کد خبر: 247765تاریخ: 1401/1/30 00:00
از دخالت‌های ویران‌کننده وزیر ورزش دولت قبل تا حمایت تمام‌قد سجادی از فدراسیون فعلی
تفاوت را حرفه‌ای‌ها رقم می‌زنند
چه شد کارلوس کی‌روش بعد از جام ملت‌های آسیا از ایران رفت؟ از رئیس فدراسیون فوتبال تا هیات رئیسه همه خواهان ادامه همکاری با این مربی بودند اما رفتار آماتورگونه و غیرحرفه‌ای وزارت ورزش دولت قبل، استقلال فدراسیون فوتبال را زیر سوال برد تا شاهد فاجعه ویلموتس در فوتبال کشورمان باشیم؛ فاجعه‌ای که البته تنها ابعاد مالی‌اش مانده، چرا که خوشبختانه اسکوچیچ ما را از حذف از جام‌جهانی 2022 نجات داد. کی‌روش باید می‌رفت، چرا که وزیر ورزش اعتقادی به استقلال فدراسیون‌های ورزشی نداشت. آن وزارتخانه حتی جانشین کی‌روش را هم خودش شخصا انتخاب کرد تا ویلموتس پایش به فوتبال ایران باز شود. حالا دیگر اثری از سلطانی‌فر و تیمش نیست اما فدراسیون فوتبال ایران باید مبلغی بیش از 9 میلیون یورو به ویلموتس و دستیارانش به عنوان غرامت کار نکرده، بپردازد!
حالا وزیری بر سر کار است که خودش ورزشکار حرفه‌ای بوده و می‌داند دخالت غیرتخصصی چه بهایی دارد. در روزهایی که فدراسیون فوتبال به واسطه حکم هیات رئیسه بدون رئیس هدایت می‌شود، شاید بهترین فرصت بود برای اعمال نظر وزارت ورزش اما حمید سجادی از این موقعیت سوءاستفاده نکرد و همچون یک حرفه‌ای گفت: فدراسیون فوتبال درباره سرمربی تیم ملی در جام‌جهانی هر تصمیمی بگیرد ما تنها حمایت می‌کنیم!
وزیر ورزش با یک نگاه حرفه‌ای اعلام کرد در حوزه تصمیمات فنی نظیر انتخاب سرمربی ابدا در کار تخصصی فدراسیون‌ها دخالت نمی‌کند و آن را تمام و کمال به فدراسیون فوتبال واگذار می‌کند. وضعیت دراگان اسکوچیچ روی نیمکت تیم ملی کماکان با ابهام و تردید روبه‌رو است؛ اتفاقی که از بدو حضور این مربی کروات روی نیمکت تیم ملی وجود داشته و حتی صعود زودهنگام و مقتدرانه به جام‌جهانی نیز نتوانسته به این حرف و حدیث‌ها پایان دهد. نکته عجیب‌تر اینکه فدراسیون فوتبال به عنوان متولی تیم ملی هنوز نتوانسته حکم محکم و قاطعی در این رابطه داده و با موضع‌گیری قاطع و حمایت از سرمربی تیم ملی بر تمام شایعات خط بطلان بکشد.
در میان انفعال فدراسیون فوتبال و تردیدها و شایعاتی که روز به روز پررنگ‌‌تر می‌شود، افکار عمومی و فوتبال‌دوستان چشم به وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی ورزش کشور دوخته‌اند تا موضع دستگاه تصمیم‌ساز ورزش و شخص وزیر ورزش و جوانان در این زمینه تکلیف را روشن کند. در همین زمینه حمید سجادی، وزیر ورزش و جوانان طی روزهای اخیر در واکنش به پرسش رسانه‌ها در این رابطه پاسخی هوشمندانه داد و گفت: «در خصوص مربی تیم ملی فوتبال، ما قاطعانه از تصمیمات فدراسیون حمایت می‌کنیم. فعلا تصمیم فدراسیون حمایت از سرمربی تیم ملی است. البته اینها تصمیم فدراسیون و کادر فنی است که من برای‌شان آرزوی موفقیت دارم. حمایت از فدراسیون مبنای کار قرار گرفته و برای تحقق اهداف توسعه‌ای کنار تیم ملی هستیم و حمایت همه‌جانبه از تیم ملی و فدراسیون می‌کنیم تا تیم را روانه جام‌جهانی کنیم و بازی‌های خوب و باکیفیتی داشته باشیم».
واکنش صریح وزیر ورزش و موضع‌گیری منطقی او اتفاقی بود که پیش از این نمونه آن را کمتر در سابقه وزارت ورزش و وزرای قبلی بویژه وزیر دولت دوازدهم سراغ داشتیم. اهالی ورزش هنوز از یاد نبرده‌اند که مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش دولت قبل چگونه با دستور شفاهی و کتبی به رئیس وقت فدراسیون فوتبال دستور داد برای جذب سرمربی تیم ملی و جانشین کارلوس کی‌روش اقدام به جذب سرمربی از کانال انجمن دوستی ایران و هلند کنند!
تصمیمی که شیادی چون مارک ویلموتس را به ایران قالب کرد تا با یک قرارداد ترکمنچای‌وار، کاسب بلژیکی و دلالان برای فوتبال ایران کیسه دوخته و پول بادآورده‌ای را از بیت‌المال به جیب بزنند و البته چشم طمع به گرفتن چند برابر آن داشته باشند؛ پرونده‌ای که هنوز مفتوح است و سرنوشت آن مشخص نیست؛ تصمیمی که تبعات ویرانگر و زیانباری برای فوتبال ایران به همراه داشت و عجیب‌تر اینکه بادمجان دورقاب‌چین‌های آقای وزیر در آن مقطع در رسانه‌های منتسب به وزارت ورزش اعتقاد داشتند تصمیم سلطانی‌فر بهترین تصمیم تاریخ ورزش ایران است!
برخلاف این رویه، وزیر ورزش دولت سیزدهم در کمال آرامش، منطق و نگاه حرفه‌ای حمایت تمام‌قد و همه‌جانبه خود را از تیم ملی فوتبال اعلام و تاکید کرده در حوزه تصمیمات فنی نظیر انتخاب سرمربی ابدا در کار تخصصی فدراسیون‌ها دخالت نمی‌کند و آن را تمام و کمال به فدراسیون فوتبال واگذار می‌کند. یک تصمیم اصولی و منطقی که از یک چهره ورزشی چون حمید سجادی انتظار می‌رفت. وزیر ورزش تصمیمات فنی و تخصصی را در حیطه اختیارات فدراسیون‌های ورزشی می‌داند و برای خود در این زمینه حق مداخله قائل نیست.
با این تاکید، تکلیف حالا کاملا مشخص است. توپ به زمین فدراسیون فوتبال افتاده و آنها در این زمینه مسؤولیت کامل دارند و باید تصمیم‌گیری کنند؛ تصمیمی که تبعات آن تمام و کمال متوجه فدراسیون فوتبال خواهد بود و آنها در قبال هر گونه تصمیم خود در آینده بویژه پس از جام‌جهانی باید پاسخگو باشند.