گروه بینالملل: مسجدالاقصی از ساعات اولیه بامداد دیروز همزمان با یورش صهیونیستها به این مکان مقدس شاهد تنش بود. در حالی که برخی مقامات سابق این رژیم نظیر بنیامین نتانیاهو پیش از برگزاری راهپیمایی پرچم با حضور در محوطه مسجد بر تنشهای آتی ناشی از این مراسم افزودند اماکابینه رژیم صهیونیستی در وضعیت استیصال محض در قبال راهپیمایی روز پرچم است. نتانیاهو در مراسمی که یکی از لابیهای صهیونیسم به نام «فشار برای قدس» برگزار کرده بود، گفت: «ما از لغو راهپیمایی سالانه پرچم خودداری کردیم و نشان دادیم بر اثر تهدیدات حماس این مراسم را لغو نمیکنیم». رئیس مخالفان کابینه تلآویو در ادامه اذعان کرد: «در زمان نخستوزیری من، سیاست واضح و روشن بود اما امروز کسانی وجود دارند که فکر میکنند قدس متعلق به آنهاست». نفتالی بنت و همکاران او نگران واکنشهای مقاومت فلسطین و فلسطینیهای ساکن کرانه باختری و قدس شرقی هستند و از سوی دیگر با توجه به تحولات 3 ماه اخیر در سرزمینهای اشغالی، ممانعت از برگزاری این مراسم به منزله پذیرش شکست کابینه و رژیم صهیونیستی است. در همین رابطه روزنامه صهیونیستی «یدیعوت آحارانوت» دیروز پیش از برگزاری راهپیمایی روز پرچم اذعان کرد دولت صهیونیستی در مقابل یک معضل واقعی قرار دارد و بین دو راهی انتخاب یک تفکر منطقی برای تغییر مسیر راهپیمایی «پرچم» یا آتشافروزی در کل منطقه مانده است.
طبق گزارش خبرگزاری «شهاب»، «بن درور یمینی» روزنامهنگار صهیونیست گفت: «تغییر مسیر راهپیمایی به معنای تسلیم شدن در برابر شروط حماس است که به مثابه یک خطر استراتژیک خواهد بود، زیرا موافقت با این مورد، رضایت به شروط دیگری را در پی خواهد داشت که ممکن است آنها را وادار به برداشتن پرچم از کنست [پارلمان تلآویو] کند». وی افزود: «در طول یک سال گذشته، تحولاتی جدی رخ داد که نشاندهنده افزایش بیداری ملی در قدس و فلسطینیان داخلی است که احساس میکنند حماس از آنها حمایت و پشتیبانی میکند. آنان در حمایت از محمد الضیف [فرمانده شاخه نظامی حماس] در خیابانها شعار سر میدهند». این روزنامهنگار صهیونیست خاطرنشان کرد: «تسویهحسابها عیب نیست اما حماس خواهان تسویهحساب نیست، بلکه سعی میکند شروط و خواستههای خود را به اسرائیل دیکته و تحمیل کند. چنانکه تلآویو امتیاز بدهد، آنها به دنبال تحقق خواستههای بیشتری خواهند بود».
دیروز گروههای فلسطینی در نوار غزه به رژیم اشغالگر درباره ارتکاب هر گونه حماقتی هشدار دادند و از این رژیم خواستند اجازه ندهد شهرکنشینان افراطی وارد حریم مسجدالاقصی شوند.
گروههای مقاومت در نشست اضطراری خود در غزه تأکید کردند این برنامه مانند یک بشکه باروت خواهد بود که تمام منطقه را منفجر خواهد کرد و به آتش خواهد کشید.
از روز شنبه صدها فلسطینی در داخل مسجدالاقصی معتکف شده بودند تا آماده مقابله با یورش شهرکنشینان باشند. از سوی دیگر صحنهای مسجدالاقصی شاهد استقرار گسترده نظامیان رژیم اشغالگر برای حمایت از شهرکنشینان است. بر اساس گزارش «عرب ۴۸»، نظامیان رژیم صبح دیروز درهای مصلای «القبلی» را با زنجیر بستند و معتکفان فلسطینی داخل آن را محاصره کردند.
بامداد دیروز هم وبگاه «فرستپست» در گزارشی نوشت در آستانه «راهپیمایی پرچم» شهرکنشینان صهیونیست، که گروههای فلسطینی هشدار دادهاند پاسخ آن را خواهند داد، تلآویو به حالت آمادهباش درآمد و ۳ هزار نیروی امنیتی را آماده استقرار در محل راهپیمایی کرد. بر اساس این گزارش، حماس هفته گذشته درباره راهپیماییای که از مسجدالاقصی عبور میکند هشدار داد و گفت از تمام امکانات برای مقابله با آن استفاده خواهد کرد. بر اساس این گزارش، شهرکنشینهای صهیونیست قرار است از دروازه دمشق وارد قدس شوند و سپس به سمت دیوار ندبه حرکت کنند. بر اساس ویدئوهای منتشر شده از این مراسم که دیروز حدود ساعت 16 به وقت محلی برگزار شد گروهی چند ده نفره از صهیونیستها با تجمع در بابالعامود در صدد یورش به مسجدالاقصی بودند. با این حال تصاویر دیگری منتشر شده است که نیروهای امنیتی رژیم صهیونیستی از ورود صهیونیستهایی که قصد دارند با پرچم وارد محوطه مسجدالاقصی شوند ممانعت میکنند. با این حال صبح دیروز و پیش از مراسم برخی گروههای صهیونیست در جریان یورش به مسجدالاقصی به صورت محدود پرچمهایی را به اهتزاز درآوردند. در مقابل همزمان با برگزاری مراسم راهپیمایی پرچم از سوی صهیونیستها، گروهی از جوانان فلسطینی با حضور در مسیر صهیونیستها و برپایی راهپیمایی پرچم فلسطین با شعار «بالروح، بالدم، نفدیک یا اقصی» به مقابله با صهیونیستها پرداختند.
***
شمشیر دولبه راهپیمایی پرچم
علی عبدی: تعبیر درستتر واژه راهپیمایی پرچم، رقص پرچم است. این یک مراسم سیاسی است که یک سال پس از شکست ارتشهای کشورهای عربی در جنگ ژوئن 1967، یعنی از سال 1968 میلادی توسط یک خاخام افراطی با راهپیماییهای شبانه در خیابانهای بیتالمقدس شروع شد که هر سال بههمراه دانشآموختگان یهودی در این ایام با پرچمهای رژیم صهیونیستی بهسمت دیوار براق یا بهگفته صهیونیستها دیوار ندبه حرکت میکردند؛ تا سال 1974 میلادی که در این سال یکی از این دانشجویان به نام یهودا، آلات موسیقی و ارکستر و اعضای ارکستر را همراه این راهپیمایی کرد. امروز پس از سالها، متولی اصلی این راهپیمایی، نهادهای حاکمیتی رژیم صهیونیستی هستند و اینکه پس از گذشت سالها از این راهپیمایی یعنی پس از 1974 و 1975، راهپیمایی شبانه را از شب به روز منتقل کردهاند و این راهپیمایی روزها برگزار میشود. آنچه به این مراسم که بیش از 30 سال است برگزار میشود، حساسیت مضاعف داده، تحولات سال جاری در سرزمینهای اشغالی است. برای نخستین بار سال گذشته راهپیمایی پرچم در صدر خبرهای جهان قرار گرفت. این مراسم، سال گذشته پس از تنشی که از محله شیخجراح شروع و در نهایت به درگیریها در صحنهای مسجدالاقصی و درگیریهای روز قدس پارسال و در نهایت به نبرد شمشیر قدس منجر شد، برگزار شد. امسال پس از تحولات ۲ماههای که پشت سر گذاشتیم، از اوایل سال 1401 هجری شمسی، شهدایی مانند رعد حازم عملیاتهای موفقی در مناطق اشغالی 1948 انجام دادند که دستکم 19 صهیونیست کشته و شمار دیگری زخمی شدند و این موضوع سبب التهاب شدیدی در صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی شد و پس از آن شاهد تلاشهای این رژیم برای سرکوب مقاومت فلسطینیان بودیم، البته شهادت خانم شیرین ابوعاقله را هم داشتیم. طی یک سال اخیر، رژیم صهیونیستی شرایط بسیار بدی را پشتسر گذاشته بهنحوی که از سوی مقاومت فلسطین بشدت تحت فشار است و مقاومت توانسته است معادلات جدیدی را بر این رژیم تحمیل کند. دولت نفتالی بنت عملا در شرایطی قرار گرفته است که نمیتواند از راهپیمایی پرچم استنکاف کند، زیرا عدول از این راهپیمایی بهمعنای مرگ دولت اسرائیل است، از آن سو تهدید مقاومت وجود دارد که عملا اسرائیل را در یک لبه پرتگاه دوطرفه قرار داده است. از یک طرف راست افراطی در داخل و از طرف دیگر مقاومت فلسطین مقابل آن قرار دارد و این وضعیت، شرایط بنت را بسیار پیچیده کرده است. امروز اسرائیل و صهیونیستها در یکی از پیچیدهترین و دشوارترین شرایط خود قرار دارند که وضعیت آنها را بسیار بغرنج کرده است. اگر چه راهپیمایی پرچم از نظر آنها یک قدرتنمایی و راه فرار است، در عین حال یک شمشیر دولبه است که میتواند به زیان رژیم صهیونیستی عمل کند و زدن یک جرقه در این انبار باروت، وقایعی را حادث کند که عملا از کنترل رژیم صهیونیستی و حتی از کنترل حامیان اصلی این رژیم خارج شود.