«وقتی یک بمب مثل این منفجر می‌شود، فقط مردم را نمی‌کشد، بلکه آنها را زیر و رو می‌کند». این کلیدی‌ترین جمله گزارش مستند و مفصلی است که روزنامه نیویورک‌تایمز 3 سال و نیم پیش درباره نقش تسلیحات آمریکایی در جنایات ائتلاف سعودی- اماراتی علیه مردم یمن منتشر کرده بود. گزارش جفری ‌ای استرن، روزنامه‌نگار آمریکایی اعزامی به یمن با عنوان «داستان سفر یک بمب آمریکایی؛ از آریزونا تا یمن» که حکایت فرود بمب‌های آمریکایی بر سر زنان و کودکان در یمن از سال ۲۰۱۵ تا امروز را روایت می‌کند، اخیرا توسط خبرگزاری تسنیم بازنشر شده است. 

جنگ تحمیلی علیه یمن که با ماجراجویی ولیعهد جدید سعودی بن‌سلمان و همتای اماراتی‌اش در سال 2015 با چراغ سبز دولت اوباما آغاز شد، با حمایت بی‌چون و چرای جانشین جمهوری‌خواه او در کاخ سفید، دونالد ترامپ ادمه یافت. بعد از او نیز یک رئیس‌جمهور دموکرات دیگر به نام جو بایدن در حالی از ادامه این جنایت علیه یمنی‌ها حمایت کرد که در انتخابات 2020 وعده داده بود با ورود به کاخ سفید حمایت تسلیحاتی آمریکا از ائتلاف سعودی را قطع کرده و این جنگ را به اتمام خواهد رساند. 

بایدن برنده انتخابات شد اما در 14 ماهی که از حضورش در کاخ سفید می‌گذرد هنوز نه‌تنها گامی برای اتمام جنگ برنداشته، بلکه به‌رغم انتقادات، همانند پیشینیان خود علاوه بر همکاری‌های لجستیکی و اطلاعاتی با ائتلاف عربی، ارسال سلاح به عربستان، امارات و اردن را ادامه داده تا تسلیحات آمریکایی همچنان در یمن قربانی بگیرند. 

گزارش دسامبر 2018 نیویورک‌تایمز، با آنکه در بعضی از لایه‌های زیرین معنایی خود به تکرار روایت‌های سیاسی آمریکا از جنگ یمن می‌پردازد اما از آن جهت که روایتی است از رنج مردمی که هدف یکی از بمب‌های آمریکایی در یمن قرار گرفته‌اند جالب توجه است. این گزارش از بمباران یک شهر فقیر دورافتاده یمن به نام ارحب در همان نخستین روزهای آغاز تجاوز سعودی‌ها به این کشور آغاز می‌شود؛ جایی که اجتماع شبانه مردم یکی از روستاها در حالی که برای حفر چاه آب جشن گرفته بودند توسط سعودی‌ها و جنگنده‌ها و بمب‌های ساخت آمریکای‌شان به خاک و خون کشیده شد. 

در این مقاله نیویورک‌تایمز به تجربه‌ای عجیب اشاره شده؛ اینکه حتی کودکان یمنی هم صدای جنگنده‌های «اف 15» سعودی را که نزدیک می‌شوند می‌شناسند. 

سازمان ملل و نهادهای حقوق بشری هم نسبت به فجایعی که این بمب‌ها بر سر زیرساخت‌ها، کارخانه‌ها، جاده‌ها، پل‌ها، بیمارستان‌ها و چاه‌های یمن، همین طور مراسم‌های عزاداری، جشن‌های عروسی، تجمعات زنان و حتی یک اتوبوس مدرسه پر از کودکان آورده‌اند هشدار داده‌اند اما هیچ دولت غربی‌ای ککش هم نگزیده است. 

سعودی‌ها همچنین با هدف اعلامی دور کردن سلاح از دستان حوثی‌ها، یمن را محاصره کردند اما این کار ارائه کمک‌های غذایی و انسان‌دوستانه به این کشور فقیر را بشدت سخت کرده است. کارزار بمباران‌ها و محاصره باعث ایجاد فاجعه‌بارترین بحران انسانی در جهان شده است. ۸ میلیون نفر در آستانه قحطی هستند. به گفته یک سازمان امدادی بین‌المللی به نام «کودکان را نجات دهید»، 85 هزار یمنی زیر 5 سال تا همین حالا به خاطر گرسنگی جان داده‌اند. شیوع وبا به 21 استان از 22 استان یمن افزایش یافته است (آمار اواخر سال 2018). 

سعودی‌ها در انجام کارزار حملات خود در یمن، کمک کشورهای خلیج‌فارس از قبیل امارات عربی متحده، بحرین و همچنین کشورهای آفریقایی مجاور شامل سودان و مصر را نیز جلب کردند اما مهم‌ترین منبع حمایت مادی از سوی یک متحد دوردست بوده است: آمریکا. ایالات متحده از سال 2015 برای کمک به ممانعت از رسیدن تسلیحات به یمن شروع به اعزام ناوهای جنگی خود به منطقه کرده است. در حالی که پرواز هواپیماهای سعودی به یمن شروع شدند فرماندهی مرکزی ایالات متحده (سنتکام) به صورت روزانه شروع به پرواز سوپر‌تانکرها در ماموریت سوخت‌رسانی کرد. شاید جنجالی‌ترین موضوع این باشد که آمریکا میلیاردها دلار تسلیحات با فناوری پیشرفته به سعودی‌ها فروخته‌ تا به آنها در مقابله با نفوذ ایران در قسمت جنوبی‌شان کمک کند. 

تنها اوباما در سال 2010 یک بسته از توافق‌ها به ارزش 60 میلیارد دلار جهت دادن جت‌های جنگنده پیشرفته و دیگر تسلیحات به سعودی‌ها را اعلام کرد. 

بعد از روی کار آمدن ترامپ، سناتور رند پال در جلسه سنا برای رای‌گیری درباره طرح ممانعت از فروش سلاح به سعودی گفت:«آنچه اینجا دارد اتفاق می‌افتد عجیب است و این کار بدون اجازه شما اما با سلاح‌های شما در حال انجام است». 

کنگره ظاهرا به بحث درباره مداخله آمریکا در جنگ یمن ادامه می‌دهد در حالی که دولت‌های دموکرات و جمهوری‌خواه تا همین حالا ظرفیت قابل توجهی را در اختیار کارزار حملات هوایی به رهبری عربستان سعودی قرار داده‌اند. طبق داده‌های انتقال تسلیحاتی «بنیاد بین‌المللی تحقیقات صلح استکهلم» فقط از سال 2010 تا سال2017 ایالات متحده 30 فروند جت جنگنده چندکاره «اف 15» به همراه 84 بالگرد رزمی، 110 موشک کروز هوا به زمین و نزدیک به 20 هزار بمب هدایت‌شونده به عربستان سعودی تحویل داده است. این مورد آخر شامل 11320 پیوویز (بمب‌های بزرگ هدایت‌شونده پره‌دار لیزری) می‌شود و می‌توان آن را از فاصله 9 مایلی در ارتفاع 40 هزار فوت پرتاب کرد. 

گزارش جفری استرن در ارحب به پایان می‌رسد؛ جایی که بازمانده مجروح و خرد شده و ورشکسته همان بمبارانی که در ابتدا توصیفش رفت، خبرنگار آمریکایی را وامی‌دارد تا حرکت ترکش بمب زیر پوست سرش را لمس کند: «می‌توانستم تکه‌های سخت فلز را که زیر غضروف فکش حرکت می‌کنند حس کنم. دستم را به سمت شقیقه‌اش برد. انگار که چیز شکسته شده‌ای در آن قسمت زیر پوستش می‌لغزید، گویی که می‌خواهند از انگشتانم فرار کنند. پلک‌هایش را پایین انداخت تا جایی را که فولاد هنوز در آن باقی مانده بود نشانم بدهد. از ذهنم گذشت که در پایان این سفر چه مواجهه سوررئالی با مهمات آمریکایی داشته‌ام؛ سفری که از جنوب غرب آمریکا (آریزونا) آغاز شده و مرا این همه راه تا صورت مردی در این نقطه دورافتاده در قلب این کشور بشدت فقیر کشانده بود؛ مردی که تا همین 2 سال و یک ماه قبل تصور می‌کرد چیزهایی هستند که می‌تواند به خاطرشان جشن بگیرد».