سیده الهه موسوی: ضعف مدیریت ورزشی از یک سو و وعده‌های پوچ و توخالی به برخی ورزشکاران نخبه، زمینه را برای سوءاستفاده فرصت‌طلبان علیه ورزش ایران فراهم کرده است. مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی جوانان جهان در یونان برگزار شد و تیم ایران که با ۲ ورزشکار در آن شرکت داشت، حاصل کارش ۳ طلا و یک نقره بود. یکتا جمالی که دوره قبل برنز کسب کرده بود، در این دوره توانست مدال نقره دسته 87 کیلوگرم را به خود اختصاص دهد و علیرضا یوسفی دیگر وزنه‌بردار کشورمان در سنگین وزن علاوه بر رکوردشکنی، مدال طلا را از آن خود کرد و قهرمان جهان شد. این ۲ مدال در این شرایط نامناسب وزنه‌برداری کشور و بی‌برنامگی فدراسیون می‌توانست باعث شادی و خوشحالی مردم و اهالی این رشته شود اما یک اقدام برنامه‌ریزی شده از سوی فرصت‌طلبان باعث از بین رفتن شیرینی این مدال‌ها شد. یکتا جمالی پس از مدال‌آوری و درخشش، با هماهنگی فردی که قبلا به اروپا پناهنده شده بود، هتل محل اقامت تیم ‌ملی را بدون اطلاع ترک کرد و پس از ۲ روز خبر رسید به آلمان رفته و درخواست پناهندگی کرده است. البته این اتفاق نخستین‌بار نیست که در ورزش ایران رخ می‌دهد و ورزشکاران دیگری نیز همین کار را کرده‌اند. بی‌توجهی، کم‌کاری و بی‌برنامگی مسؤولان ورزش کشور و فدراسیون‌ها برای حفظ ورزشکاران مستعد، باعث می‌شود این ورزشکاران به وعده‌هایی که به آنها داده می‌شود، تن دهند و به دنبال آرزوهای خود در جایی غیر از ایران بروند. مشکلات در داخل کشور بویژه ورزش زیاد است و در این بین ضعف مدیریت بیش از پیش موج می‌زند؛ روسای فدراسیون‌هایی که تنها به حفظ صندلی خود فکر می‌کنند و وزارت ورزشی که هیچ برنامه‌ای برای فردی که به عنوان نخبه ورزشی شناخته می‌شود، ندارد. فدراسیون وزنه‌برداری علی مرادی، فردی که مدت‌هاست بازنشسته است را به عنوان رئیس در رأس کار دارد اما در عمل کسی پاسخگوی اتفاقات رخ داده نیست. از رئیس گرفته تا دبیر فدراسیون و سرمربی تیم ‌ملی هیچ کدام با رسانه‌ها ارتباطی ندارند و دیواری دور خود کشیده‌اند تا ناکامی‌های خود را پنهان کنند. 

درست است مشکلات زیادی در ورزش ایران وجود دارد و کسی نمی‌تواند منکر کم‌کاری و عدم رسیدگی‌ها به قهرمانان شود اما جمالی در همین شرایط در دنیای وزنه‌برداری مطرح شد و حالا چطور می‌شود پس از موفقیت همه چیز را فراموش می‌کند، فراموش کرد که از کجا به کجا رسید؟ مردم زیادی در کشور مشکلات اقتصادی فراوانی دارند و یکتا جمالی هم اگر موفق شده، با پول همین مردم بوده و برای او از بیت‌المال هزینه کرده‌اند اما ظاهرا رها کردن و رفتن راحت‌ترین اقدامی است که یک ورزشکار می‌تواند پس از مطرح شدن انجام دهد. در این بین رسانه‌های معاند هم که از این گونه اقدامات از شادی در پوست خود نمی‌گنجند، مدام گزارش و خبر از وضعیت این ورزشکاران پخش می‌کنند تا اینطور القا کنند که بهشت برین در انتظار این ورزشکاران است اما آینده آنها از حالا مشخص است و ‌ای کاش یکتای وزنه‌برداری مشاوران خوبی در کنارش داشت تا اسیر بازی‌های سیاسی‌ای که برای او طراحی کرده‌اند، نشود. کیمیا علیزاده نمونه بارز این دست اتفاقات است؛ کیمیا نخستین مدال‌آور زن ایرانی در المپیک بود و توجهات بسیاری نیز به او شد اما اسیر سیاسی‌کاری‌های عده‌ای شد که تنها به منفعت خود فکر می‌کنند. او مدال‌آور المپیک بود اما الان کجاست؟