر مسکن و مهاجرت رژیم صهیونیستی، ۶۲۰۰ اوکراینی طی ۲ هفته اول آغاز جنگ اوکراین به فلسطین اشغالی پرواز کرده‌اند. این در حالی است که گزارش‌ها حاکی از برخورد تبعیض‌آمیز با آوارگان غیریهودی هنگام ورود به فرودگاه بن‌گوریون است. این اوکراینی‌ها گفته‌اند با آنها با تحقیر و شرایط ناشایست رفتار شده است. روزنامه عربی رأی‌الیوم چاپ لندن نیز با انتشار یادداشتی از «نادر الصفدی» درباره «اشک تمساح تل‌آویو برای پناهندگان اوکراینی و تحقیر آنها در فلسطین اشغالی»، استقبال اسرائیل از آوارگان اوکراینی را صرفا یک نمایش طنز دانست و نوشت: «اشک تمساح در برابر نژادپرستی علیه پناهندگان اوکراینی در داخل فلسطین اشغالی شکست می‌خورد». در این یادداشت با اشاره به گزارش پنجشنبه گذشته روزنامه عبری هاآرتص درباره پناهندگان اوکراینی در فلسطین اشغالی آمده است: «آنها با بدرفتاری مواجهند و در شرایط بسیار بدی به سرمی‌برند به طوری که شمار زیادی از آنها مجبور شدند در فرودگاه اللد بمانند، بدون اینکه نیازهای اولیه آنها مانند مکان اقامت تامین شود. آنها تحقیر شده‌اند و حتی پس از تحمل این همه رنج برای رسیدن به فلسطین اشغالی، با خطر تبعید مواجهند. این پناهندگان، گزینه‌ای برای دوش گرفتن یا گذاشتن سر روی بالش ندارند و به جای تخت‌های تاشو (که قرار بود برای پناهندگان فراهم شود) در فرودگاه اللد، به صندلی‌های پلاستیکی رضایت داده‌اند و صدها نفر پس از یک سفر یک روزه در فرار از وحشت موشک‌های روسی، ساعت‌ها روی آن می‌نشینند... کودکان در مکان‌های مختلف در فرودگاه می‌خوابند و بزرگسالانی که حال‌شان خوب نیست، بر زمین دراز می‌کشند. در داخل فلسطین اشغالی نیز کارمندان بخش‌های مسؤول با بدرفتاری و بی‌تفاوتی با این پناهندگان رفتار می‌کنند».

بر اساس گزارش هاآرتص، در داخل فلسطین اشغالی با این پناهندگان به‌گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی آنها متهمانی هستند که به دنبال تخفیف در مجازات خود هستند.