مهدی اسدی: تیم ملی والیبال ایران در روزی که نمایش خوبی نداشت، در ۳ ست پیاپی از ژاپن شکست خورد. 

«ما با مربی ایرانی به هیچ جایی نمی‌رسیم»، «چقدر جای سعید معروف، سیدمحمد موسوی و امیر غفور در تیم ‌ملی خالی است و اگر آنها بودند این‌گونه شکست نمی‌خوردیم»، «دوران خوب والیبال ایران به پایان رسیده» و نظراتی شبیه به اینها که حالا بعد از باخت تلخ به ژاپن در فضای مجازی پر شده است. 

اما بیایید به یک سوال پاسخ بدهیم؛ ما تا چه زمانی می‌توانیم از اسامی ستاره‌های نسل قبلی والیبال ایران به ‌عنوان یک حربه برای کوبیدن جوانان نسل جدید استفاده کنیم؟ آیا بهتر نیست به جای این کار قبول کنیم که والیبال ایران دوران تازه‌ای را شروع کرده و از اهل فن گرفته تا هواداران باید تا آنجا که می‌شود از این تیم حمایت کنند؟

بله! هیچ کس منکر این نیست که ما به ژاپن باختیم و بد هم باختیم اما این تیم یک تفاوت مهم با تیم سال‌های گذشته دارد و آن هم عنصر جوانی است. این جوانان در اول راه خود هستند و افراط در انتقاد از آنها می‌تواند نتیجه تلخی برای والیبال ایران داشته باشد؛ همان‌طور که حمایت از آنها در ادامه راهی که شروع کرده‌اند، می‌تواند مثل یک موتور محرک برای‌شان عمل کند. 

باید به این نکته هم توجه داشت که محمد موسوی‌ها و سعید معروف‌ها هم چنین دورانی را گذرانده‌اند اما با این تفاوت که در آغاز کار آنها، والیبال مثل الان دومین یا سومین ورزش پرطرفدار ایران محسوب نمی‌شد اما آنها به‌قدری به ‌همراه دیگر ستاره‌های نسل خود خوش درخشیدند که حالا باخت در لیگ ملت‌ها مردم را آزرده‌خاطر می‌کند. 

انتقاد سازنده، حق هر کارشناس یا والیبال‌دوستی است. قطعا تیم ‌ملی والیبال ایران یک عملکرد قابل بحث در مقابل ژاپن ارائه داد و این مساله بر هیچ‌کس پوشیده نیست اما در عین حال باید بدانیم که دود حمله افراطی به این نسل جوان در نهایت به چشم خود والیبال‌دوستان خواهد رفت، چرا که می‌تواند باعث تخریب و سوختن این استعدادها شود؛ پس بهتر است در کنار انتقادات کمی حمایت هم از این تیم وجود داشته باشد. در پایان برای پی بردن به استعداد تیم کنونی کافی است به اظهارنظر چندی پیش سعید معروف اشاره کنیم که گفت: «من مطمئن هستم این نسل جدید از ما هم بهتر خواهند شد».