آبله میمونی که توسط ویروس منتشر می‌شود، یک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که عمدتاً در مناطق جنگل‌های بارانی استوایی آفریقای مرکزی و غربی رخ می‌دهد و گهگاه به مناطق دیگر صادر می‌شود. حسین کرمانی‌پور، پزشک و رئیس اورژانس بیمارستان سینا در یادداشتی که در صفحه اینستاگرامی خود درباره آبله میمونی نوشته، بیان داشت:‌ آبله میمون معمولا از نظر بالینی به تب، بثورات و غدد لنفاوی متورم تظاهر می‌کند و ممکن است منجر به طیف گسترده‌ای از عوارض پزشکی شود. این بیماری معمولا یک بیماری خود محدودشونده است که علائم آن بین ۲ تا 4 هفته طول می‌کشد. موارد شدید نیز ممکن است رخ دهد؛ در زمان‌های اخیر نسبت مرگ‌ومیر موردی حدود 3 تا 6 درصد بوده است. آبله میمون از طریق تماس نزدیک با ضایعات،‌ مایعات بدن، قطرات تنفسی و مواد آلوده مانند بستر، از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود. تظاهرات بالینی آبله میمون شبیه آبله است؛ بثورات پوستی ایجاد می‌کند و در صورت و بدن گسترش می‌یابد. واکسن‌های مورد استفاده در برنامه ریشه‌کنی آبله، محافظت در برابر آبله میمون را فراهم کرده‌اند. دوره کمون (فاصله از عفونت تا شروع علائم آبله میمون) این بیماری معمولا از 6 تا 13 روز است اما می‌تواند بین 2 تا 21 روز نیز باشد. عفونت را می‌توان به دو دوره تقسیم کرد؛ دوره تهاجم بین صفر تا 5 روز طول می‌کشد که با تب، سردرد شدید، لفناد نوپاتی (تورم غدد لنفاوی)، کمر درد، میالژی (درد عضلانی) و آستنی شدید (کمبود انرژی ) مشخص می‌شود. لفناد نوپاتی یکی از ویژگی‌های متمایز آبله میمون در مقایسه با سایر بیماری‌هایی است که ممکن است در ابتدا مشابه ظاهر شوند؛ مانند آبله مرغان،‌ سرخک و آبله. علائم پوستی معمولا در عرض یک تا ۳ روز پس از ظهور تب شروع می‌شود. بثورات بیشتر روی صورت و اندام‌ها به جای تن متمرکز می‌شود به طوری که در صورت 95 درصد موارد و در کف دست‌ها و پاها 75 درصد موارد را درگیر می‌کند. همچنین غشاهای مخاطی دهان در 70 درصد موارد بروز می‌کند. در دستگاه تناسلی 30 درصد و ملتحمه 20درصد و همچنین قرنیه تحت تأثیر قرار می‌گیرد. خیلی به‌ندرت در بین کسانی که بهداشت فردی را رعایت نمی‌کنند اتفاق می‌افتد. خوشبختانه واکسیناسیون دوران کودکی علیه آبله که با یک علامت در بازو یا ساعد در همه افراد دیده می‌شود، احتمالا باعث می‌شود اگر به هر دلیل دچار آبله میمونی شوید نوع خفیف آن را بگیرید، پس خیال‌تان آسوده باشد. اما برای محافظت از خود در برابر این بیماری چه کنیم؟ 1- غافل نماندن از رعایت بهداشت فردی، 2- تماس با حیوانات چه اهلی چه وحشی را به حداقل برسانیم، 3- اگر روی دست و صورت دانه‌های قرمز دیدیم به پزشک نشان دهیم، 4- اگر گرفتار شدیم تا ۳ هفته با دیگران لباس، روانداز و ظروف را به اشتراک نگذاریم، 5- تغذیه مناسب داشته باشیم و 6- اگر فرد دیگری گرفتار شد ۳ هفته با او تماس نداشته باشیم. 

 

* «آبله میمونی»  همه‌گیر می‌شود؟

رئیس مرکز تحقیقات بیماری‌های نوپدید و بازپدید انستیتو پاستور ایران گفت: با وجود گسترش مجدد بیماری آبله میمونی در شماری از کشورهای جهان اما کارشناسان بهداشتی هنوز می‌گویند ما در آستانه یک اپیدمی بزرگ نیستیم و هنوز خطر برای عموم کم ارزیابی شده است. دکتر احسان مصطفوی در گفت‌وگو با ایسنا گفت: با توجه به تجربه پاندمی «کووید-۱۹» و مشکلاتی که در این مدت برای جامعه جهانی ایجاد کرده است، توجه به هر بیماری نوپدید و بازپدیدی در هر گوشه از جهان بسیار بیشتر از قبل شده است. وی تاکید کرد: شدت این بیماری بسیار کمتر از بیماری آبله انسانی است و احتمال سرایت آن هم کمتر است. این بیماری بیشتر در مناطق دورافتاده کشورهای مرکز و غرب آفریقا، در نزدیکی جنگل‌های بارانی استوایی رخ می‌دهد و در بیشتر موارد این بیماری خفیف است.