آتنا خلیلی: سعید علی‌حسینی در شرایطی با امضای قرارداد و دریافت حکم سرمربیگری، کار خود را رسما در تیم ‌ملی وزنه‌برداری آغاز کرد که هنوز خبری از بازگشت وزنه‌برداران نیست. سعید علی‌حسینی پس از برکناری محمدحسین برخواه هدایت تیم ‌ملی وزنه‌برداری بزرگسالان را برعهده گرفت. با وجود اینکه او 23 وزنه‌بردار را به اردوی تیم ‌ملی دعوت کرد اما اردوی گرگان با حضور محدود چند وزنه‌بردار آغاز شد و البته خود علی‌حسینی هم در این اردو حاضر نشد. 

فدراسیون وزنه‌برداری اعلام کرد حکم سرمربیگری علی‌حسینی صادر و به او اعطا شده است. با این شرایط علی‌حسینی که به دنبال عقد قرارداد بود، توانست با فدراسیون قرارداد ببندد. در این بین نکته مهم این است که وزنه‌برداران حاضر به بازگشت به اردوی تیم ‌ملی با شرایط موجود نیستند و باید دید علی‌حسینی برای این شرایط چه برنامه‌ای دارد؟ لیست ثبت‌نام برای بازی‌های کشورهای اسلامی هم بسته شده است و مشخص نیست چگونه می‌تواند نفرات جدیدی را به تیم ‌ملی دعوت کند؟ البته در این میان شائبه‌هایی هم درباره قرارداد سرمربی تیم ‌ملی مطرح شده است مبنی بر اینکه این قرارداد مدت‌دار (حدودا ۳ ساله) بسته شده و در صورت فسخ از سوی فدراسیون، باید ضرر مالی آن به سرمربی تیم ‌ملی پرداخت شود. البته فدراسیون یا سرمربی می‌توانند به این شائبه‌ها پاسخ دهند. در هر حال باید ابتدا تکلیف بازگشت وزنه‌برداران به اردو مشخص شود، چرا که آنها صراحتا اعلام کرده‌اند تا شرایط و امکانات بهبود پیدا نکند، به اردو باز‌نمی‌گردند و در جلسه با محمد پولادگر، معاون قهرمانی وزارت ورزش هم مشکلات موجود را مطرح کردند و خواستار تغییر شرایط شدند. حاصل جلسه‌ای که تاکنون وزنه‌برداران با رئیس کمیته ملی المپیک و معاون قهرمانی وزارت ورزش داشتند، این است که تصمیم خود را تا بهبود شرایط تغییر نمی‌دهند. 

 

* گلایه وزنه‌برداران معترض نزد معاون وزیر

برخی وزنه‌برداران در دیدار با معاون وزیر ورزش از وضع موجود گلایه کردند. جمعی از ورزشکاران و مربیان وزنه‌برداری در دیدار با معاون توسعه قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان دغدغه‌های خود از وضع موجود را مطرح کردند و خواستار رسیدگی به مشکلات شدند. سیدمحمد پولادگر ضمن استماع حرف‌ها و گلایه‌های حاضران در جلسه با اشاره به اینکه اختلافات بین خانواده وزنه‌برداری باید هر چه زودتر رفع شود و همه برای موفقیت وزنه‌برداری ایران در میادین بین‌المللی تلاش کنند، قول داد شخصا مسائل مطرح شده را پیگیری کند تا آرامش دوباره به وزنه‌برداری بازگردد. پولادگر گفت: وزنه‌برداری در ماه‌های آینده پیکارهای جهانی که حکم انتخابی المپیک ۲۰۲۴ پاریس را دارد، پیش رو دارد و برای موفقیت در این میدان مهم، قهرمانان و مربیان باید تمرکز لازم را داشته باشند. در این جلسه که در دفتر معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه‌ای وزارت ورزش و جوانان برگزار شد، محمدحسین برخواه، علی داوودی، علی هاشمی، حافظ قشقایی، امیر حقوقی، محسن بیرانوند، مصطفی جوادی و محمد زارعی حضور داشتند. 

 

* رئیس فدراسیون وزنه‌برداری معنی بریز و بپاش‌ را می‌داند؟

رئیس فدراسیون وزنه‌برداری در حالی در مقابل خواسته‌های وزنه‌برداران عنوان کرده نمی‌تواند بریز و بپاش کند که با نگاهی به عملکرد او به عنوان رئیس فدراسیون وزنه‌برداری می‌توان دریافت او هزینه‌های غیرضروری زیادی را انجام داده است. پس از اینکه وزنه‌برداران اعلام کردند به دلایل شرایط نامناسب، به اردوی تیم ‌ملی بازنمی‌گردند، علی مرادی، رئیس فدراسیون به جای سروسامان دادن اوضاع، شمشیر را از رو بست و در مقابل خواسته‌های وزنه‌برداران که مربوط به بالا رفتن کیفیت غذا، تعمیر خوابگاه و فراهم کردن شرایط مناسب برای ریکاوری و داشتن حقوق است، عنوان کرد نمی‌تواند بریز و بپاش کند. اکنون مشخص نیست رئیس فدراسیون چه چیزی را بریز و بپاش تلقی کرده است؟ پرسش این است: او چگونه درخواست بهتر شدن کیفیت غذا برای ورزشکاری را که 3 جلسه تمرین می‌کند و با وزنه‌های سنگین سرو‌کار دارد، بریز و بپاش می‌داند؟ پس با این حساب فدراسیون‌های دیگر که به تغذیه ورزشکاران ملی‌پوش خود توجه دارند و امکانات متنوعی را برای‌شان فراهم می‌کنند یا حقوق مناسبی به ورزشکاران خود می‌دهند، اسیر تجمل‌گرایی هستند؟ به نظر می‌رسد رئیس فدراسیون وزنه‌برداری تعریف متفاوتی از واژه بریز و بپاش دارد، در غیر این صورت باید می‌دانست بریز و بپاش یعنی تعداد همراهان یک اعزام از تعداد ورزشکارانش بیشتر باشد. مانند اعزام به یونان که 5 نفر، همراه ۲ وزنه‌بردار به سفر رفتند و در نهایت با یک وزنه‌بردار بازگشتند! بریز و بپاش یعنی خزانه‌دار فدراسیون به عنوان سرپرست تیم زنان به مسابقات خارجی برود، در حالی که وظیفه و جایگاه خزانه‌دار کاملا مشخص است. بریز و بپاش یعنی اعزام ۱۴ همراه به مسابقات جهانی نوجوانان عربستان که در همان‌جا هم پول کم آوردند و مجبور شدند دوباره از ایران برای اعزامی‌ها پول بفرستند. دقیقا همان زمان تیم بزرگسالان قرار بود به مسابقات جهانی ازبکستان برود اما فدراسیون حتی آب معدنی اردوها را هم تهیه نمی‌کرد. سوال این است: وقتی فدراسیونی نمی‌تواند درآمدزایی کند، چه اصراری دارد با بودجه فدراسیون این تعداد همراه را با عناوین مختلف به سفر ببرد؟ 

 

* حضور سؤال‌برانگیز رئیس در همه اعزام‌ها

از طرفی اگر نمی‌توان به ورزشکاران حقوق داد یا امکانات بهتری فراهم کرد، چرا خود رئیس فدراسیون پای ثابت همه اعزام‌هاست و حتی یک اعزام را هم از دست نمی‌دهد؟! اگر اعزام‌های تیم‌های ملی رده‌های سنی را بررسی کنید، در بیشتر اعزام‌ها رئیس حضور داشته است؛ چرا باید با توجه به قیمت بالای ارز، هزینه زیادی برای حضور رئیس فدراسیون در تمام رویدادهای خارجی شود؟! حضور او دقیقا چه کمکی به تیم می‌کند؟! در اعزام‌های قبلی، تیم زنان خود همیشه سرپرست داشت و در تیم مردان همه کارها را کادر فنی انجام می‌داد. در همین اعزام تیم به مسابقات جوانان جهان یونان، وجود علی مرادی چه کمکی کرد تا یک وزنه‌بردار پناهنده نشود؟ نکته جالب این است در برخی اعزام‌ها حتی هتل رئیس فدراسیون با وزنه‌برداران هم یکی نبوده است! وقتی قرار نیست رئیس در کنار تیم باشد، چرا باید عازم شود؟ شاید گفته شود این اتفاق در اعزام‌هایی رخ داده که مرادی به عنوان داور بوده و هتل داوران جدا از تیم‌هاست اما در اعزام‌هایی که مرادی فقط به عنوان رئیس فدراسیون ایران هم رفته، این اتفاق رخ داده و او در هتل جداگانه‌ای اقامت داشته است.