تکرار مکررات؛ تیمی که میخواهد قهرمان شود نباید به این راحتی معدود فرصتهای خود را از دست بدهد. پرسپولیس یک بار دیگر در شرایطی که فرصت خوبی برای نزدیک شدن به صدر جدول و افزایش فشار روی رقیب همشهری را داشت، چوب شروع توأم با غفلت و بیمسؤولیتی خود را خورد و در ادامه نیز در استفاده از موقعیتهای خود ناکام ماند تا برابر ذوبآهن به تساوی یک - یک برسد. حالا شاید تنها یک معجزه این تیم را به عنوان قهرمانی برساند اما تیمی که به این راحتی مقابل شهر خودرو، هوادار، نفت آبادان، استقلال و... فرصتهای خوب خود را از دست میدهد، احتمالا لایق کسب عنوان قهرمانی در پایان فصل نخواهد بود. پرسپولیس در این فصل در بسیاری از مسابقات خود میتوانست به برتری برسد اما زیرکی و هوشمندی به وضوح نسبت به فصول قبل در سبک بازی این تیم کمتر دیده شد و احتمالا رویای قهرمانی اینگونه بر باد رفت.
این فصل پرسپولیس را میتوان در یک عبارت خلاصه کرد؛ فرصتسوزی! تیمی که در فصول قبل به بهترین شکل ممکن از حتی معدود موقعیتهای گلزنی خود استفاده میکرد، در فصل جاری به کرات در از دست دادن فرصتهای بسیار خوب خود درخشان ظاهر شده و برابر ذوبآهن نیز این اتفاق تکرار شد. کافی است یک بار برتری 0-3 این تیم در دوره گابریل کالدرون در اصفهان مقابل ذوب را بررسی کنید؛ استفاده تمامقد از موقعیتهای گلزنی؛ اتفاقی که در فصل جاری شاید حتی یک بار نیز رخ نداده است.
ارسالهای رامین رضاییان احتمالا در حال حاضر در فوتبال ایران رقیبی ندارد و این بازیکن باتجربه قادر است از هر ارسال خود یک موقعیت خوب گلزنی بسازد اما این بازیکن با توجه به میل ذاتی به شرکت در حملات، در روزهای اوج و جوانی خود نیز در امور دفاعی کمی متزلزل ظاهر میشد و روز دوشنبه نیز تک گل ذوبآهن روی عدم پرس مناسب این بازیکن و نزدیک نشدن به مسعود ابراهیمزاده به ثمر رسید. اینجاست که اثرات مازاد اعلام کردن عجولانه مهدی شیری بیشتر نمایان میشود. احتمالا انتقال رامین به پست وینگر در فصل بعد سودآوری بیشتری برای قرمزپوشان خواهد داشت.
فلسفه تعویضهای یحیی گلمحمدی حداقل برای بخشی از هواداران پرسپولیس قابل فهم نیست؛ به زمین آوردن مکرر علیرضا ابراهیمی بلندقد احتمالا برای استفاده از قدرت سرزنی این بازیکن و همزمان بیرون کشیدن رامین رضاییان که متخصص ارسالهای دقیق است. این تنها یک نمونه از تصمیمات سرمربی پرسپولیس، در طول فصل بود که به نظر فارغ از تکیه بر فلسفه بازی تیم و بیشتر بر پایه افکار آنی و لحظهای است.
علی شجاعی هر گاه در این فصل در ترکیب پرسپولیس قرار گرفته عملکرد به مراتب بهتری از سعید آقایی ارائه داده است. ورود اجباری این مدافع سمت چپ باعث شد قرمزپوشان در نیمه دوم بسیاری از حملات موفق خود را از این جناح ترتیب دهند و حتی یک بار خود علی شجاعی فاصلهای تا گلزنی نداشت که عکسالعمل درخشان سنگربان ذوبآهن این اجازه را نداد. پاس گل درخشان مقابل سپاهان، درخشش مقابل مس رفسنجان و...؛ علی شجاعی تقریبا در فصل جاری هر وقت فرصت داشته خوب بازی کرده و معمولا پاسخ این درخشش نیز نیمکتنشینیهای متوالی بوده است!
در روزهای پایانی فصل نیز هنوز بر خلاف فصول گذشته، مدافعان میانی پرسپولیس در پیدا کردن فاصله مناسب بین خود و پوشش تمام نقاط خطرناک محوطه جریمه به ثبات قابل قبولی دست پیدا نکردهاند. اگر تیم حرفهایتری جز ذوبآهن حریف پرسپولیس بود، با توجه به فضایی که بین مدافعان میانی این تیم بویژه در نیمه اول وجود داشت، میتوانست حداقل یک بار دیگر هم به گل برسد.
ورای تمام این تفاسیر، قرمزپوشان به وضوح از نظر مهره نسبت به فصول قبل دچار افت محسوسی شدهاند. درون دروازه، در قلب خط دفاعی، در میانه میدان و در پست مهاجم نوک، پرسپولیس مهرههای ارزشمندی را از دست داد و بازیکنان جانشین اصلا نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. نکته خوشحالکننده برای یحیی گلمحمدی این است که او احتمالا یک پنجره دیگر برای جبران اشتباهات و پاک کردن مهر متخصص خریدهای ناکارآمد از پیشانی خود خواهد داشت.
نکته دیگر این بازی اما حواشی قبل از مسابقه درباره مهدی تارتار بود که حتی ارزش پرداختن در حد یک پاراگراف را هم ندارد. اطلاق کلمات تند و خشن در فضای هواداری فوتبال ایران قبح خود را از دست داده و تقریبا هر هفته شخص یا افرادی مورد شدیدترین انتقادات قرار میگیرند. ذوبآهن یکی از دشوارترین رقبای پرسپولیس در طول فصل بوده و از بسیاری از تیمهای بزرگ از جمله سپاهان، استقلال و فولاد روی دروازه قرمزپوشان بیشتر موقعیت گلزنی ایجاد کرد.
* مازاد یحیی گلمحمدی، زننده کلیدیترین گل فصل استقلال
مهاجم استقلال را میتوان قدرنادیدهترین بازیکن حال حاضر فوتبال ایران دانست. آرمان رمضانی که روزی در لیست مازاد یحیی گلمحمدی قرار گرفته بود، کلیدیترین گل فصل استقلال را به ثمر رساند. استقلال در بازی با پدیده تا دقایق پایانی در گلزنی ناکام بود و حدود 40 هزار هوادار این تیم خودشان را برای یک مساوی دیگر آماده میکردند که فرهاد مجیدی در دقیقه 75 برای استفاده از توپهای بلند آرمان رمضانی را وارد ترکیب اصلی کرد و این بازیکن برخلاف پیشبینیها با پا توانست دروازه پدیده را باز کند تا به قهرمان استقلال تبدیل شود و احتمالا کلیدیترین گل فصل آبیها را زده باشد، چرا که اگر این گل به ثمر نمیرسید، آبیها بعد از کسب یک مساوی دیگر ممکن بود از لحاظ روحی دچار افت شوند. آرمان رمضانی همان بازیکنی است که فصل قبل با پرسپولیس قرارداد امضا کرد اما دقایق کوتاهی برای این تیم بازی کرد، در نیمفصل نامش در لیست مازاد یحیی گلمحمدی قرار گرفت و در انتقالی خبرساز به استقلال آمد. در روزی که پرسپولیس در شکست دادن ذوبآهن ناکام بود، آرمان رمضانی یک گل سرنوشتساز برای استقلال زد تا حالا یحیی گلمحمدی درباره بازی ندادن به این بازیکن زیر سوال برود و البته این بازیکن ثابت کند ارزش توجه بیشتری را داشته است. هرچند امضای این گل به پای فرهاد مجیدی و تعویض هوشمندانهاش هم نوشته میشود اما نباید فراموش کرد او هم در طول یک فصل و نیم کمتر از رمضانی استفاده کرده است، حتی در روزهایی که رودی ژستد عملکرد فاجعهای از نظر آمار گلزنی داشته است. به نظر میرسد لقب قدرنادیدهترین بازیکن حال حاضر فوتبال ایران را میتوان به مهاجم آرام و بلندقامت استقلال داد.
***
استقلال پس از ۱۶ سال رکورد خودش را شکست
عبور فرهاد از قلعهنویی
تیم فوتبال استقلال که شانس اول قهرمانی در بیستویکمین دوره لیگ برتر است، با پیروزیای که برابر تیم انتهای جدولی کسب کرد، رکورد خودش را پس از ۱۶ سال شکست و در آستانه کسب رکوردهای دیگری هم قرار گرفت. استقلال با هدایت فرهاد مجیدی در حال سپری کردن فصلی رویایی است. آنها نهتنها صدرنشین لیگ برتر در هفته بیستوششم با داشتن بیشترین شانس قهرمانی در این فصل هستند، بلکه در آستانه ثبت چندین رکورد منحصر به فرد در تاریخ ادوار لیگ برتر به نام خود هم هستند. آبیپوشان که تنها تیم بدون شکست لیگ با کمترین گل خوردهاند، با پیروزی برابر شهرخودرو به امتیاز ۶۰ رسیدند که این بالاترین امتیازی است که آنها در لیگهای ۱۶ تیمی به دست آوردهاند تا این بهترین عملکرد آنها در همه ادوار لیگ برتر باشد. بهترین عملکرد آبیپوشان به فصل ۸۵-۸۴ بازمیگشت که با هدایت امیر قلعهنویی و کسب ۵۹ امتیاز به مقام قهرمانی رسیده بودند؛ که با رسیدن این تیم به امتیاز ۶۰، نهتنها استقلال پس از ۱۵ سال رکورد خودش را بهبود بخشید، بلکه فرهاد مجیدی هم توانست عملکرد بهتری نسبت به امیر قلعهنویی به جا گذاشته و نام خودش را به عنوان امتیازآورترین مربی در یک فصل ثبت کند. تیم فوتبال استقلال در فصل ۸۵-۸۴ با ۱۶ پیروزی، ۱۱ مساوی و ۳ شکست موفق به کسب ۵۹ امتیاز شده بود تا در رقابتی فشرده با پاس تهران و یک امتیاز بالاتر از این تیم قهرمان پنجمین دوره مسابقات لیگ برتر شود. دومین عملکرد برتر استقلال در فصلهای ۱۶ تیمی نیز که هماکنون به رده سوم تنزل پیدا کرده، به فصل ۸۴-۸۳ با هدایت قلعهنویی بازمیگردد که در آن فصل ۵۸ امتیاز به دست آورده بودند. استقلالیها ظرفیت کسب ۱۲ امتیاز دیگر تا پایان فصل را دارند که این ظرفیت به آنها این فرصت را میدهد تا رکورد ۶۷ امتیازی خودشان در فصل ۹۲-۹۱ را که در لیگ ۱۸ تیمی به دست آمد و با آن قهرمان شدند هم بشکنند.