سرای مدرسه و بحث علم و طاق و رواق

چه سود چون دل دانا و چشم بینا نیست

 

ای صاحب فال!

به تازگی تصمیمی یکهویی گرفته‌ و صدای خیلی‌ها را درآورده‌ای! ما که با هم تعارف نداریم، الان وقتش نبود. گذاشتی  درست بعد از تعطیلات عید و اول ماه رمضان این تصمیم را اتخاذ نمودی! با خودت نگفتی که این دانش‌آموزان و دانشجویان آمادگی حضور در کلاس حضوری را ندارند. دانش‌آموزی که دو سال از زیر لحاف سر کلاس‌هایش حاضر می‌شد و به بهانه سرعت پایین اینترنت و قطع و وصل شدن صدای معلم از زیر درس جواب دادن مثل کش تُنبان در می‌رفت، دانشجویی که جواب سوالات امتحان را از گروه بدون استاد کپی می‌کرد، چگونه این سرای مجازی را بگذارد و بگذرد؟ (چشم بینا هم ندارند و خواب‌شان می‌آید!)

خودت ما را به شاخه نبات قسم دادی و بعد از کلیک روی موشواره لپ‌تاپ، این فال را مجازی گرفتی! آن وقت انتظار داری دانش‌آموزان و دانشجویان با دهان روزه و در کلاس‌های چهل نفری حضور به هم رسانند. خب خودت هم می‌آمدی شیراز و سر قبرمان فالت را می‌گرفتی! نگفتی تعداد بچه‌ها زیاد است کرونا می‌گیرند! 

ای صاحب فال؛ بدان و آگاه باش!