عمران خان در مسیر مخالفت با سیاست‌های آمریکا در منطقه     

«عبدالباری عطوان» سردبیر روزنامه اینترنتی عربی «رأی‌ الیوم» با انتشار یادداشتی نوشت: «بایدن «موقتا» انتقام گرفت و موفق شد عمران خان را سرنگون کند اما ممکن است بهای سنگینی بپردازد... و اینها دلایل ما است». وی در این یادداشت به بررسی ابعاد پشت پرده این اقدام و پیامدهای آن برای آمریکا پرداخت. وی نوشت:«جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا موفق شد عمران خان نخست‌وزیر پاکستان را به روش «دموکراسی آمریکایی» و از طریق رای عدم اعتماد به دولت در پارلمان تنها با ۲ رای سرنگون و در صفوف حزب متبوع او شکاف ایجاد کند. برخی از نمایندگان (۱۲ نماینده) را «خرید» و از بلوک اپوزیسیون تحت هدایت و ریاست «شهباز شریف» حمایت کرد. او برادر «نواز شریف» فاسد بزرگ است که به فساد و پولشویی محکوم شده بود و تنها به دلیل وخامت وضعیت جسمانی‌اش آزاد شد». در ادامه این یادداشت آمده است: «بزرگ‌ترین گناهی که عمران خان از نظر ایالات متحده مرتکب شد و بایدن از زمان ورودش به کاخ سفید هرگز با او تماس نگرفت، مبارزه با فساد، تقویت روابط سیاسی و اقتصادی با چین، و امتناع از محکوم کردن حمله روسیه به اوکراین بود. مهم‌تر از همه اینها، مقاومت عمران خان در برابر فشارهای شدید آمریکا برای عادی‌سازی روابط با دولت اشغالگر اسرائیل و مقابله با آن، تقویت روابط با محور مقاومت به رهبری ایران و رد درخواست اعزام نیرو برای شرکت در جنگ یمن تحت لوای ائتلاف سعودی- اماراتی و شماتت کردن و افشاگری نژادپرستی صهیونیسم و جنایات آن در دوران دانشجویی‌اش در دانشگاه آکسفورد بود. در رابطه با ارتش، عمران‌خان منکر این نیست که در آغاز حکومتش از ارتش و نهادهای امنیتی کمک و حمایت شده است و چرا باید از این موضوع شرم کند؟ ارتش مذکور، پاکستانی است، نه آمریکایی یا چینی و منبع اصلی قدرت در کشور است، مانند اکثر کشورهای جهان سوم. اما زمانی که با برخی از ژنرال‌های خود مخالفت کرد و اجازه ایجاد پایگاه‌های آمریکایی را نداد که حاکمیت آن را نقض کنند و آن را به عروسکی در دست واشنگتن بدل کنند، «طلاق» میان عمران‌خان و ارتش اتفاق افتاد که در هر حال، موضعی افتخارآمیز برای عمران خان بود». عطوان در ادامه نوشت: «جنگ آمریکایی علیه رئیس‌جمهور عمران خان در سال‌های پایانی دولت دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور سابق آمریکا آغاز شد، زیرا وی از «استفاده» از قابلیت‌های نظامی و امنیتی پاکستان در مبارزه با طالبان در افغانستان و نجات اشغالگران آمریکایی در این کشور خودداری کرد، لذا گام نخست انتقامی، تلافی‌جویانه و تنبیهی با توقف کمک‌های سالانه آمریکا به ارزش حدود ۳ میلیارد دلار برداشته شد. گام دوم، تحریک جنبش‌های تجزیه‌طلب پاکستان و حمایت از فعالیت‌های نظامی آنها بود». در ادامه این یادداشت آمده است: «توطئه آمریکا برای نابودی پاکستان و ایجاد هرج و مرج خونین در آن محقق نمی‌شود و اگر محقق هم شود، دوام نخواهد داشت و با شکست بزرگی به پایان می‌رسد، زیرا بخش بزرگی از مردم پاکستان تحت هدایت عمران خان با آن مقابله کرده و در برابر آن مقاومت خواهند کرد. این مرد «کاریزما» دارد و بسیار محبوب است، مگر اینکه ترور وی برنامه‌ریزی شود؛ همان‌طور که برای «ذوالفقار علی بوتو» که پس از کودتای نظامی به رهبری ژنرال «ضیاء الحق» که خودش نیز در جریان انفجار و سقوط هواپیمایش در سال ۱۹۸۸ کشته شد به اعدام محکوم شد، اتفاق افتاد.