امسال هم در دهه کرامت، گوشه‌گوشه ایران با حضور کاروان‌های «زیر سایه خورشید» عطر و بوی رضوی گرفت و عاشقان و دلدادگان حرم رضوی از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب، در جای جای کشور حتی دورافتاده‌ترین نقاط مرزی با استقبال از 65 کاروان در 2 هزار نقطه شهری و روستایی کشور، عشق و علاقه خود را به امام رئوف نشان دادند. در پانزدهمین سال برگزاری این جشن بزرگ و مردمی، 11 هزار برنامه برگزار شد که محور اصلی آن توجه به افرادی بود که به دلایل مختلف مثل محرومیت یا بیماری و... مدت‌هاست توفیق زیارت حرم رضوی را نداشتند و در جریان حضور این کاروان‌ها با پرچم و هدایای متبرک، حس اینکه همیشه و در همه حال مورد توجه امام مهربانی‌ها هستند در آنها ایجاد می‌شود. در جریان این جشن بزرگ و فراگیر مردمی که گویای محبت متقابل بین شمس‌الشموس حضرت علی بن موسی الرضا علیه‌السلام و دلدادگانی است که بعد مسافت هم از ارادت‌شان نمی‌کاهد، برنامه‌های متنوعی برگزار شد از جمله تجمع بزرگ مردم در دانشگاه تهران به مناسبت میلاد امام رضا(ع) که در ادامه به آن می‌پردازیم.  

 

* از آزادی زندانیان تا تهیه جهیزیه و بسته معیشتی

مادربزرگی در دل یک روستای دورافتاده سیستان دلش برای حرم رضوی تنگ شده بود؛ دلتنگ برای لحظه‌ای حضور در صحن، برای صدای اذانی که از بلندگوها پخش می‌شد و... کمی آن‌طرف‌تر سربازی در نقطه صفر مرزی غرب کشور بود و دلش در مشهد. دلش می‌خواست در حرم آقا باشد و بعد از عرض ارادت، دلتنگی‌هایش را در میان بگذارد. مادر جوانی هم در جنوب کشور فرزندی به دنیا آورده بود که مریض بود و در دستگاه. مادر دلش می‌خواست فرزندش را برای شفا به حرم رضوی ببرد و نوزاد تازه به ‌دنیا آمده و بیمار آمادگی چنین سفری را نداشت. پدری هم در مرکز کشور نگران و ناراحت جهیزیه دخترش بود و بعد از هر نماز رو به مشهد می‌ایستاد و با امام درد دل می‌کرد. آن‌سو مرد جوانی در شمال کشور که پدر و مادرش را از دست داده بود و ریش‌سفیدی در خانواده نداشت تا برای برادرش متهم به قتل غیرعمد پادرمیانی کند؛ دربه‌در دنبال رضایت گرفتن از خانواده داغداری بود که در یک ماجرای تلخ عزیزی را از دست داده ‌بودند. مرد جوان با خودش فکر می‌کرد در این دنیا جز همین برادر که متهم به قتل غیرعمد شده کسی را ندارد و چطور می‌تواند دل خانواده مقتول را به دست بیاورد تا رضایت دهند. پدری هم در نقطه‌ای دیگر از کشور به ‌خاطر بدهی ناچیزی در زندان بود و نمی‌توانست دست پدری روی سر فرزندانش بکشد. آن‌طرف‌تر در گوشه‌ای دیگر و در یک مرکز توانبخشی برای دختران کم‌توان جسمی و بی‌سرپرست، دختری بود که فکر می‌کرد تنهاترین دختر دنیاست و هیچ ‌کس دوستش ندارد. دهه کرامت که آمد درد همه آنها درمان شد؛ با حضور کاروان‌های زیر سایه خورشید در جای جای کشور. 

 

* 40 هزار کادر اجرایی برای بزرگ‌ترین جشن مردمی

خورشید محبتش بی‌مثال است، بی‌توقع است و شامل همه می‌شود و یک ایران زیر سایه خورشید مهر رضوی است. 65 کاروان به جای جای ایران شامل 2 هزار نقطه شهری و روستایی سفر کردند و با گلباران و چاووشی‌خوانی مردم دلداده آقا علی بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام مواجه شدند. در جریان این جشن مردمی که با تلاش و میزبانی 2 هزار تشکل مردمی و همراهی 40 هزار کادر اجرایی بود، پرچم متبرک به بیمارستان‌ها برده می‌شد تا بیمارانی که دلتنگ حرم رضوی هستند بتوانند با تبرک جستن به پرچم به مولای رئوف‌مان عرض ادب و حاجت کنند. در زایشگاه‌ها هم نوزادان برای لحظاتی در لوای این پرچم مقدس قرار می‌گرفتند تا بیمه محبت و لطف حضرت باشند. حتی به برکت این پرچم مقدس و با وساطت خدام رضوی و تلاش مسؤولان استانی، صلح و آشتی بین خیلی‌ها برقرار شد؛ برخی از افرادی که به‌ خاطر قتل محکوم بودند مورد عفو اولیای دم قرار گرفتند. 

 

* دل‌های امام رضایی

کاروان «زیر سایه خورشید» به یمن اینکه پرچم حرم مولا علی‌بن موسی‌‌الرضا علیه‌السلام را همراه داشت هر جا می‌رفت منشأ برکت بود. حالا دیگر مادر بزرگی که نگران بود شاید پیش از مرگ توفیق زیارت نصیبش نشود، می‌توانست در شهر خودش زائر آقا باشد. حالا دخترکانی که در مرکز نگهداری کودکان بی‌سرپرست بودند حس تنهایی نداشتند چون می‌دانستند زیر سایه خورشید هستند. در جریان برنامه‌های «زیر سایه خورشید» کاروان‌ها به دیدار خانواده شهدا هم رفتند؛ از شهدای دفاع‌مقدس و مدافع حرم، تا شهدای سلامت و... تا خانواده این عزیزان بدانند توفیق بالایی دارند که مورد توجه حضرت هستند. حتی عزیزان سالخورده‌ای که در خانه سالمندان به تنهایی عادت کرده بودند هم با دریافت هدایای متبرک قصه پرغصه کنج عزلت‌شان تبدیل به نشاط و دل‌های‌شان بیشتر از همیشه امام‌رضایی شد؛ از امدادگری که برای خدمت به‌مردم در متروپل مجروح شد تا خانواده‌های داغدار این حادثه تلخ. از مادر شهیدی که در گوشه‌ای دور از مشهد، عشق فاصله را برایش کم کرد و در حالی که هیچ‌وقت توفیق زیارت در مشهد را نداشته به برکت دهه کرامت خادمان رضوی به خانه‌اش رفتند. از بچه‌های کانون اصلاح و تربیت که یک جرقه برای تغییر مسیر زندگی‌شان کافی است تا تلاشگرانی که در بخش‌های تولیدی و کارخانجات به مردم کمک می‌کنند. حتی محیط‌بانان بی‌ادعایی که در گرما و سرما برای حفظ گونه‌های جانوری و گیاهی جان‌شان را در طبق اخلاص گذاشتند. جشن مردمی زیرسایه خورشید عرصه لطف امام رئوف به مردم عاشق بود و تبلور احساس مردم به این حضرت. از دریابانی که در تنگه هرمز و خلیج‌فارس مشغول خدمت هستند تا نگهبانانی که در برجک تصور هم نمی‌کردند چند لحظه بعد به پرچم متبرک رضوی بوسه بزنند. از لر و کرد تا بلوچ و عرب، هرکدام با لباس‌های محلی به استقبال کاروان‌ها رفتند تا جشنواره‌ای از رنگ و عشق و احساس ایجاد شود به وسعت ایرانی که تمام و کمال زیر سایه خورشید است؛ خورشید مهر رضوی.