گروه فرهنگ و هنر: موسیقی رمضان در ایران یکی از انواع موسیقی مناسبتی مذهبی است که از دیرباز در کشور رواج داشته ‌است. به عنوان مثال رسم نقاره‌زنی برای رؤیت هلال در ایران به پیش از اسلام برمی‌گردد. ایرانی‌ها ابتدای هر ماه نقاره می‌زدند تا رسیدن ماه تازه را خبر دهند. در شاهنامه فردوسی ۱۸ بار به نقاره‌زنی اشاره شده ‌است. پس از اسلام این رسم به گونه‌ای دیگر ادامه یافت. چاووش‌خوان‌ها هم آمدن ماه رمضان را نوید می‌دادند؛ به این معنی که ۲ یا ۳ روز قبل از فرا‌رسیدن ماه رمضان به خیابان‌ها می‌رفتند و آمدن ماه رمضان را نوید می‌دادند تا مسلمانان خود را برای چنین ماهی آماده کنند و غیرمسلمان‌ها تظاهر به روزه‌خواری نکنند. همین چاووش‌خوان‌ها ۳ روز آخر ماه رمضان، «الوداع‌خوانی» می‌کردند و به استقبال ماه شوال می‌رفتند. تا ۵۰ سال پیش در گوشه و کنار ایران موسیقی ویژه ماه رمضان داشتیم. موسیقی رمضان همواره در ایران فعال و پابرجا بود تا اینکه همزمان با روزگار پهلوی اول، نقاره‌زنی ممنوع و روضه‌خوانی تعطیل شد؛ اینگونه بود که خانه‌ها یک اتاق خود را به روضه‌خوانی اختصاص دادند و منبری ساختند که نشان‌دهنده پایداری‌شان در دین و هنر دینی بود. درباره وضعیت کنونی باید گفت تا چندین سال پیش هنوز در بعضی شهرهای ایران نقاره می‌نواختند و همسایه‌ها با ذکر صلوات همسایه‌شان را از خواب بیدار می‌کردند با این وجود، امروز تنها چند ذکرخوان در مناطق مختلف ایران باقی مانده‌اند که یادی از آنها نمی‌کنند، البته «دم‌دم سحری» مراسمی است که همچنان به وقت سحرگاه در استان بوشهر اجرا می‌شود، همچنین هنوز هم در آستان قدس رضوی، شهداد کرمان (امامزاده زید)، کاشان، نوش‌آباد، نایین و طبس مراسم نقاره‌زنی در ماه رمضان انجام می‌شود یا در میبد طبل افطار و سحری می‌نوازند. همچنین صلوات‌خوانی، ذکرخوانی، بسم‌الله‌خوانی و منقبت‌خوانی نمونه‌هایی از این موسیقی بوده‌اند که در قرن اخیر فراموش شده‌اند؛ از این میان بیش از ۹۰ نوع صلوات‌خوانی گروهی در نقاط مختلف ایران وجود داشته که متأسفانه در حال حاضر تنها ۲ نوع آن شناخته شده ‌است. مناجات‌خوانی، سحرخوانی، شب‌خوانی رمضان، سحرآوازی، مناجات سحری و دم‌دم سحری نام‌های گوناگونی بود که در هر منطقه بر این نوع آوازخوانی به وقت سحر گذاشته بودند. موسیقی رمضان در میان اقوام مختلف ایران از گوناگونی و ویژگی‌های خاص خود برخوردار بوده ‌است؛ خراسانی‌ها، کرمانی‌ها، بوشهری‌ها، کردها و آذربایجانی‌ها موسیقی خاص خود را دارند. از سوی دیگر این روزها آلبوم‌های موسیقی «رنج‌نامه نسلی سوخته»، «نقش خیال» و «مناجات خمس عشر» شامل ۱۵ دعا از نیایش‌های صحیفه سجادیه همزمان با ماه مبارک رمضان با آهنگسازی عباس ابوحمزه و دکلمه محمدابراهیم ضرابیها منتشر شده است. هر کدام از این دعاهای پانزده‌گانه براساس حالات و درجات گوناگون انسان‌ها بیان شده است. نحوه ارائه این ادعیه در قالب هنر موسیقی به هنرمندی استاد عباس ابوحمزه و به همراه ترجمه و بیان محمدابراهیم ضرابیها انجام شده است. 

آلبوم موسیقی رنج‌نامه نسلی سوخته با آهنگسازی احسان انوریان با اشعاری از مولانا منتشر شده است؛ احسان انوریان (سنتور و سنتورباس)، مرسده فرخی (ویولن، ویولا و ویولنسل) و ساسان تیموری (ویولن) از نوازندگان این آلبوم موسیقی هستند. میکس و مسترینگ رنج‌نامه نسلی سوخته توسط امید اصغری انجام شده است. 

برف در آغوش آفتاب، پرواز در قفس، فریادی در پستو، جاده رو به تو، بی‌قرار، تکنوازی سنتورباس، دونوازی سنتور و سنتور باس، تکنوازی سنتور، دونوازی سنتور و سنتورباس از جمله قطعات آلبوم موسیقی رنج‌نامه نسلی‌سوخته است. 

همچنین آلبوم موسیقی نقش خیال روایتی عاشقانه از دوبیتی‌های باباطاهر با آهنگسازی ساسان بازگیر و خوانندگی مرتضی حسنی منتشر شد. لیلا برخورداری راوی دوبیتی‌های باباطاهر است.