یوسفعلی میرشکاک در نشست نقد و بررسی کتاب «شمعدانی‌ها» ضمن بیان اینکه قالب اشعار در روزگار آینده رباعی خواهد بود، گفت: رباعی، برخلاف دیگر قالب‌های اشعار، متعلق به شعر فارسی است و اعراب نتوانستند از آن بهره ببرند. به گزارش «وطن‌امروز»، یوسفعلی میرشکاک در آیین نقد کتاب «شمعدانی‌ها» شامل گزیده رباعیات سال‌های ۱۳۸۳ تا ۱۳۹۹ میلاد عرفان‌پور که از سوی مرکز آفرینش‌های ادبی در سالن طاهره صفارزاده حوزه هنری و با اجرای محمود حبیبی‌‌کسبی برگزار شد، اظهار کرد: رباعی در روزگار ما از ساحت رباعی خارج شده و هایکو و تقلبی شده اما در این کتاب با رباعی‌هایی مواجه هستیم که مانا و ماندگار خواهد بود. او با بیان اینکه بسیاری رباعی گفتند اما مانایی نداشت، گفت: رباعی، برخلاف دیگر قالب‌های اشعار، متعلق به شعر فارسی است و اعراب نتوانستند از آن بهره ببرند. میرشکاک همچنین بیان کرد: اگر تمدن بشری مجالی برای ادامه داشته باشد، قالب اشعار در روزگار آینده رباعی خواهد بود، زیرا دیگر انسان امروزی مجال مصراع طولانی ندارد. این شاعر سپس گفت: البته هر اندازه سرودن رباعی در این روزگار ممکن می‌شود، قالب دوبیتی محال خواهد بود و جز باباطاهر دیگر هیچ هماوردی ندارد. شاید دلیل متولد نشدن دوبیتی این باشد که خاستگاه این قالب شعری عاطفه انسان است که حضرت حق اعطا کرده و دیگر به کسی نداده است. میرشکاک با بیان اینکه در رباعی‌های عرفان‌پور با ایماژهای اغلب معطوف به معنا روبه‌رو هستیم، اظهار کرد: رباعی‌های تصویری، مانایی و جذابیت خاصی دارند. میرشکاک یکی دیگر از خصوصیات رباعیات میلاد عرفان‌پور را ارتباط پیدا کردن عام و خاص با این اشعار دانست و گفت: رباعیات شاعران معاصر دیگر، بیشتر برای خواص بود و عامه مردم فهمی از آن پیدا نکردند. او یکی دیگر از ویژگی‌های رباعیات کتاب «شمعدانی‌ها» را بهره‌گیری از ایماژهای زیبا و روایت واژگون عنوان کرد. این پژوهشگر با بیان اینکه امروزه نمی‌توان انتظار جریان‌سازی را در عرصه شعر داشت، گفت: قالب اصلی شعر کهن فارسی ابتدا قصیده و سپس غزل بود ولی امروز با خلق شاهکارهایی از جمله در اشعار عرفان‌پور، رباعی برای جامعه جاذبه‌دار شده و این قالب بزودی پرطرفدارترین میان شاعران و مخاطبان می‌شود. مرتضی امیری‌اسفندقه، منتقد ادبی نیز در ادامه این نشست با اشاره به رباعیات موفق عرفان‌پور در کتاب «شمعدانی‌ها» بیان کرد: میلاد به واقع شاعر ادبیات انقلاب است. عرفان‌پور از بهترین رباعی‌سرایان معاصر است که راه رباعی‌سرایان بزرگی چون قیصر امین‌پور، سیدحسن حسینی، بیژن ارژن و ایرج زبردست را ادامه می‌دهد. او درباره قالب رباعی گفت: بیدل دهلوی شاعری بود که نخستین و آخرین شعرش را رباعی گفت. امیری‌اسفندقه با اشاره به اشعار عرفان‌پور بیان کرد: میلاد جای رباعیات قیصر را پر می‌کند و حتی به آن می‌افزاید. رباعی قالب شعر امروز و فرداست و قالبی است که عام و خاص با آن ارتباط برقرار می‌کنند. میلاد عرفان‌پور، سراینده مجموعه رباعی «شمعدانی‌ها» نیز در این نشست تاکید کرد: اگر جذابیتی در رباعیات من وجود دارد، لطف حق است و به لحظه‌هایی اختصاص دارد که خداوند دست شاعران را می‌گیرد تا بخشی از ملکوت خود را نشان دهد. «شمعدانی‌ها» شامل ۱۷۷ رباعی از میلاد عرفان‌پور است که بین سال‌های ۸۳ تا ۹۹ سروده و در کتاب‌های از شرم برادرم، پاییز بهاری‌ست که عاشق شده است، پادشهر، جشن فراموشی‌ها، ناخوانده، از آخر مجلس، بی‌خبری‌ها، درباره تو، راهبندان، تماشایی و دوستش داشته باش هم منتشر شده‌اند.