گروه فرهنگ و هنر: «امنیت» مفهومی نسبی و دارای شدت و ضعف است. در دهه‌های گذشته اگر رقابت افراطی بین کشورها صورت می‌گرفت، به حمله نظامی منجر می‌شد. این موضوع در طول زمان، به دلیل هزینه‌های گزافی که به لحاظ اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و سیاسی روی دست کشورها می‌گذاشت، رنگ و بویی دیگر یافت؛ رنگ و بویی که جنس آن از ضربه‌های بیشتر به کشور رقیب با همراهی افکار عمومی است. تغییر نوع حملات از «لایه‌های آشکار» به «لایه‌های پنهان» باعث می‌شود که هم به افراد و مناطق مهم و استراتژیک یک کشور ضربه بیشتری بزنید و هم کمترین ضررهای جانی، مالی و حیثیتی را متحمل شوید. برای همین است که کشورهای پیشرفته غربی، دشمنی خود را با کشورهای دیگر در لایه‌های پنهان دنبال می‌کنند. نمود این امر در جاسوسی‌های ملکه انگلستان در سراسر دنیا و عملیات‌های مختلف در کشورهای مختلف از جمله خاورمیانه نمایان می‌شود. کشورهایی که زمانی با استعمارگری، خوی وحشی‌گری خود را به جهانیان اثبات و با جنگ‌های طولانی‌مدت بر سر دین و زمین، بارها و بارها تقسیمات کشورهای خود را جابه‌جا کرده‌اند، حال به گونه‌ای متفاوت به جان ممالک دیگر افتاده‌اند. عملیات‌های پنهانی نظامی- امنیتی از یک سو و دروغ‌های آشکار رسانه‌ای از سوی دیگر با ژست روشنفکرانه و آزادی‌خواهانه، مثلثی را تشکیل داده است که جان کشورهای در حال توسعه و جهان سوم را گرفته است. هر چند که ایران با توان خود سعی دارد در مقابل عملیات‌های پنهان و آشکار این کشورهای رقیب که در کالبد دشمن درآمده‌اند، بایستد اما ایستادن در مقابل دشمن، در کنار مجاهدت‌های جان‌برکفان و شهدای امنیت، همراهی روحی و فکری مردم را نیز می‌طلبد. لازمه این همراهی در مرحله اول، فهم و آگاهی از این نوع عملیات‌های پنهانی و امنیتی است. اینکه مردم بدانند که عملیات‌های پنهانی بیشماری در کشور در حال رخ دادن است و نیروهای امنیتی در دفاع از مناطق استراتژیک و افراد مهم کشور شبانه‌‌‌روز در حال تلاشند. آنها شهدای زیادی را تقدیم کشور کرده‌اند و لحظه به لحظه برای صیانت از امنیت کشور با دشمن می‌جنگند. بدون شک «رسانه» به عنوان یک واسطه در انتقال این آگاهی‌ها به مردم نقش کلیدی دارد. در میان رسانه‌ها نیز «فیلم» از جامعیت بیشتری برای انتقال آگاهی و اطلاعات، برخوردار است. تولید فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی در سبک‌های اجتماعی، اکشن و امنیتی به ضرورتی اجتناب‌ناپذیر تبدیل شده است. از سویی شبکه‌های اجتماعی و بازی‌های رسانه‌ای باعث فراموشی و دوری مخاطبان ایرانی از واقعیت‌های موجود جامعه شده است، گویی جایگاه اجتماعی- سیاسی کشور ایران و آرامشی که به وسیله شهدای جان بر کف و همرزمان آنها به دست آمده است، مخاطبان را با توهمی از آگاهی روبه‌رو کرده است. واقعیت این است که انسان‌ها تا وقتی که بیمار نشوند، قدر سلامتی خود را نمی‌دانند، چرا که سلامتی به عنوان یک پیش‌فرض حتمی در اذهان وجود دارد. وقتی در خیابان با شخصی که چشم‌هایش نابیناست مواجه می‌شویم، آنگاه به این فکر می‌کنیم که خداوند را به خاطر چشم‌های سالم خود سپاس بگوییم. حکایت امنیت در ایران نیز به این مرحله رسیده است. به دلیل انبوه وگستردگی اطلاعات در شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌های مختلف، فراموشی و عدم تمرکز بیشتر شده است. این فراموشی باعث می‌شود گرد و غباری از آگاهی کاذب بر چشمان مخاطبان بنشیند. به همین دلیل ضرورتی به وجود آمده است که رسانه‌های رسمی کشور از جمله صدا و سیما، گرد و غبار را از روی چشمان مخاطبان بزدایند و زاویه‌ای دیگر از واقعیت‌های موجود جامعه را به تصویر بکشند. در همین راستا، مهدی نقویان، مدیرعامل موسسه اندیشه شهید آوینی به ارائه توضیحاتی درباره پروژه‌های در دست تولید این موسسه پرداخت. وی در نشستی رسانه‌ای ضمن اعلام خبر ساخت فصل سوم مجموعه تلویزیونی «گاندو»، درباره جزئیات آن یادآور شد: دولت در تهیه و تولید گاندو حمایت‌های معنوی خودش را انجام می‌دهد. وی درباره عوامل این سریال عنوان کرد: پایه‌گذار اصلی گاندو را همین هنرمندانی که تمام‌‌قد پای تولید این مجموعه آمدند می‌دانیم. در حال حاضر هم فصل سوم در حال نگارش و پیش‌تولید در حال انجام است. مدیرعامل موسسه اندیشه شهید آوینی با اشاره به سریال دیگر این مجموعه عنوان کرد: سریال بعدی ما «محرمانه» نام دارد که درباره تولید واکسن کرونا و مشاغل دانش‌بنیان است و به مشکلاتی می‌پردازد که در این زمینه درگیرش شدیم. این سریال زاویه دید امنیتی و جاسوسی دارد و ژانری است که در تلویزیون کمتر به آن پرداخته شده است. سریال که بعد از تعطیلات ۱۴ و ۱۵ خرداد وارد مرحله تولید می‌شود، سریالی پربازیگر و پرستاره است. کارگردان سریال محمود معظمی و تهیه‌کننده آن رامین موسوی ملکی است.
نقویان به انتشار کتاب «گاندو» نیز اشاره و بیان کرد: «در حوزه انتشارات و کتاب هم موسسه تولیداتی داشته است و امسال آثاری را به انتشار می‌رسانیم. فصل اول گاندو امسال چاپ می‌شود که خاطرات و پرونده واقعی گاندو در این کتاب روایت می‌شود و به شبهاتی که درباره اتفاقات سریال وجود داشت با ارائه اسناد و مدارک و براساس خاطرات بازجوی جیسون رضاییان پاسخ داده می‌شود. وی درباره فیلم «گاندو» در فصل دوم که کمتر دراماتیک و بیشتر شعارزده شده بود، توضیح داد: نقدهای مثبت و منفی نسبت به گاندو مطرح می‌شود که به نظرم مربوط به تفاوت این سریال در ۲ فصل است. در گاندو ۲ به مجموعه‌ای پرونده‌های مختلف پرداخته شد که باعث این انتقاد شد ولی در فصل یک صرفاً به پرونده جیسون رضاییان پرداخته شد. با این حال طبق آمارهای رسمی فصل دوم این سریال از فصل اول هم پربیننده‌تر بود. البته ما نکته‌ها و نقدها را با آغوش باز می‌پذیریم و برای مجموعه‌های بعدی حتما لحاظ می‌کنیم. هنر زبان مستقیم‌گویی نیست و اگر سری‌های قبل اینطور بود تلاش داریم این فصل نباشد».
بدیهی است امنیت در تمام کشورهای دنیا موضوعی حساس و استراتژیک است و سینماگران جهانی سعی دارند در فرم‌های مختلف این موضوع را به نمایش بگذارند. در ایران نیز با ساخت گاندو به این سبک اجتماعی، اکشن و امنیتی پرداخته شده است اما ضرورت پرداختن به این سبک برای مخاطبان ایرانی بیشتر از مخاطبان جهانی است. این ضرورت به دلیل حجمه‌های بسیار سنگین با تولید محتوای کاذب در پلتفرم‌های اجتماعی است که اذهان مخاطبان ایرانی را تحت فشار ناامیدی و اطلاعات بسیار گسترده و سطحی قرار داده است. گاندو یک مجموعه تلویزیونی محصول گروه فیلم و سریال شبکه 3 است که نخستین قسمت آن ۱۵ خرداد ۱۳۹۸ از شبکه ۳ تلویزیون ایران با کارگردانی جواد افشار و نویسندگی آرش قادری پخش شد و ۱۵ تیر ۹۸ به پایان رسید. فصل دوم این مجموعه تلویزیونی نیز از ۳۰ اسفند ۱۳۹۹ در ۱۳ قسمت از شبکه ۳ پخش شد.