همچنین سردار اسماعیل قاآنی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و سردار جباری فرمانده سپاه ولی امر به عنوان میهمانان ویژه در این اکران حضور داشتند.
پس از اکران این اثر سینمایی، سردار جباری فرمانده سپاه ولی امر صحبت کرد. وی ضمن تقدیر از سردار قاآنی برای حضور در این مراسم و تماشای «موقعیت مهدی» گفت: از دستاندرکاران و همه کسانی که این فیلم ارزشمند را آماده کردند تشکر میکنم. با دیدن این فیلم، صحنههای بیبدیل دفاعمقدس دوباره برای ما تکرار و خاطرههایش زنده شد. ساخت این فیلم در این شرایط و با سختیها و مشکلاتی که وجود دارد، کاری جهادی است.
وی ادامه داد: در این کشور، همه ما مسؤولیت داریم صحنههای بیبدیل ۸ سال دفاعمقدس را بهشکلهای مختلف به نسل امروز منتقل کنیم. این موضوع میتواند در قالبهای مختلف فرهنگی و هنری، شعر، ادبیات، رمان و... باشد، البته این موضوع به صورت ویژه باید در سینما دنبال شود چون بیش از بقیه عرصهها اثرگذار است. باید فرهنگ دفاعمقدس، روح ایمان و معرفت، معنویت، صداقت، اخلاص، جوانمردی، دشمنستیزی و عدالتخواهی را به جامعه منتقل کنیم. این ویژگیها در زندگی شهیدان ما قرار داشته است و باید برای نسل امروز بیان شود که اگر بیان نشود در حق مردم و دفاعمقدس جفا شده است.
خوشبختانه این فیلم گوشهای از حماسهها را به نمایش گذاشت؛ بعد از سالها قدم بلندی در این مسیر برداشته شد. ضمن تشکر باید درخواست کنیم این روند ادامه داشته باشد و هر 3ـ2 سال یک بار گوشههایی از این حماسه عظیم را برای مردم کشورمان به نمایش بگذارند.
سیدهادی حجازیفر، کارگردان «موقعیت مهدی» نیز در سخنانی بیان داشت: تلاشی که اتفاق افتاد از سر باور و عشق بود. سختیهای زیادی در مسیر تولید این فیلم متحمل شدیم و تلاش کردیم شرمنده شما مخاطبان، خانواده شهیدان باکری و سایر شهدایی که در این فیلم به آنها پرداختیم، نشویم. از شما ممنون میشوم که از فیلم حمایت کنید؛ نه برای اینکه از ما حمایت کنید، بلکه برای دیده شدن آن چیزی که در دفاعمقدس گذشته است و آن حماسه را در فیلم به تصویر کشیدهایم.
وی درباره توجه به ریز جزئیات در ساخت این فیلم گفت: زمانی که سر ساخت فیلم بحث میشد، موضوعات مختلفی در گروهمان مطرح میشد و به همه جزئیات توجه داشتیم؛ برای مثال گفته میشد که «ای کاش صحنه گریه خانواده شهید را نبینیم»، بنده میگفتم «خانواده شهدا برای اینکه مبادا دشمنشاد شویم، خود را محکم و استوار نشان میدهند و این گریهها برای جایی است که کسی آنها را نمیبیند».
بر اساس این گزارش، فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» برای نخستینبار در بخش سودای سیمرغ چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و موفق به کسب ۵ جایزه از جمله سیمرغ بلورین بهترین فیلم شد. این اثر که محصول سال 1400 به نویسندگی و کارگردانی هادی حجازیفر و تهیهکنندگی حبیبالله والینژاد است، ساختاری اپیزودیک دارد و در موقعیتهای مختلف میان صحنههای جنگ و زندگی، به بازنمایی شخصیت شهید باکری میپردازد، به همین مناسبت، شرکت ارتباطات سیار ایران (همراه اول) که حامی رسمی چهلمین جشنواره فیلم فجر هم بود، در این مراسم ضمن اکران اختصاصی این فیلم برای خانوادههای شهدا، از عوامل «موقعیت مهدی» نیز تقدیر کرد. محمدمهدی همت، فرزند شهید همت درباره دلیل علاقه عموم مردم به فیلم سینمایی موقعیت مهدی گفت: روز گذشته همراه عوامل تولید این فیلم پیش آقای قالیباف بودیم. در این دیدار گفتم اگر ۲ سال پیش به همین دوستان میگفتید شهدا مظلومند، باور نمیکردند اما حالا که نزدیک به 2 سال درگیر ساخت این فیلم شدند و تمام سختیهایش را دیدند، به مظلوم بودن شهدا اعتراف میکنند.
وی ادامه داد: شاید برخیها فکر کنند وقتی قرار است فیلمی درباره شهید باکری ساخته شود، برایش فرش قرمز پهن میکنند اما این خبرها نیست و برعکس، برای فیلمهایی که هیچ چیز به جامعه اضافه نمیکنند، بیشتر فرش قرمز پهن میکنند.
فرزند شهید همت درباره مزیت ویژه فیلم سینمایی «موقعیت مهدی» بیان داشت: این اثر سینمایی بخشی از غربت شهدای ما بویژه شهیدان باکری را نشان داد. مزیت ساخت این فیلم نمایش جنبه عاطفی زندگی آنان بود. این بخش برای همه ملموس است. اتفاقات جنگی، توپ و تانک در فیلمهای دیگر نشان داده شده است و شاید خیلیها نتوانند با آن ارتباط برقرار کنند اما موضوعات عاطفی زندگی برای همه قابل لمس است. متأسفانه برخیها فکر میکنند بچهمذهبیها به خانواده خود سختی میدهند اما شهدا نشان دادند اینگونه نیست. مادرم به نقل از پدرم تعریف میکرد به او میگفته است: «اگر بخواهی، دنیا را به پایت میریزم». دقت کنید که این نوع نگاه به زندگی شهدا و بازنمایی جنبههای عاطفی زندگی آنان در جامعه ما و در سینما مغفول مانده است. وی ابراز کرد: شهدای ما هم غیرت داشتند، هم اعتقاد. میدانستند که سختی وجود دارد یا برخیها ظلم میکنند اما این موضوعات را بهانهای قرار نمیدادند تا از مسؤولیت فرار کنند؛ نمیگفتند «من جبهه نمیروم و فرزند فلانی برود»!