پانصد و سومین برنامه و هفتمین جلسه از نمایش فیلم‌های تاریخ سینمای معاصر ژاپن با نمایش فیلم «جنگل سوگوار» به کارگردانی نائومی کاواسه محصول سال ۲۰۰۷ میلادی دوشنبه ۹ خرداد ۱۴۰۱ در سالن شهناز خانه‌ هنرمندان ایران برگزار شد. به گزارش «وطن امروز»، در این برنامه مهدی ملک به عنوان منتقد و کارشناس و سامان بیات به عنوان مجری حضور داشتند. 

ملک در ابتدای این نشست بیان کرد: فرهنگ ژاپنی احترام خاصی برای طبیعت قائل است حتی شکل و شیوه غذا خوردن ژاپنی‌ها هم مبتنی بر طبیعت است، در فرهنگ ژاپنی حتی فرآیند برداشتن غذا شکلی از احترام به طبیعت را دارد. 

این موضوع در نقاشی ژاپنی و خیلی از عناصر دیگر آنها هم حضور پررنگ دارد در این فیلم هم جنگل کاراکتر اصلی فیلم است و نقشی بزرگ‌تر از یک لوکیشن دارد. کاواسه برای این فیلم ۲ موضوع در نظر گرفته که یکی از آنها آسایشگاه است، آن را به شکل مینی‌مالیستی نشان می‌دهد و توضیح می‌دهد که کاراکترها چه چیزی از سر گذرانده‌اند. 

وی افزود: در «جنگل سوگوار» فیلمساز یکسری المان‌ها را نشان می‌دهد تا قصه خود را توضیح بدهد؛ بنابراین اگر جنگل را کنار بگذاریم، می‌بینیم که فیلم ۲ کاراکتر اصلی دارد و چیزی که آنها را به هم پیوند می‌دهد، یک اندوه مشترک است. اصلا در بوداییسم اندوه تعریفی متفاوت دارد. 

در این فیلم پرستار فرزندش و پیرمرد همسر خود را از دست داده‌اندکه به خاطر همین با هم همزاد‌پنداری می‌کنند و در نهایت بخش دوم فیلم در جنگل رخ می‌دهد. این ۲ کاراکتر سوگوار هستند اما خود جنگل هم در فرآیندی که برای این ۲ رخ می‌دهد، نقشی تعیین‌کننده دارد.