محمد سلحشور: تصمیمات سیاسی مردم در هر برههای از تاریخ نسبتی جداییناپذیر با فهم آن مردم از آینده خویش دارد. مردمی که مسیر آینده را برای خود روشن میبینند، با عزم و انگیزه بیشتری سعی میکنند از فرصتهای کنونی برای رقم زدن آن آینده بهره ببرند و متقابلا مردمی که امید به آینده را از دست داده باشند، بیش از پیش تصمیمات سیاسی خود را با اکنونزدگی پیش میبرند. بر همین اساس یکی از پیششرطهای ضروری برای مهار قدرت مردم در هر زمان و مکانی، حمله به آینده آنان و ناامید کردنشان از این آینده است؛ آنچنان که خط ثابت رسانههای ضدانقلاب در سالهای اخیر همواره معطوف به ناامید کردن نسل جوان از آینده کشور است. به همین خاطر امروز انقلابیگری نسبتی مستقیم با امید به آینده دارد.
بیانات حکیمانه رهبر انقلاب در سیوسومین سالگرد ارتحال بنیانگذار کبیر جمهوری اسلامی را میتوان از جهات مختلف مورد بررسی و ارزیابی قرار داد. با این حال یکی از محوریترین مواضع ایشان در سخنرانی مذکور را باید امیدواری به آینده به عنوان میراثی از مکتب امام خمینی(ره) دانست. ایشان در این سخنرانی با اشاره به ابعاد همچنان ناشناخته شخصیت امام خمینی گفتند: با وجود حرفها و نوشتههای فراوان درباره آن حکیم هدایتگر، ناگفتهها درباره عظمت و قدرت شخصیتی و رهبری او بسیار است و نسل جوان که امام را بدرستی نمیشناسد، برای ایفای مسؤولیت ملی و انقلابی و برداشتن گام دوم انقلاب و اداره بهینه کشور، باید درسهای پیشبرنده و تعیینکننده مکتب امام را بیاموزد تا با اطمینان به سوی آینده درخشان کشور گام بردارد. رهبر انقلاب در ادامه «پاکی و پرهیزکاری»، «معنویت و حالات عرفانی»، «شجاعت»، «حکمت و عقلانیت»، «محاسبهگری»، «امید به آینده»، «صداقت»، «وقتشناسی و نظم»، «توکل و اطمینان به وعده الهی» و «اهل مبارزه بودن» را به عنوان برخی صفات شخصی امام خمینی(ره) برای جوانان تبیین کردند.
تاکید بر «امید به آینده» به عنوان خصیصهای مهم از مکتب انسانساز امام خمینی(ره) را باید یکی از شاخصهای جریان انقلابی در گام دوم انقلاب دانست امروز دفاع از امید و امکانپذیر دانستن تغییر، پادزهری بر جوسازی مسموم رسانههای غربی علیه افکار عمومی مردم کشورمان است. در این میان هر قرائتی از انقلاب و انقلابیگری که مروج ناامیدی و منادی انسداد برای تغییر شرایط باشد، یقینا قرائتی انحرافی از مسیر انقلاب به حساب میآید.