* سابقه فعالیت‌های هنری ضد رژیم صهیونیستی به چه زمانی بازمی‌گردد و چه چهره‌هایی در این حوزه فعالیت می‌کردند؟

از همان شروع اشغال فلسطین توسط رژیم صهیونیستی تعدادی از هنرمندان به صورت جدی آغاز به کار کردند، آقای ناجی علی که به صورت کامل با نام «ناجی سلیم حسین علی» شناخته می‌شد از جمله این هنرمندان بود. او که سال 1938 به دنیا آمد، مشهورترین کاریکاتوریست خاورمیانه و جهان عرب بوده است. ناجی‌ علی یکی از نخستین و معروف‌ترین این هنرمندان است که فیلمی هم درباره‌اش ساخته شد. داستان فیلم از چند ماه قبل از اشغال فلسطین شروع می‌شود و در این بین به رویدادهای تاریخی مانند انفجار منازل و آوارگی و اخراج اهالی روستاهای فلسطینی و سپس پایان قیمومت انگلستان و تشکیل دولت صهیونیستی می‌پردازد. داستان زندگی ناجی علی این‌چنین است که در همان اوایل اشغال فلسطین، نیروهای اشغالگر اسرائیلی به خانه او حمله کردند و او و خانواده‌اش آواره شدند. او همانند میلیون‌ها فلسطینی دیگر آواره و مجبور به مهاجرت شد اما همچنان قلمش برای مردم و سرزمینش بود. این امر زمانی رخ داد که فلسطین مستعمره انگلیس بود. در روز نکبت که پایان قیمومت بریتانیا بود، همزمان در اورشلیم فتنه‌ای به پا شد. در سازمان ملل رای‌گیری صورت گرفت. در این رای‌گیری یهودیان مدعی شدند که ما در جنگ دوم جهانی در حملات آلمان 6 میلیون کشته داده‌ایم و تاوان این کشته‌ها این است که در عوض جامعه ملل به ما سرزمینی را اهدا کند. و اینگونه شد که در یک اتفاق نامیمون فلسطین را به اسرائیلی‌ها تقدیم کردند. ناجی علی بعد از آواره شدن، در حوزه کاریکاتور که هنر ذاتی و اکتسابی او بود، بسیار سرآمد شد. به گونه‌ای که 40هزار کاریکاتور کشید. او با یاسر عرفات به ایران هم آمد و در ایران نیز نمایشگاهی را برگزار کرد. ناجی علی در کاریکاتورهای خود یک امضای مخصوص دارد و آن حنظله (به معنی سیب تلخ) است. یکی از شخصیت‌های کارتونی برساخته ناجی علی یک فلسطینی است که نماد مصور مردم فلسطین و نشانگر سرنوشت تلخ و اندوهبار آوارگان فلسطینی است. این تصویر از یک کودک 10 ساله فلسطینی است که نخستین‌بار در سال ۱۹۶۹ در روزنامه کویتی «السیاسه» به چاپ رسید. ناجی علی از سال ۱۹۷۳ به این سو حنظله را همواره پشت به بیننده و با دستان قلاب شده در پشت ترسیم کرده ‌است. 10 ‌سالگی سنی‌ است که او مجبور به ترک فلسطین شد و 10‌ساله ماندنش ناشی از آن است که جز در سرزمین خودش نمی‌تواند رشد کند. حنظله همیشه پیراهنی ژنده به تن دارد و پابرهنه است و در کاریکاتورهای تازه‌تر گاه در حال سنگ‌‌پرانی یا شعارنویسی است. صهیونیست‌ها این کاریکاتوریست را هم برنتابیدند و در لندن او را ترور کردند. اشاره هم کردند که کار موساد بوده است. بعد از وی هنرمندان بسیاری در سراسر دنیا وارد گود شدند اما در این بین در حوزه کاریکاتور ایرانی‌ها سرآمد شدند. برجستگی کاریکاتورهای ایرانی علیه هولوکاست بود. برای آنکه هولوکاست اصلی‌ترین دلیلی است که به بهانه آن فلسطین اشغال شده است. نکته حائز اهمیت در اینجا ادعای غربی‌ها برای آزادی بیان است. آنها با ادعای آزادی بیان به پیامبر اسلام توهین کردند اما در عین حال در مقابل کاریکاتورهای هنرمندان علیه هلوکاست مواجهه‌ای خلاف آزادی بیان دارند. ما با زبان کاریکاتور به میدان آمده‌ایم تا بگوییم که ادعای آزادی بیان غربی‌ها واهی است همان‌طور که هولوکاست یک پدیده جعلی است. 

 

* می‌توانید به مصادیقی از برخوردهای خشن پیرامون هلوکاست اشاره کنید. 

مواجهه عجیب و خلاف آزادی بیان غربی‌ها نمونه‌های فراوانی دارد. بالاخص درباره پروفسور روبر فوریسون آیتکن، مورخ و استاد سابق دانشگاه‌های سوربن و لیون فرانسه که به خاطر تردید درباره واقعه هولوکاست بارها از سوی غربی‌ها مورد اذیت و آزار و توهین قرار گرفت. او در یک سری تحقیقات علمی درباره اردوگاه‌های کار اجباری و اتاق‌های گاز نازی‌ها به این نتیجه می‌رسد که گفته‌های شاهدان پایه علمی ندارد و قابل استناد نیست. فوریسون به دلیل مصاحبه‌ای که سال 2005 با شبکه سحر انجام داد، به جرم انکار جنایت هولوکاست به ۳ ماه زندان و پرداخت 7500 یورو جریمه محکوم شد. آزادی بیان غربی‌ها این مدلی بود که بعد از این جریمه بارها مورد ضرب و شتم قرار گرفت که در نهایت در مقابل دیدگان پلیس فرانسه او را تا حد مرگ کتک زدند و کشتند. 

 

* از چه زمانی فعالیت‌های بین‌المللی در قالب جشنواره‌های ضدصهیونیستی را شروع کردید؟

اوایل انقلاب نمایشگاهی با عنوان «فلسطین خانه ندارد» برگزار شد و آخرین نمایشگاه نیز با عنوان «فلسطین تنها نیست» طی این سال‌ها برگزار شده است، همچنین سومین مسابقه بین‌المللی روز قدس که نه‌تنها در ایران، بلکه در تمام دنیا در حال برگزاری است و در اندونزی، عراق، سوریه و... به صورت بین‌المللی اجرا می‌شود. در سال‌های اخیر ظرفیت فضای مجازی نیز در خدمت این هنر قرار گرفته است. یکی از مزیت‌های هنرهای تجسمی سهولت انتشار و در دسترس بودن آثار برای مخاطبان میلیونی است به‌ طوری که هنرمندان، حالا بخوبی از ظرفیت‌های فضای مجازی بهره می‌گیرند. علاوه بر جنگ نظامی، یک جنگ نرم هم در حال وقوع است که در آن دیگر نمی‌توان مانند سابق از ابزار سانسور استفاده کرد. 

 

* در این سال‌ها ارتباطاتی که با هنرمندان در سطح جهان گرفتید چه کمکی به انتقال مفاهیم انقلاب درباره فلسطین کرد و بازخوردهای آن چگونه بوده است؟

الان هزاران قلم در حوزه‌های تجسمی رژیم صهیونستی را مورد هدف قرار داده‌اند. در حوزه تجسمی هم کاریکاتور سرآمد بوده است. این موفقیت‌ها موجب خشم جریان‌های صهیونیستی فعال در برخی کشورها شده و محدودیت‌هایی را هم برای هنرمندان ایجاد کرده است. برای مثال ورود بنده را به 22 کشور دنیا ممنوع کردند و در این قضیه ممنوع‌الورودی که به خاطر مسابقه هولوکاست صورت گرفت، 4 نفر از وزرای خارجه شبکه صهیونیستی پای کار آمده بودند. با این وجود روز به روز هنرمندان فرهیخته ما بیشتر در طرفداری از جریان مقاومت فعالیت می‌کنند و همواره بر تعدادشان افزوده می‌شود. در آمریکای لاتین چهره‌های آزاده‌ای هستند که در کنار هنرمندان فلسطینی و عرب در حال کارند. یعنی کار هنرمندان در رابطه با فلسطین و علیه جنایات رژیم صهیونیستی در تمام دنیا رخنه کرده است و هنرمندان به پا خاسته‌اند. این موضوع منحصربه جغرافیای ایران و عرب نیست، بلکه همه دنیا را فراگرفته است. امیدواریم کل دنیا از شر این قوم جنایتکار نجات یابد. 

همان‌طور که می‌دانید «تئودرو هرتسل» که روزنامه‌نگار و فعال سیاسی یهودی‌الاصل اتریشی است، جنبش سیاسی صهیونیسم را پایه نهاد. او در سال 1860 میلادی به دنیا آمد و دانش‌آموخته رشته حقوق از دانشگاه وین بود. هرتسل شخصی متعصب بود و تئوریسین پرچم اسرائیل و نگاه به سرزمین‌هایی که به صورت ذهنی برای اسرائیل می‌دانست. او در 44 سالگی بر اثر عارضه قلبی فوت کرد و جسدش را طبق وصیتش از وین به اورشلیم آوردند. سال ۱۸۹۷ میلادی، یعنی حدود یک سال پس از آنکه تئودور هرتسل از «خانه‌ای برای یهودیان» سخن گفت، نخستین کنگره سازمان جهانی صهیونیسم در بازل سوییس آغاز به کار کرد و از آن پس به صورت یک سازمان پیوسته و متشکل درآمد. هرتسل پیشنهاد کرده ‌بود که پس از برپایی دولت یهود، رئیس آن را «دوجه» خوانند، اگرچه پس از تشکیل اسرائیل این پیشنهاد نادیده گرفته‌ شد. هرتسل پرچمی را پیشنهاد کرد که وقتی رژیم جعلی اسرائیل تاسیس شد باید برافراشته کنند. پرچمی که هرتسل پیشنهاد کرد حاوی کل سرزمین‌های نیل تا فرات است که باید توسط اسرائیل اشغال شود و عکس ستاره داوود به معنای تجاوز از هر طرف است؛ ۲ مثلث که داخل همدیگرند و از هر 6 جهت پیشروی کنند؛ از لبنان تا صحرای سینا، بلندی‌های جولان و... که الحمدلله از خیلی از این مکان‌ها عقب‌نشینی کرده‌اند و شرایط به سمتی پیش می‌رود که محدوده آنها روز به روز کمتر می‌شود. الان در حال دیوارکشی برای خود هستند و در داخل اراضی اشغالی نیز بیشتر دیوار می‌کشند و اینگونه آن نماد تجاوز از هر طرف به دیوارکشی از هر سو تبدیل شده است. 

 

* گویا رهبر انقلاب در برخی دیدارها از رویکردها و فعالیت‌های شما در مبارزه هنری با رژیم صهیونیستی تقدیر کرده‌اند. 

مقوله دفاع از مظلوم طی سال‌های بعد از انقلاب اسلامی در صحبت‌های بزرگان انقلاب و همچنین در اخلاقیات مردم ما و همچنین در قانون اساسی وجود دارد. این موضوع که در کنار مظلومان دنیا هستیم مصادیق روشنی دارد و امروز تحقق نیز پیدا کرده است. همان‌طور که مشاهده می‌شود در یمن، نیجریه، فلسطین، سوریه و... همیشه در مقابل ظلم ایستاده‌ایم. ظالم هر جای دنیا و در هر صورتی باشد جمهوری اسلامی به مقابله با آن می‌ایستد و در حمایت از مظلوم اقدامات خود را از هر طریقی که ممکن است انجام می‌دهد. اکنون در هر گوشه از دنیا ظالمی حق مظلومی را می‌گیرد، کلی تماس با ما گرفته می‌شود که جمهوری اسلامی واکنشی در زمینه هنر بالاخص کاریکاتور انجام می‌دهد یا نه! این تقاضا و انتظار به خاطر سیاست‌های همیشگی ایران در دفاع از مظلوم است. 

نکته‌ای که باعث افتخار ما است اینکه در یک سری اتفاقات تمام کفر در مقابل ما قرار گرفت و سعی داشتند کار ما را خراب کنند. حضرت آقا ۲ بار در تماس با ما فرمودند: «کارتان عالی بود» و این برای ما افتخار بود. واقعیت آن است که از کلام آقا روحیه و انرژی زیادی دریافت کردیم؛ نه‌تنها بنده، بلکه تمام افرادی که در این حوزه کار می‌کردند. در پایان باید بگویم در حوزه کاریکاتور کارهای بسیار خوبی انجام شده که همه‌‌ آنها لطف خدا بوده است. دور نیست که پیروزی یمن و فلسطین را مشاهده کنیم. ما نیز پیکار می‌کنیم و در زمینه هنرهای تجسمی بالاخص کاریکاتور سرباز دفاع از مظلومان هستیم.