گروه فرهنگ و هنر: روزهای پایانی اسفند از ۲ جهت متفاوت یاد شهدا گرامی داشته میشود؛ بزرگداشت مقام شهید در هفته پایانی اسفندماه و رونق اردوهای راهیان نور. در این میان حضور اهالی فرهنگ و هنر در کنار اقشار مختلف جامعه در اردوهای راهیان نور رنگ و لعاب خاصی به این اردوهای معنوی داده است. در ادامه به حضور اهالی فرهنگ در سرزمینهاى نور به روایت سیدهفاطمه موسوى (شاعر سرودههای نقلابی) و فرزند شهید سیدقربانعلى موسوى پرداخته شده است که از نظرتان میگذرد: درباره موضوع حضور زنان در سرزمینهاى نور و قبل از آن درباره حضورشان در جبههها چه در خود جبهه چه در پشت جبهه، مادران عزتمند و غیورى بودند که فرزندان نوجوان و جوانشان را به عشق امام امت، امام خمینى(ره)، به عشق آقا امام حسین علیهالسلام و به عشق میهن عزیزشان روانه جنگ نابرابرى کردند که مىدانستند ممکن است یک تکه استخوان از آنها بازگردد، بعضى از این مادران شهدا هنوز هم چشم به راهند. پدر خودم هم در سن ٢٦ سالگى به درجه رفیع شهادت نائل شد و وقتى پیکر ایشان یعنى همان چند تکه استخوان بازگشت، مادربزرگم همانجا گفتند فداى علىاکبر امام حسین علیهالسلام، الگوى ما حضرت زینب سلاماللهعلیها است، الگوى ما حضرت زهرا سلاماللهعلیها است. حماسه براى زن ایرانى یک چیزى است که نهادینه شده؛ براى یک مادر ایرانى، براى خواهر ایرانى، چرا که الگوى او حضرت عقیله العرب، حضرت زینب سلاماللهعلیهاست. همین الان این شهدایى که آوردند واقعا خیلى سخت است، شما تصور کنید زائرانى که به اینجا مىآیند متحول مىشوند، شما ببینید خانوادههاى این شهداى عزیز طى این سالها چه کشیدند، در ادامه آن شهداى مدافع حرم، محورهاى مقاومتى را که با الگوى انقلاب اسلامى و 8 سال دفاعمقدس در برابر ظالمان و جنایتکاران جهان شکل گرفت، احیا کردند؛ همچنین 8 سال دفاعمقدس موجب صدور و تثبیت انقلاب شد و زنان تاثیر فراوانی در آن داشتند. بنده در حوزه شعر انقلاب مىخواهم سخن بگویم، ببینید! پیش از انقلاب اسلامى ما چند زن شاعر بیشتر نداشتیم که شهره بودند و درباره موضوعات خاصى شعر مىسرودند ولى به محض اینکه انقلاب اسلامى پیروز شد حالا چه از سالهاى قبل از ٥٧ که درباره امام و تبعید امام(ره) تا سالهاى پیروزى انقلاب بویژه درباره 8 سال دفاعمقدس، زنان شاعر حتى در جبهه حضور پیدا مىکردند، زنان شاعر حضور درخشانى داشتند که در تاریخ بىسابقه بود. قلم زدند و رقم زدند ادبیاتى را که بىسابقه بود در کل تاریخ ادبیات از جمله سرکار خانم مرحوم سپیده کاشانى، سیمیندخت وحیدى، طاهره صفارزاده، فاطمه راکعى و همچنین شاعرانى که هم نسل بنده هستند و در شعر دفاعمقدس حرفهاى زیادى براى گفتن دارند و الحمدلله نسل جدید، زنانى که اکثرا مادر هم هستند و بچهدارى مىکنند و دانشگاه هم مىروند و در دانشگاه تدریس مىکنند، عرصه شعر را ترک نکردند چرا که به فرمایش حضرت آقا، رسانه شعر مهمترین رسانه است و به فرمایش حضرت امام رحمهالله علیه، لسان شعر بالاترین لسان است.
یک شاعر متعهد و یک شعرى که تعهدآمیز است در موضوعات دفاعمقدس که از شعر آیینى جدا نیست از آیین و تفکر ما هم جدا نخواهد بود و این همان تفکر امام حسینى است. اینکه میگوییم ما ملت امام حسینیم و براى سیدالشهدا و ائمه معصومین علیهمالسلام شعر مىگوییم پس براى شهدا هم در تداوم همان آرمان باید شعر بگوییم، انشاءالله خداوند سبحان به قلمهاى ما توفیق بدهد. حماسههاى کوچک و بزرگى را بنده دیدهام از زنان مسلمان ایرانى که واقعا دستبوس همه آنها هستم و زبانم قاصر است. ما هر چه داریم از حضرت امام داریم، تمام هویت ما از امام است و به فرمایش مقام معظم رهبرى این انقلاب و این نظام، بىنام خمینى در هیچ جاى جهان شناخته شده نیست. وقتى که صفحه یار و یادگار حضرت امام از طرف اینستاگرام به خاطر انتشار تصاویر حاجقاسم عزیز مسدود شد، بنده صفحه شخصى خودم را پاک کردم و بعد از پاک کردن پستهاى شخصى، آن را تقدیم حضرت امام کردم، براى اینکه حضرت امام خمینى(ره) پدر شهدا بودند و این کمترین کارى بود که بنده کردم. از سویی در این ۲ ماه اخیر به صورت شبانهروزى شبهاى زیادى براى گردآورى کتاب حاجقاسم که نشر عروج این مجموعه شعر را در ١٩٠ صفحه منتشر کرد نخوابیدم و خدا را شکر به گفته منتقدان و اساتید شعر بهترین مجموعه شعر در حوزه شعر حاجقاسم بود. من کمترین هستم اما زنان شاعر حماسهشان را در قالب سرودن شعر بیان مىکنند و در این عرصه از ظرفیت فضاى مجازى دریغ نمیکنند. حماسه زن انقلابى یعنى اینکه در این فضا حضور داشته باشد و از برانداز و ضدانقلاب فحش هم بخورد، از دشمنان قسمخورده انقلاب، از وهابیت و آلسعود و اسرائیل و... ولى عرصه را ترک نکند. صفحات را مسدود مىکنند ولى یکى از مصادیق جهاد فرهنگى همین حضور در فضاى مجازى است.
جهاد تبیین را که حضرت آقا سالهاست فرمودهاند و الان تاکید مجدد کردند دربارهاش، زنان با شجاعت در این فضا و این عرصه هستند و حضور دارند و به تبیین انقلاب و اتفاقى که مىافتد مىپردازند؛ چه در کشور عزیزمان ایران اسلامى و چه در امت اسلامی، در یمن و لبنان و عراق و شام و فلسطین و بحرین و کشمیر و همه محورهاى مقاومت. درست است که زنها مدافع حرم به صورت فیزیکى نیستند ولى شعرهاى حماسى مىسرایند و در این حوزه کار مىکنند. وقتى اجازه مىدهند همسران جوانشان راهى آن وادى شوند که ممکن است به نور و شهادت ختم شود، این بزرگترین حماسه است. درود بر زنان و شیرزنانى که انقلاب اسلامى را حفظ کردند و تا همین الان هم واقعا دارند فداکارى میکنند. انشاءالله روح مطهر امام راحل و شهدا از همه ما راضى و خشنود باشد.